مرکز آمار ایران در تازه‌ترین گزارش خود، آماری از میزان کار و استراحت ایرانیان منتشر کرده است. آماری که در آن تناسبی غیرمعمول میان میزان کار، استراحت و مراقبت‌های شخصی در ایرانی‌ها دیده می‌شود.

0625_workfromhome_630x420

بر اساس این گزارش، ایرانی‌های بالای ١۵‌سال در یک شبانه‌روز به‌طور متوسط بیش‌ترین زمان خود یعنی ١٣ ساعت و ١٢دقیقه را به نگهداری و مراقبت شخصی مشغولند. خانه‌داری با سه ساعت و ١٨ دقیقه، کار و فعالیت‌های شغلی با دو ساعت و ۵۵ دقیقه و استفاده از رسانه‌های جمعی با دو ساعت و سه دقیقه، در این آمار در جایگاه‌های بعدی قرار گرفته‌اند.

این آمار بر اساس پژوهشی با عنوان طرح آمارگیری گذران وقت نقاط شهری ارائه شده که در پاییز‌ سال ٩٣ توسط مرکز آمار ایران به انجام رسیده است.

بر اساس گزارش روزنامه شهروند به تاریخ ۱۹ شهریور ماه، این طرح با هدف ارائه اطلاعات مربوط به شناخت الگوی گذران وقت افراد ١۵ساله و بالاتر اجرا شده است و در پرسش‌نامه‌های فردی، افراد ١۵سال به بالا در خانواده‌های شهری، فعالیت‌های گذران وقت خود را در ٢۴ ساعت و به تفکیک کسرهای زمانی ١۵دقیقه‌ای وارد کرده‌اند که گزیده‌ای از مهم‌ترین نتایج این طرح اعلام شده است.

بررسی الگوی گذران وقت افراد شاغل نشان می‌دهد که این افراد به‌طور متوسط هفت ساعت و ٢۶ دقیقه از یک شبانه‌روز خود را به کار و فعالیت‌های شغلی اختصاص می‌دهند. همچنین یافته‌های این بررسی نشان می‌دهد که در فصل پاییز سال ١٣٩٣، مردان شاغل، هفت ساعت و ۴۴ دقیقه و زنان شاغل، پنج ساعت و ٣۶ دقیقه از ٢۴ ساعت شبانه‌روز خود را به کار و فعالیت‌های شغلی پرداخته‌اند.

مقایسه این آمار که با آمار ارائه شده از سال ۱۳۸۷ هجری خورشیدی، نشان می‌دهد که میزان فعالیت‌های کاری مردان، یک ساعت و ۱۴ دقیقه افزایش یافته و همین میزان در زنان ایرانی حدود ۴۰ دقیقه کاهش داشته است.

در این گزارش، مقایسه‌ای هم میان میزان فعالیت‌های آموزشی افراد بر اساس سطح تحصیلات‌شان انجام شده است که بر اساس آن، فعالیت‌های آموزشی افراد دارای تحصیلات لیسانس، در یک شبانه‌روز به‌طور متوسط با دو ساعت و پنج دقیقه، بیش‌تر از سایر افراد تحصیل‌کرده است.

پس از این گروه، افراد دارای تحصیلات فوق‌لیسانس و دکترای حرفه‌ای، یک ساعت و ۵١ دقیقه از اوقات شبانه‌روز خود را به فعالیت‌های آموزشی اختصاص داده‌اند.

بررسی فعالیت‌های گذران وقت افراد حاکی از آن است که افراد دارای تحصیلات فوق‌لیسانس و دکترای حرفه‌ای به‌طور متوسط ۵٢ دقیقه در یک شبانه‌روز را به مشارکت‌های اجتماعی می‌پردازند که این میزان در مورد افراد بی‌سواد، یک ساعت و ٢۴ دقیقه است.