محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران در دیدار با فیلیپو گراندی، کمیسر عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان از این سازمان خواست که در ایجاد زیرساخت‌های لازم برای بازگشت داوطلبانه پناهندگان افغانستانی به این کشور کمک کند.
به گزارش خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران، ایرنا، ظریف شنبه ۲۹ خرداد در نشستی که با گراندی در ساختمان وزارت امور خارجه ایران داشت گفت که سرمایه‌گذاری‌های انجام شده در افغانستان برای ایجاد شرایط لازم برای بازگشت پناهندگان افغان به کشور خود «کم است».
وزیر امور خارجه ایران خواهان کمک کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد در این زمینه شد و گفت کمک‌های بین‌المللی به ایران برای خدمات رسانی به پناهندگان افغان در زمینه‌های بهداشتی و آموزشی «بسیار کم» بوده است.
گراندی نیز گفت که ایران از کشورهایی است که در زمینه بهداشت و آموزش پناهندگان «بسیار هزینه کرده است» و اضافه کرد که از حجم اقدامات ایران برای بهبود وضعیت پناهندگان در این کشور نسبت به سفر قبلی او به ایران «متحیر» شده است.
کمیسر عالی سازمان ملل در امور پناهندگان گفت که امیدوار است کمک‌های بین‌المللی به پناهندگان داخل ایران افزایش یابد.
در فروردین ماه گذشته، عبدالرضا رحمانی فضلی، وزیر کشور ایران نیز در دیدار با کریستوس استیلیاندیس، کمیسیونر کمک‌های بشردوستانه اتحادیه اروپا، از این اتحادیه خواست برای «نحوه اسکان مجدد» پناهندگان در افغانستان به ایران کمک کند.
نزدیک به سه میلیون پناهنده افغان در ایران زندگی می‌کنند که بیشتر آنها از کمک‌های اسکان، بهداشت و تحصیل رایگان بهره‌مند نیستند.
کمتر از یک میلیون تن از مهاجران افغانستانی در ایران دارای مدرک قانونی هستند. اتباع افغانستانی همچنین مجاز نیستند در هیچ یک از شهرهای ۱۹ استان ایران اقامت داشته باشند و اقامت آنها تنها در سه استان البرز، تهران و قم و چند شهر در هفت استان دیگر «بلا مانع» است.
مشکل اتبع مهجر افغانستان در ایرانف تقریبا راه حلی در خارج و از سوی کشورها و نهادهیا خراجی ندارد. نه دوبت افغانستان و ناهادهای بین الملی بهشان امیدی نیست. راحل مهاجران افغانساتی و دیگران، نیاز به راده جدی حکومت ایران دارد:
1- اول حکومت ایران از مهاجران خراجی بعنوان ابزار تیلیغاتی یو تحت فشار دادن طرف مقابل دست بردارد چرا هیچ خاصی نخواهد برد. هزینه سنگیت پذیرش این چند میلیون مهاجر بیشتر سودی احتمالی اس.
2- رعاین حقوق بشر نسبت این مهاجرت بایست انجام پذیرد در ضمن نقض حقوق بشر در مورد انها خسارت تبلیغاتی باری نظام دارد.
3- با رویکرد انسان دوستانه و حفظ منافع ملی و رعایت حققو شهروندانی که با مهاجران ازدواج کرده اند، بایست در وهله اول اتباعی تا سالها از زادواجشان با اتباع ایرانی مگیذرد مثلا بیش از 3 سال و داری فرند هستند، به شرطی که تبغه خارجی از تابعیت کشور قبلی منصرف و حاضر به تابعیت ایران باشد، تابعیت خارجی و فرزندان مشترک او با زوج ایرانی فراهم شود و فرقی نیکند همسر ایرانی اش زن باشد یا مرد.
3- همه مهاجران متاهل خارجی که بیش از ده متوالی و یا 20 سال متولی که مجموع اقامتشان به ده سال میرسد، جق داشته باشند با انصراف از تابعیت کشور قبلی درخواست تابعیت ایرانی و پذیرش از سوی دولت ایران داشته باشند.
4- همه اتباع زن خارجی اعم مجرد یا مطلقه، بتوانند با انصراف تابعیت کشور قبلی، تابعیت ایران بدست اورند، این مهم است با توجه به کمبود درصد زن در ایران و عدم تعادل نبست زنان به مردان (1.3 مرد در مقابل 100 زن). این یک راهبرد مهم در توازن جمعتی کشور است و جذب زن باید در دستور کشور باشد.
5- مابقی مهاجران در مدت کوتاه به کشورها و سایر کشور منتقل شود
6- مرزها را کاملا بسته، با ابزارهیا جدید و دیورا کشی و حتی ایجاد میادین مین و و سیستم درن و پهباد. تشددی مجازت مهاجرت غیر قانوی در کشور.
7- شرایط مهاجرت قانونی افراد مورد نیاز از جمله متخصان کشورهای دیگر تسهیل شود بخصو انها متاهل هستند و از سلامت عقلی و اخلاقی برخودار و بهنجاری شان مشخص است.
ایران لحاظ جمعیت دچار عدم توازن نسبت زن به مرد، به نفع زن است و این مشکل در اینده در همسریابی مردان مجرد مشکل خواهد آفرید. ایران در بخشی هایی مثل سرمایه گذار و مخترعان و تخصص هایی مانند پرستار و پرشک دچار کمبود است. پس مهاجرت خارجیان به ایران به طور کامل نباید قطع شود.
ستوده پاس / 19 June 2016