خشک شدن دریاچه‌های طشک و بختگان باعث شده تا در گرمای تابستان این دریاچه‌ها بدل به شوره‌زاری شوند که بستر وزش طوفان‌های نمک است. اینک سلامت ساکنان این منطقه و زیست بوم استان فارس بر اثر وزش طوفان نمک در معرض تهدید قرار گرفته است.
مهدی محمد جانی، مدیر پارک ملی بختگان فارس می‌گوید طوفان نمک تا شعاع سی کیلومتری شهر آباده طشک را در برگرفته و بسیاری از روستاها و شهرهای این مناطق در معرض آسیب‌های ناشی از خشکسالی قرار دارند.
براساس گزارش‌های منتشر شده، طوفان‌های نمک برخاسته از دریاچه طشک و بختگان باغ‌ها و کشتزارهای این منطقه را نیز خشک کرده و لایه‌های نمک به روی اراضی کشاورزی نشسته است.
از سوی دیگر، در روستاهای مجاور این دو دریاچه اغلب خانه‌ها را لایه ای از نمک و شوره دربرگرفته و ذرات نمک تنفس بسیاری از شهروندان را با مشکل مواجه کرده است.
به گفته مهدی محمد جانی، بی‌آبی و خشکسالی و خشکیدگی این دو دریاچه موجب شده که شهرهای نی ریز و آباده طشک در تهدید تبدیل شدن به دو نمک‌زار بزرگ قرا گیرند و با اندک وزش بادی، طوفان‌های نمک و شوره زار روستاهای اطراف این دو شهر را دربرگیرد.
همچنین در پی وقوع طوفان نمک آب چاه‌های کشاورزی به شوری و تلخی گرویده و شمار زیادی از چاه‌های کشاورزی نیز از چرخه بهره برداری خارج شده است.
در سال‌های اخیر احداث سه سد روی منبع اصلی تغذیه تالاب بختگان و طشک، حفر هزاران حلقه چاه غیرمجاز و احداث جاده در این پارک ملی از عوامل عمده خشک‌شدن بختگان شمرده می‌شود.
در مرداد ماه سال گذشته سازمان حفاظت محیط زیست اعلام کرد، در شرایط کنونی و با توجه به شدت خشکسالی، احیای دریاچه بختگان به دست‌کم ۲۵۰ میلیون مترمکعب حق آبه نیاز دارد.
با این حال و به گزارش همین سازمان تنها میزان ۲۰ و ۵۰ میلیون مترمکعب حق آبه به بختگان تخصیص داده شده است که این میزان به هیچ عنوان کافی نیست.
آن‌طور که مدیر پارک ملی بختگان فارس می‌گوید، حق آبه دریاچه های طشک و بختگان رهاسازی نمی‌شود و در دو سال اخیر هیچ آبی به این دو دریاچه نرسیده است.
در تابستان سال گذشته نیز مسئولان مسئول پارک ملی بختگان هشدار داده بودند که خشک شدن دریاچه ۱۲۰هزار هکتاری بختگان، سبب ایجاد طوفان‌های نمکی و ایجاد مشکلات پوستی، چشمی و ریوی برای مردم شهرستان‌های نیریز، استهبان، خرامه و ارسنجان می‌شود.
دریاچه بختگان پیش از خشک شدن زیستگاه زمستانی پرندگانی همچون فلامینگو، درنا، کبوتر دریایی، مرغابی و غاز بود که از روسیه و دشت‌های سیبری به ایران مهاجرت می کردند و همگی در حفظ زیست بوم استان فارس نقش بسزایی داشتند.َ
علم بهتر است یا نفت؟!؟!؟!؟
مقاله اي بسیار خواندنی و پند آموز از نيويورك تايمز
به قلم : توماس فریدمن
گاه و بي‌گاه از من مي‌پرسند: «به جز كشور خودت به كدام كشور ديگر علاقه داري؟»
هميشه يك جواب داشته‌ام:تايوان
و مردم مي‌پرسند «تايوان؟ چرا تايوان؟»
جواب خيلي ساده است. چون تايوان صخره‌اي لم يزرع در دريايي پر از امواج توفاني و بدون منابع طبيعي براي زندگي كردن است. حتي براي ساخت و ساز بايد از چين ، شن و ريگ وارد كند و با وجود همه اينها چهارمين ذخاير كلان مالي دنيا را در اختيار دارد.
زيرا به جاي كندن زمين و استخراج هر آنچه كه بالا مي‌آيد، تايوان ذهن و افكار 23 ميليون تايواني را مي‌كاود، استعدادشان را، انرژي‌‌شان را و هوش و ذكاوت شان را. چه زن و چه مرد.
هميشه به دوستانم در تايوان مي‌گويم: شما خوشبخت‌ترين مردم دنيا هستيد، چطور اينقدر خوشبخت شده‌ايد؟ نه نفت داريد، نه سنگ‌آهن، نه جنگل، نه الماس، نه طلا، فقط مقدار كمي ذخاير ذغال سنگ و گاز طبيعي و به خاطر همين هم است كه فرهنگ تقويت مهارت‌هايتان را توسعه داده‌ايد؛ كاري كه امروزه ثابت شده با ارزش ترين و تنها منبع تجديدپذير واقعي جهان است.
نادر / 04 August 2016
تاریخ نشان داده هر ملتی کمر به نابودی دیگران بسته، خود نابود شده است. من هروقت فریاد “مرگ بر” و یا “نابود باید گردد” را شنیده ام گفته ام این ملت بد طینت خود نابود خواهد شد. وزیر انرژی گفته که مشکل آب، آینده ایران را تهدید میکند و به این مشکل شوره زار شدن دریاچه های ارومیه، طشک، بختگان، ………. ومشکل خیل میلیونی حاشیه نشینان، بیکاری، اعتیاد، فساد و از کار افتادن چرخ اقتصاد را به آن اضافه کنید و طولی نخواهد کشید که ملتی که برای دیگران آرزوی مرگ و نابودی کرده خود از تشنگی و گرسنگی هلاک خواهد شد.
Behrouz / 04 August 2016