در صورتی که تمام منابع سوختهای فسیلی زمین مصرف شوند و پایان یابند چه اتفاقی رخ میدهد؟ مجله «نیچر» در تحقیق اخیر خود به چند پاسخ مهم برای این پرسش حیاتی سیاره زمین دست یافته است.
سوزاندن و به مصرف رساندن تمام سوختهای فسیلی موجود در جهان سیاره زمین را ۱۰ درجه سانتیگراد گرمتر و مناطق وسیعی را غیرقابل سکونت میکند. با فرض این حد از مصرف، آسیبهای عمیق و جبران ناپذیری بر سلامت انسان، مواد غذایی و اقتصاد جهانی وارد خواهد شد.
مطالعه اخیر مجله علمی نیچر زمانی ابعاد وخیمتر و در عین حال واقعیتری پیدا میکند که بدانیم منابع نفت و گاز شناختهشده جهان، به عبارت دیگر منابع عمده سوختهای فسیلی در سرتاسر جهان به طور متوسط تا ۶۰ سال دیگر دوام دارند.
سرپرست این تیم تحقیقاتی، کاتارزینا توکارسکا از دانشگاه ویکتوریای کانادا در اینباره به روزنامه گاردین میگوید: «باید متوجه باشیم در صورتی که اقدام عاجلی برای کاهش تغییرات اقلیمی و آب و هوایی در نظر گرفته نشود چه اتفاقی رخ خواهد داد. درست است که توافقنامه تغییرات اقلیمی پاریس به امضای سران کشورهای جهان رسیده اما تاکنون هیچ اقدامی در این زمینه انجام نشده است.»
۱۹۵ کشو جهان در اجلاس تغییرات اقلیمی پاریس در دسامبر سال گذشته به توافق رسیدند تا افزایش دمای جهان را محدود کرده و آن را تا حد نصاب دو درجه سانتیگراد نگه دارند.
به گزارش گاردین افزایش دو درجه سانتیگراد در سیاره زمین معادل انتشار یک تریلیون(هزار میلیارد) تن کربن است. با این حال روند فعلی نشان میدهد که تا پایان قرن حاضر دستکم دو تریلیون تن کربن در سطح زمین منتشر میشود و حد نصاب جهانی نیز محقق نخواهد شد.
از سوی دیگر تحقیق نیچر نشان میدهد در صورت مصرف بیوقفه سوختهای فسیلی و اتمام آن، میزان انتشار کربن به پنج تریلیون تن خواهد رسید؛ رقمی که تقریباً تنفس در سیاره زمین را ناممکن میکند. استفاده از سوختهای فسیلی مانند زغال سنگ، نفت و گاز طبیعی بیشترین سهم را در تولید گازهای گلخانهای دارند.
پژوهشگران تحقیق نیچر با استفاده از یک سری مدلهای پیچیده اقلیمی برای نشاندادن افزایش دیاکسید کربن حتی زمان انتشار پنج تریلیون تن کربن را نیز مشخص کردند: سال ۲۳۰۰ با افزایش متوسط هشت درجه سانتیگراد در زمین.
از سوی دیگر در حال حاضر قطب شمال با سرعت فزایندهای رو به گرمشدن است، اگر سناریوی فعلی ادامه پیدا کند تا سال ۲۳۰۰ دمای قطب شمال تا ۲۰ درجه سانتیگراد افزایش خواهد یافت و به تعبیری به عصر جدیدی از سیاره زمین وارد میشویم.
در واقع نوک پیکان انتقاد در تحقیق اخیر مجله نیچر متوجه سازمان ملل متحد است؛ چرا که این سازمان در توافقنامه پاریس بخش الزامآوری برای کشورهای دارای منابع فراوان سوختهای فسیلی اعم از عربستان، ایران، ونزوئلا و غیره معین نکرده است.
- بیشتر بخوانید
بخش الزامآوری برای کشورهای دارای منابع فراوان سوختهای فسیلی اعم از عربستان، ایران، ونزوئلا و غیره معین نکرده است.
————-
خب جهان سرمایه داری این کشورها را کمک نکرد تا از اقتصاد تک محصولی نجات یابند.
در ضمن غولهای صنعتی-مصرفی دنیا مثل چین و امریکا، همیشه کارشکنی در کنترل آلاینگی و مصرف سوخت فسیلی کرده اند.
پسر ایرانی / 30 May 2016
ظاهرا دوران اخر زمان، حتی جنگ ادیان و تمدنها و هسته ای نشود، به واسطه نابودی منابع طبیعی به وقوع میپوندد!
پسر ایرانی / 30 May 2016