چیزی به ۷ اسفند، روز انتخابات دهمین دوره انتخابات مجلس و انتخابات خبرگان رهبری در ایران نمانده است. برخی ناظران این انتخابات را سرنوشت ساز و آغاز دورانی تازه در جمهوری اسلامی و ایران می دانند. به ویژه آن که حسن روحانی رییس جمهوربا اجرای برجام و لغو تحریمها امیدوار است با به دست آوردن اکثریت اصلاحطلبان در مجلس به وعدههای اقتصادی و سیاسی خود عمل کند.
روحانی در آستانه این انتخابات در روز یکشنبه گذشته گفت: «اگر به برخی از امور و روندها درست نیندیشیم ممکن است جامعه را مایوس کنیم و عده ی بگویند برای چه پای صندوق آرا بیاییم ؟ چه کسی را انتخاب کنیم؟»
حسن روحانی پیشتر به رد صلاحیت گسترده اصلاحطلبان در انتخابات پیش رو اعتراض کرده و گفته بود: «اگر قرار است یک جناح در انتخابات حضور داشته باشد و یک جناح نه، دیگر به چه دلیل انتخابات برگزار میکنیم؟»
هشدار دوباره رئیسجمهوری ایران در مورد احتمال «یأس» مردم در حالی بیان میشود که پس از اعتراضاتی که به شورای نگهبان شد، این شورا از سختگیری خود نسبت به رد صلاحیت نامزدها مقداری کاسته و در این خصوص هیئت مرکزی نظارت بر انتخابات اعلام کرد که تعداد کسانی که صلاحیتشان تأیید شده از ۴۰ درصد از ثبت نام کنندگان به ۵۵ درصد افزایش یافته است.
روحانی روز یکشنبه در ادامه سخنانش گفت: «درست است که نباید به همه و غریبهها اعتماد صد در صدی داشته باشیم، اما به هر حال هر مسئلهای یک نقطه اعتدال دارد. متأسفانه عدهای راهی جز افراطگری بلد نیستند.»
گفتوگو با قاسم شعله سعدی و حسن هاشمیان
در مورد انتخابات پیش رو، پرسشهای زیر را با قاسم شعله سعدی در تهران، وکیل دادگستری و نماینده پیشین مجلس که خود در این دوره صلاحیتش از سوی شورای نگهبان رد شده، و حسن هاشمیان، جامعهشناس و تحلیلگر سیاسی، در میان گذاشتهایم:
- چراروحانی به انتخابات هفتم اسفند امید بسته؟ و چراسخنرانی روز یکشنبه او لحن نومید کنندهای داشت؟
- اگر مجلس آینده مثل مجلس کنونی با روحانی زاویه داشته باشد او میتواند گام های پس از برجام را بردارد؟
- تاثیر نتیجه انتخابات بر وضعیت اقتصادی و اجتماعی ایران چه خواهد بود: شوک، تحرک، یا یاس و بی تفاوتی و نگرانی کنونی؟