هما روستا بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون در بیمارستانی در لس‌آنجلس آمریکا بر اثر بیماری سرطان درگذشت.
هما روستا چندی پیش برای ادامه درمان به آمریکا رفته بود، اما معالجه در آن کشور نیز بی‌ثمر ماند و او شنبه چهارم مهر در ۷۱سالگی درگذشت.
محمدحسن معجونی، از هنرمندان تئاتر و یکی از دوستان هما روستا گفته که قرار است پیکر این هنرمند فقید به ایران منتقل شود اما چون او در آمریکا فوت کرده، انتقال پیکر او چند روز طول می‌کشد.
یکی از ۵۳ نفر
هما روستا چهارم مهرماه ۱۳۲۳ در خانواده‌ای سیاسی متولد شد. پدر او، رضا روستا از یاران سلیمان میرزا اسکندری، ایرج اسکندری، بزرگ علوی، انور خامه‌ای، احسان طبری، خلیل ملکی، فریدون کشاورز، عبدالحسین نوشین و رضا رادمنش، از کادرهای بلندپایه حزب توده و یکی از ۵۳ نفری بود که به دستور رضا شاه در سال ۱۳۱۶ بازداشت و در زندان قصر محبوس شدند.
هما روستا فقط یک سال داشت که همراه خانواده‌اش ابتدا ناگزیر به مهاجرت به اتحاد جماهیر شوروی شد و سپس به برلین شرقی رفت. او در رومانی در رشته هنرهای دراماتیک تحصیل کرد و پس از درگذشت پدرش به ایران بازگشت.
هما روستا درباره بازگشتش به ایران گفته است: «ما در برلین زندگی می‌کردیم. چون لهجه داشتم، می‌خواستند مرا به شهر دیگری بفرستند تا ضمن یکی دو سالی کار کردن، لهجه‌ام بهتر شود، اما تصمیم گرفتم به ایران بازگردم. نمی‌دانم چرا؟ واقعاً هنوز هم نتوانستم دلیل خاصی برای این تصمیم پیدا کنم. شاید دلیلش همان کشش درونی به ایران بود. به هر حال آمدم ایران و ماندم.»
از کرخه تا راین
هما روستا فعالیت سینمایی خود را سال ۱۳۵۰ با بازی در فیلم «دیوار شیشه‌ای» به کارگردانی ساموئل خاچیکیان آغاز کرد.
در سال ۵۱ در نمایش «بازرس» نوشته نیکلای گوگول و «سرباز لاف‌زن» نوشته پلوتوس و به کارگردانی خلیل موحد دیلمقانی و سپس در «باغ‌وحش شیشه‌ای» نوشته تنسی ویلیامز و به کارگردانی پری صابری بازی کرد و به عنوان یک بازیگر توانا خود را شناساند. در همین دوران با حمید سمندریان، کارگردان تئاتر آشنا شد و با او ازدواج کرد.
پس از انقلاب حمید سمندریان و هما روستا از ادامه فعالیت هنری‌شان محروم ماندند. سمندریان از دانشگاه اخراج شد و برای هما روستا هم روی صحنه تئاتر ایران انقلابی نقشی وجود نداشت.
او در سال ۱۳۶۵ در فیلم «گزارش یک قتل» به کارگردانی محمد علی نجفی بازی کرد و از آن پس به سینما راه پیدا کرد: بازی در فیلم‌های «پرنده کوچک خوشبختی» ساخته پوران درخشنده و به ویژه فیلم «از کرخه تا راین» ساخته ابراهیم حاتمی‌کیا جایگاه او را به عنوان بازیگر فیلم‌های سینمایی تثبیت کرد.
هما روستا در فیلم «مسافران» از آثار برجسته بهرام بیضایی در نقش مهتاب ایفای نقش می‌کند. او در آغاز این فیلم در یک مونولوگ می‌گوید: «ما به تهران نمی‌رسیم. ما همگی می‌میریم.»
قدردانی در فجر
در سال ۱۳۹۲ در سی و دومین جشنواره فیلم فجر از هما روستا قدردانی شد و در تیر ماه سال گذشته هم به افتخار نام او و به خاطر تلاش‌هایش برای تئاتر ایران، سالن نمایش «هما» در تهران گشایش پیدا کرد.
هما روستا که در سال هاى اخیر به دلیل بیمارى سرطان از حضور و نقش آفرینى در عرصه بازیگرى سینما و تئاتر دور بود، آخرین تجربه بازیگرى تئاتر را در سال ۱۳۹۲ و با حضور در نمایش «باغ آلبالو» به کارگردانى حسن معجونى تجربه کرد.
او آرزو داشت که نمایش «گالیله» نوشته برتولت برشت را روی صحنه ببرد. این نمایش را حمید سمندریان، همسر هنرمند او ترجمه کرده بود و قرار بود در سال ۱۳۶۹ در تالار وحدت روی صحنه برود، اما با کارشکنی‌های مقامات وقت وزارت ارشاد اسلامی تمرینات این نمایش متوقف شد و دیگر هرگز روی صحنه نرفت.
هما روستا در سال‌های پایانی زندگی خود آکادمی «حمید سمندریان» را برای گسترش تئاتر خصوصی در ایران بنیان گذاشت.
روحش شاد و نامش گرامی باد .
بهنام / 27 September 2015