سازمان عفو بین‌الملل در بیانیه‌هایی به وضعیت زندانیان سیاسی در ایران واکنش نشان داد. اعتراض به محاکمه‌های غیرعادلانه هنرمندان و فعالان مدنی و احکام زندان و شلاقی که برای آنان صادر شده است و درخواست آزادی دیگر زندانیان سیاسی در روندی مثل آزادی آتنا فرقدانی، محور این بیانیه‌هاست.
این سازمان به کارزاری که عزت طاهری، مادر محمدعلی طاهری، زندانی عقیدتی که در زندان اوین در اعتصاب غذاست نیز پرداخته است.
عفو بین‌الملل احکام صادر شده برای آرش صادقی، گلرخ ابراهیمی و کیوان کریمی را بسیار غیرعادلانه خوانده و به روند دادرسی ناعادلانه دستگاه قضایی ایران اعتراض کرده است: آرش صادقی و گلرخ ابراهیمی مجموعا به ۲۱ سال حبس محکوم شده‌اند.
کیوان کریمی به شش سال زندان و ۲۲۳ ضربه شلاق محکوم شده است.
عفو بین‌الملل می‌گوید که آرش صادقی، فعال دانشجویی و همسرش گلرخ ابراهیمی که به دلیل فعالیت‌های‌شان در شبکه‌های اجتماعی به ۱۵ و شش سال زندان محکوم شده‌اند، امکان دسترسی به وکیل‌شان را نداشته‌اند. وکیل آن‌ها هم اجازه دسترسی به خلاصه پرونده را نداشته و دادگاه تنها اجازه دفاع را برای یک وکیل دیگر صادر کرده که آرش صادقی به این وکیل وکالت نداده است.
در بیانیه عفو بین‌الملل آمده است: «در حالی که انتظار می‌رفت پس از وقایع اخیر ایران آزادی‌های مدنی بیش‌تر شود، حاکمیت همچنان به محکوم و در بند کردن هنرمندان، روزنامه‌نگاران و فعالان مدنی ادامه می‌دهد.»
این سازمان معتقد است این احکام برای محدود کردن شدید آزادی بیان صادر می‌شوند: «روندی علیه افراد صلح‌‌طلب که مرتب در ایران تکرار می‌شود.»
سازمان عفو بین‌الملل در بیانیه دیگری با توجه به آزادی آتنا فرقدانی، خواستار آزادی آتنا دائمی و شمار دیگری از زندانیان سیاسی شده است: «با توجه به آزادی آتنا فرقدانی، از حکومت ایران می‌خواهیم دیگر زندانیان عقیدتی از جمله آتنا دائمی، امید علی‌شناس، سعید حسین‌زاده، ئاسو رستمی و دیگر فعالان و هنرمندانی را که به دلایل مشابه و به دلیل فعالیت‌های مسالمت‌آمیزشان پشت میله‌‌های زندان هستند، فورا و بدون قید و شرط آزاد کند.»
مگدالنا مغرابی، معاون بخش خاورمیانه و شمال آفریقای سازمان عفو بین‌الملل می‌گوید که آزادی آتنا فرقدانی برای او پیروزی اخلاقی و حقوقی بوده است و مشوقی‌ست برای تلاش فعالان حقوق بشر در سراسر جهان تا برای آزادی دیگر زندانیان عقیدتی و سیاسی و تغییر قوانین ناعادلانه، تلاش کنند و کارزار راه بیندازند.
مغرابی همچنین می‌گوید: «آزادی یک زندانی تنها قدم نخست است. مقام‌های ایرانی بایستی قوانین سرکوبگر کشور را که مدت‌هاست برای سرکوب شهروندان از آن‌ها استفاده می‌شود، اصلاح کنند، چون تا زمانی‌که چنین قوانینی وجود داشته باشند فعالان و مدافعان حقوق‌بشر، ممکن است تنها به خاطر اظهار عقیده‌شان به خطر بیفتند و زندانی شوند.»
عفو بین‌الملل همچنین با پرداختن به کارزار عزت طاهری، مادر محمدعلی طاهری، از قول او نوشته است که برای آزادی فرزندش تا وقتی که بتواند، مبارزه می‌کند: من هرگز متوقف نخواهم شد؛ کمپین یک مادر برای آزاد کردن پسرش در ایران.
عزت طاهری به عفو بین‌الملل می‌گوید: «روزی که پسر من دستگیر شد، همه سلول‌های بدنم از ترس می‌لرزیدند.»
آذردخت طاهری، خواهر محمدعلی طاهری، به تازگی گفته است که مقام‌های قضایی و امنیتی دوباره اتهام «مفسد فی‌الارض» را علیه بردارش مطرح کرده‌اند: طرح مجدد اتهام «مفسد فی‌الارض» علیه محمد علی طاهری
محمود علیزاده طباطبایی، وکیل مدافع این زندانی عقیدنی هم گفته است که بازپرس پرونده موکلش قصد دارد قرار بازداشت جدید علیه او صادر کند.
محمدعلی طاهری به عنوان بنیانگذار «عرفان حلقه» در ایران شناخته می‌شود. عرفان حلقه انواعی از رفتار‌های آیینی فردی و جمعی بر اساس آموزه‌های عرفانی و شبه‌علمی را در برمی‌گیرد که ادعا می‌شود فرد بر اساس آن‌ها به آرامش دست پیدا می‌کند.
این فعالیت‌ها در یک دهه گذشته در ایران بیش‌تر از قبل شده‌اند. جمهوری اسلامی خود مروج انواعی از آن بوده است، اما در سال‌های اخیر با عنوان‌هایی چون عرفان‌های انحرافی، عرفان‌های کاذب یا عرفان‌های نوظهور به مقابله با آن‌ها برخاسته است.