بندر چابهار در کرانه دریای عمان و روستاهای اطراف آن به‌شدت دچار بحران بی‌آبی شده‌اند و مردم این مناطق از آب آشامیدنی محرومند.
اهالی چابهار در گفت‌وگو با خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران (ایرنا) گفته‌اند مردم بخش دشتیاری مجبورند از آب غیربهداشتی جمع‌آوری شده در طول یک سال در گودال‌های روباز استفاده کنند و این امر سبب شده ده‌ها نفر به انواع بیماری مبتلا شوند که در هوای گرم تابستان در منطقه احتمال شیوع بیماری‌های بیشتر نیز وجود خواهد شد.
بنا به این گزارش، در طول هفته تنها یک و بعضی مواقع دو روز آب در لوله‌کشی خانه‌ها جریان دارد که فقط با پمپ برقی می‌توان از آن استفاده کرد.
به‌گفته فاروق رئیسی، رئیس شورای بخش پلان و عضو شورای شهر چابهار مردم روستاهای پلان و دشتیاری مجبورند هر تانکر ۱۲ هزار لیتری آب را ۸۰ تا ۱۲۰ هزار تومان خریداری کنند که آن هم معلوم نیست بهداشتی باشد و صرف این هزینه برای افراد کم‌درآمد بسیار سخت است و برای برخی خانواده‌ها نیز امکان‌پذیر نیست.
ساکنان منطقه می‌گویند خشکسالی بیش از ۱۸ ساله سبب شده است زمین‌های سرسبز به ریگزار تبدیل و صدها دام سبک و سنگین تلف شوند.
معین‌الدین سعیدی رئیس شورای شهر چابهار می‌گوید میزان بهره‌مندی از آب سالم و بهداشتی در روستاهای شهرستان چابهار کمتر از ۲۳ درصد است و باید در چابهار شرایط فوق‌العاده اعلام شود.
سعیدی می‌گوید هر نفر از مردم روستایی منطقه روزانه ۱۵ لیتر سهمیه آب دارند و این در حالی است که در کنار اقیانوس بیکرانی از آب قرار دارند.
مسعود شعلی، رئیس آب و فاضلاب شهری چابهار نیز نیاز روزانه جمعیت چابهار را ۲۵ تا ۳۰ هزار مترمکعب آب دانست اما گفت در شرایط کنونی در حد ۱۲ هزار مترمکعب آب از آب‌شیرین‌کن خریداری و تحویل مشترکان می‌شود.
به‌گفته شعلی، نارضایتی شدیدی در بین مردم چابهار حاکم است اما مسئولان توجهی به این مسائل ندارند و اگر این روند ادامه پیدا کند در ماه‌های آینده نارضایتی مردم کنترل نخواهد شد.
احمدعلی موهبتی، معاون استاندار سیستان و بلوچستان و فرماندار شهرستان چابهار می‌گوید ادامه خشکسالی‌های چندین ساله بیکاری را افزایش داده و مناطق دشتیاری و پلان را با مشکلات جدی زیست‌محیطی، ریزگردها و گردوخاک روبه‌رو کرده است.
چابهار از توابع استان سیستان و بلوچستان است که از شرق به کشور پاکستان، از جنوب به دریای عمان و از غرب به بندر کنارک متصل است.
بیش از نیمی از جمعیت سیستان و بلوچستان ساکن روستا است و نزدیک به ۹۵ درصد روستاهای این استان فاقد آب آشامیدنی سالم هستند.