سازمان عدالت برای ایران خبر داده است که به دنبال رسیدگی نهاد مسئول سازمان ملل به پرونده گلرو راحمی‌پور، نوزاد ناپدیدشده در زندان اوین و مورد سوال قرار گرفتن حکومت ایران در مورد سرنوشت او و پدرش، وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی راحله راحمی‌پور، عمه گلرو را احضار و تهدید کرده است.
ماموران وزارت اطلاعات به خانم راحمی‌پور گفته‌اند که اگر این ماجرا را پیگیری کند بازداشت خواهد شد.
گروه کاری ناپدیدشدگان قهری سازمان ملل، گلرو راحمی پور و پدرش را به عنوان ناپدیدشده قهری اعلام کرده و از دولت ایران خواسته است تا در این رابطه پاسخگو باشد.
این گروه با بررسی اسناد و مدارکی که سازمان عدالت برای ایران در رابطه با پرونده گلرو و حسین راحمی‌پور برای آن‌ها فرستاده است، “ناپدیدشده قهری” بودن این دو را تایید کرده و در تاریخ بیستم خرداد ماه ۹۵، از دولت جمهوری اسلامی خواسته تا که در رابطه با سرنوشت این زندانی سیاسی و نوزاد ناپدیدشده‌اش پاسخگو باشد.
جمهوری اسلامی تاکنون پاسخی به این درخواست گروه کاری ناپدیدشدگان قهری سازمان ملل نداده، اما در مقابل نیروهای امنیتی در تماس‌های مکرر تلفنی از راحله راحمی‌پور خواسته‌اند تا به اداره اطلاعات در خیابان ولی‌عصر مراجعه کند.
آن‌ها در پاسخ به درخواست ارسال احضاریه کتبی هم گفته‌اند که ما می‌توانیم تو را در خیابان هم دستگیر کنیم و به اوین ببریم.
بر اساس «کنوانسیون بین‌المللی حمایت از تمامی اشخاص در برابر ناپدید شدن اجباری»، دولت‌ها موظف‌اند از شاکیان، شهود و اقوام شخص ناپدید شده در برابر هر نوع بدرفتاری یا ارعاب به عنوان عواقب شکایت یا شهادت، حمایت کنند.
بر اساس اطلاعات منتشر شده درباره این پرونده، ماموران سپاه پاسداران در شهریور ماه سال ۱۳۶۲، هنگامی که مادر گلرو به تازگی باردار شده بود، پدر و مادر را در منزل شخصی‌شان در تهران بازداشت کردند.
مادر گلرو، کارمند سازمان تامین اجتماعی و پدرش دندان‌پزشک و از اعضای سازمان راه کارگر بود.
حسین راحمی‌پور در زمان شاه هم به دست ساواک بازداشت و زندانی شده بود. تا چند ماه پس از بازداشت این دو نفر، خانواده‌های آن‌ها هیچ اطلاعی از وضعیت‌شان نداشته‌اند و پس از مراجعه خانواده به حسینعلی منتظری، قائم مقام وقت روح‌الله خمینی، رهبر پیشین ایران، به آن‌ها اجازه تماس تلفنی و ملاقات داده شده است.
گفته می‌شود که حسین راحمی‌پور اعدام شده و همسرش که به بیماری شدید قلبی دچار شده بوده، از زندان آزاد شده است.
ماموران زندان اوین همان زمان مدعی شده‌اند که نوزاد (گلرو) در بهداری زندان اوین مرده است، اما با وجود پیگیری‌های مادر و پدر از داخل زندان، جسد کودک یا اطلاعاتی درباره محل دفن و چگونگی مرگ او ارائه نشده و مدرکی دال بر مرگ این کودک به آن‌ها نشان داده نشده است.
گلرو اگر زنده باشد، اکنون زنی ۳۲ ساله است.
راحله راحمی‌پور، عمه او، در سال‌های اخیر چندین بار با حضور در تجمع‌های اعتراضی در مقابل زندان اوین تهران، کانون وکلای تهران و کارخانه لاستیک دنا با در دست گرفتن پلاکاردی که رویش نوشته بود “برادرم را کشتید با فرزندش چه کردید”، خواهان پیگیری وضعیت برادرزاده‌اش شده، اما تاکنون هیچ پاسخی نگرفته است.
ماموران امنیتی پیش از این هم در بازجویی‌ها از برخی شرکت‌کنندگان تجمع‌های اعتراضی، با اشاره به اعتراض‌های راحله راحمی‌پور او را تهدید به بازداشت کرده بودند.
این مادر گلرو، اسم نداره؟!
farhad / 25 June 2016