رمضان احمد کمال، زندانی سیاسی سوری که در زندان رجایی‌شهر کرج در حبس است، در اعتراض به عدم رسیدگی به وضعیت سلامتی‌‌اش، در اعتصاب غذاست. او تصمیمش برای اعتصاب غذا را دوم اسفند ماه اعلام کرده است.

Ramezan Kamal

به گزارش ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران (خبرگزاری هرانا)، زندانیان هم‌بند این زندانی گفته‌اند که انگشتان دست راست او، پس از یک عمل جراحی نیمه‌کاره و بازگشت بدون مداوا از بیمارستان، از کار افتاده است.

نهم بهمن ماه امسال، سازمان عفو بین‌الملل در بیانیه‌ای خواستار «اقدام فوری» درباره وضعیت این  زندانی ۳۳ ساله کرد سوری شده بود که دوران محکومیت ۱۰ ساله حبس خود را می‌گذراند و نیاز فوری به مراقبت‌های پزشکی از جمله جراحی دارد: هشدار عفو بین‌الملل درباره وضعیت یک زندانی سیاسی سوری در ایران

این زندانی به دلیل شکنجه و بد‌‌رفتاری ماموران زندان هنگام انتقالش به بیمارستان، روز نهم دی ماه/ ٣٠ دسامبر سال ٢٠١۵، به کما رفته بود. او در بیمارستان امام خمینی بستری شده بود.

در روایتی که عفو بین‌الملل از این واقعه منتشر کرده، آمده است: «در حالی که رمضان احمد کمال را برای درمان عفونت‌های پس از جراحی به بیمارستان می‌بردند، مقام‌های زندان او را کتک زدند و پس از دو هفته بدون آن‌که مراقبت‌های پزشکی لازم برای او انجام شده باشد، او را به زندان بازگردانده‌اند.»

احمد کمال روز شنبه ۲۱ شهریور ماه سال جاری هم در اعتراض به «عدم رسیدگی‌های پزشکی» دست به اعتصاب غذا زده بود که پس از یک هفته به اعتصاب غذای خود پایان داد: پایان اعتصاب غذای زندانی سیاسی سوری در ایران

این زندانی سیاسی هیچ خویشاوندی در ایران ندارد و زندانیان سابق سیاسی که با او هم‌بند بوده‌اند، پیگیر مداوا و رسیدگی به وضعیتش هستند.

این شهروند کرد شهر کوبانی سوریه همچنان از دریافت امکانات مناسب پزشکی در شرایط اضطراری بی‌بهره است و گفته می‌شود بدنش به دلیل اصابت چندین گلوله در هنگام بازداشت (ماجرایی که به هفت سال پیش برمی‌گردد)، به حالت نیمه فلج درآمده است.

رمضان احمد کمال، در سال ١٣۸۷، همراه سه تن از اعضای پ‌ک‌ک (حزب کارگران کردستان ترکیه) که به اشتباه وارد مرزهای ایران شده بودند، دستگیر شد. او در حالی بازداشت شد که در حال فرار به سمت مرزهای عراق بود و مأموران مرزبانی ایران با شلیک چند گلوله به شکم، کتف چپ و ران پا، مانع از فرار او شدند. او در دادگاه انقلاب شهر خوی به اعدام محکوم شد، اما این حکم در دیوان‌عالی‌کشور مورد تجدید نظر قرار گرفت و حکم او به ١٠ سال حبس تعزیری تغییر یافت.

گلوله‌ها به جای مانده در بدن او از آن زمان تا به حال، خارج نشده‌اند.

در همین زمینه:

زندان و بیرون از زندان، ناامن برای زندانیان سیاسی و عقیدتی

مرگ تدریجی زندانیان بیمار در زندان‌های ایران