المپیک ریو ۲۰۱۶ با یک مراسم پایانی شگفتانگیز شامل کارناوال، رقص سامبا و آتشبازی خیره کننده، یکشنبه ۲۱ اوت/ ۳۱ مرداد پایان یافت.
در ورزشگاه افسانهای ماراکانا، زیر بارش باران، «کاریوکاها» پایان بازیهای المپیک را جشن گرفتند؛ نخستین جشن پایان المپیک در آمریکای جنوبی.
پرچم المپیک از سوی شهردار ریو به همتای ژاپنیاش، یوریکو کویکه که لباس سنتی ژاپنیها را بر تن داشت سپرده شد. توکیو میزبان بازیهای المپیک ۲۰۲۰ است.
پیش از اهدای پرچم هم در یک اتفاق جالب شینزو آبه، نخستوزیر ژاپن، با لباس سوپر ماریو، قهرمان یک بازی مشهور ویدئویی ژاپنی برای معرفی المپیک توکیو روی صحنه حاضر شد.
مسائل سیاسی در برزیل و فشارهای حاصل از آن، در برزیل مراسم پایانی المپیک هم به چشم آمد.
در غیبت رییسجمهوری موقت برزیل، توماس باخ، رییس کمیته جهانی المپیک در یک سخنرانی احساسی گفت که من پایان بازیهای المپیک سیویکم را اعلام میکنم: «بر اساس سنت من از جوانان جهان برای گردهمایی چهار سال دیگر در توکیوی ژاپن دعوت میکنم: خداحافظ ریو و مهمان بازیهای المپیک سی و دوم در توکیو باشید.»
توماس باخ خطاب به برزیلیها گفت: «برزیل و برزیلیها …، بهخاطر مهماننوازیتان سپاسگزاریم. با تشکر از همه داوطلبان که جهان را شگفتزده کردند و پناهندگانی که در این بازیها شرکت کردند. شما نماد میلیونها پناهنده در جهان بودید.»
پس از صحبتهای توماس باخ، موسیقی برزیلی، نمایش، کارناوال و رقص سامبا به تماشا گذاشته شد و ورزشکاران ۲۰۶ ملت جهان با پرچمها و چهرههای شاد به زمین «ماراکانا» آمدند. ورزشگاهی که میتواند ۷۹ هزار نفر را در خود جای دهد، اما باز هم به طور کامل پر نشده بود.
با وجود این اما جشن برگزار شد. لبخند در چهرهها پیدا بود و فریادهای شادی به گوش میرسید.
بازیهای ریو و ورزشگاههایش حالا برای ورزشکاران و تماشاگران خاطرهایست که یادآوریاش میتواند هیجانانگیز و خوشحالکننده یا غمانگیز و ناراحتکننده باشد، اما این خاطرهها هر چه باشند، با ورزشکاران و مردمان کشورهای مختلف میمانند و تا مدتها حفظ میشوند.
بسیاری از رویدادهای ورزشی المپیک ریو هم به تاریخ المپیک پیوستند و جاودانه شدند.
با خاموشی مشعل المپیک و به پایان رسیدن سر و صدای شادمانی ورزشکاران که طبق سنت کلاههای خود را به هوا پرتاب کردند، بازیهای ریو ۲۰۱۶ به پایان رسید.
برنامههای ویژه رادیو زمانه هم که در روزهای المپیک ارائه میشد، به پایان آمدند.
رادیو زمانه ضمن سپاسگزاری از کارشناسان ورزشی، سیاسی و اقتصادی که همراه این برنامه بودند، با دکتر صدرالدین الهی، نویسنده و روزنامهنگار ورزشی و بنیانگذار کیهان ورزشی در ایران، درباره کارنامه بازیهای المپیک ریو گفتوگو کرده است.
صحبتهای صدرالدین الهی را از اینجا بشنوید:
در همین زمینه
- اوسین بولت افسانهای شد، دلشاد نظراُف تاریخی
- اوسین بولت و کیمیا علیزاده، چهرههای به یاد ماندنی از المپیک ریو
- آسیاییها، جویندگان بزرگ طلا در دوازدهمین روز المپیک
- پایان دوران طلایی کشتی فرنگی ایران
- المپیک ریو: پوزشخواهی ورزشکار فرانسوی و اخراج جودوکار مصری
- بازیهای المپیک ریو: یک شب جادویی
- شب باشکوه آخرین قهرمانی فلپس و دومین مدال طلای کاروان ایران
- روز هفتم المپیک ریو، روز شگفتیها
- بازیهای المپیک ریو؛ ایرانیها چه فکر میکنند؟
- طلوع ستاره تازه شنای سرعت و متحد شدن دو کره در یک عکس
- المپیک ریو: آمریکا و چین دوشادوش هم مدالها را درو میکنند
- مایکل فلپس، شناگری که طلاهایش به ۱۹ رسید
- اشکها و لبخندهای نخستین برندگان طلا در المپیک ریو
- المپیک ریو، رقص سامبا، موسیقی برزیلی و دفاع از محیط زیست و کره خاکی ما
- سریعتر، بالاتر، قویتر؛ جشن المپیک ۲۰۱۶ در ریو
- «به بازیهای المپیک ریو۲۰۱۶ خوش آمدید»
- راحله آسمانی، قهرمان زن ایرانی در تیم بیسرزمینهای المپیک ریو
- بازیهای المپیک، از اشکهای تختی تا حضور ورزشکار پناهنده ایرانی در ریو
- المپیک: یک دنیای همواره تازه
اصلا چرا ایران در اختتامیه شرکت نکرد!!!!
naseem / 24 August 2016