تا ساعاتی دیگر مراسم گشایش بازی‌های المپیک ریو ۲۰۱۶ آغاز می‌شود.
در این زمان که نگاه جهانیان به شهر بندری ریو دو ژانیرو دوخته شده است، گم شدن کلید در ورودی ورزشگاه ماراکانا، تصویری دیگر از بی‌نظمی در برگزاری این بزرگ‌ترین رویداد ورزشی کره زمین را به نمایش گذاشت.
خوشبختانه ماموران آتش‌نشانی به کمک آمدند و با استفاده از یک سیم‌بر، قفل در را شکستند. صحنه‌ای که به وسیله ژولیا کارنی یرو، خبرنگار بی‌بی‌سی، جاودانه شد.
بازی‌های المپیک ریو امروز از ساعت ۲۰ به وقت ریو، یک بامداد فرانسه، ۳:۳۰ بامداد به وقت تهران، با رسیدن مشعل المپیک به ورزشگاه ماراکانا آغاز می‌شود، بدون اینکه بتوان گرفتاری‌های برزیل را برای این بازی‌ها فراموش کرد: رسوایی‌های سیاسی، ویروس زیکا و آب‌های آلوده در اطراف محل برگزاری المپیک و البته رسوایی دوپینگ دولتی ورزشکاران روسیه.
فرانسوا اولاند، رییس جمهوری فرانسه و ماتئو رنزی، رییس شورای ایتالیا، از معدود سران کشورهای اروپایی هستند که وارد ریو شده‌اند. موریسیو ماسرکا، رییس‌جمهوری آرژانتین هم در ریو دو ژانیرو به سر می‌برد.
فرانسوا اولاند اما در سفر به ریو ماموریت دیگری هم دارد: دفاع از پیشنهاد میزبانی پاریس برای بازی‌های المپیک ۲۰۲۴. درست مانند رنزی که برای پیشنهاد نامزدی شهر رم به ریو رفته است.
حضور کم‌رنگ روسای دولت‌ها در مراسم گشایش و به نوعی از دست دادن پشتیبانان در صحنه جهانی، موضوع تازه دیگری‌ست که مشکلات المپیک را تنها چند ساعت پیش از آغاز آن نشان می‌دهد.
برگردیم به مراسم گشایش و رقابت‌هایی که از فردا، شنبه، آغاز می شود. به قول روزنامه ورزشی مشهور اسپانیایی، مارکا، روزهای طلایی؛ بازی‌های ریو آغاز می‌شوند:
– ما سوگند یاد می‌کنیم که بازی‌های المپیک را درست برگزار کنیم. به مقررات و قوانین بازی‌ها احترام بگذاریم و با روحیه‌ای قهرمانانه، برای افتخار کشورمان و برای شکوه و عظمت ورزش مبارزه کنیم.
در سال ۱۹۲۰در آنتورب بلژیک، شمشیر‌باز بلژیکی ویکتور بروین (Broin)، برای نخستین بار در تاریخ المپیک‌های مدرن، به نمایندگی از سوی ورزشکاران شرکت کننده در هفتمین دوره المپیک، در برابر چشمان پی‌یر دو کوبرتن، رییس کمیته جهانی المپیک و بنیانگذار المپیک‌های نوین، این سوگند را یاد کرد.
این سوگند که امشب در مراسم گشایش سی و یکمین دوره بازی‌ها در ریو تکرار می‌شود، حالا تا اندازه‌ای تغییر کرده و جای خود را به بیانیه‌ای کمتر تغزلی و امروزی داده که به ویژه مبارزه با دوپینگ را تداعی می‌کند؛ با یک شعار بزرگ: «سریع‌تر، بالاتر و قوی‌تر بر زمین رقابت‌ها و بیرون از آن.»
بازی‌های ریو در ۲۸ رشته ورزشی از جمله دو رشته جدید گلف و راگبی هفت نفره، دیدنی و جذاب خواهد بود.
عرصه المپیک اما همچنان محل درخشش ورزش‌های سنتی مانند دوومیدانی، شنا، ورزش‌های رزمی، ژیمناستیک و … است که بیش‌ترین تماشاگر را دارند و رشته‌های کمتر محبوب مانند پنجگانه مدرن که پیچیدگی‌های خود را دارد، قایقرانی، هاکی روی چمن و … که طرفداران کم‌تری دارند.
در سال ۲۰۲۰ در توکیو پنج ورزش جدید هم اضافه می‌شوند: کاراته، بیس‌بال، موج سواری، سنگ‌نوردی و اسکیت‌بورد.
و نکته‌ای دیگر: چهار سال پیش در بازی‌های المپیک لندن ۱۵۰ هزار پرزرواتیو (کاندوم)، در دسترس ورزشکاران گذاشته شده بود که امسال و در بازی‌های ریو به سه برابر رسیده است. ۴۵۰ هزار پرزرواتیو آماده در کلینیک‌های دهکده المپیک و در ماشین‌های خودکار. ۴۲ کاندوم برای هر ورزشکار به اضافه صد هزار کاندوم زنانه.
روزنامه انگلیسی گاردین نوشته است: «به بی‌قید و بند‌ترین المپیک در زمینه جنسی خوش آمدید.»
اما حضور در المپیک‌ها و به ویژه مراسم گشایش آن برای همیشه در خاطره ورزشکاران، روزنامه‌نگاران، مربیان و دیگر شرکت‌کنندگان باقی می‌ماند.
درباره این یادبود‌های فراموش نشدنی، تیمور غیاثی، قهرمان پرش ارتفاع آسیا و دارنده چهار مدال طلای آسیا و بازی‌های آسیایی و مربی و مدیر پیشین تیم ملی دوومیدانی ایران، از تهران با رادیو زمانه گفت‌و‌گو کرده است.
صحبت‌های تیمور غیاثی را از اینجا بشنوید: