ایرج کریمی فیلمساز و از منتقدان مطرح سینما در ایران، بعد از ظهر روز چهارشنبه ۱۱ شهریور / ۲ سپتامبر، در سن ۶۲ سالگی درگذشت.
کریمی که از بیماری سرطان خون رنج می‌برد پس از دو ماه بستری شدن در بیمارستان گلستان تهران از دنیا رفت.
او فارغ‌التحصیل رشته مهندسی مکانیک از دانشگاه پلی تکنیک تهران (صنعتی امیرکبیر) بود اما به‌دلیل عشق‌اش به سینما هیچ‌گاه به سوی شغل مهندسی نرفت و زندگی خود را صرف نوشتن درباره سینما، ساختن فیلم و نوشتن فیلمنامه کرد.
ایرج کریمی پیش از آن‌که منتقد فیلم شود در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان ایران به‌عنوان کارشناس سینمایی کار کرد و در این کانون چند فیلم کوتاه نیز ساخت.
او از نویسندگان ثابت ماهنامه «فیلم» بود و نقدهای آموزنده و نوشته‌های تئوریک بسیاری درباره سینمای ایران و جهان نوشت و تأثیر به‌سزایی بر آگاهی و دانش سینمایی سینمادوستان ایران گذاشت.
کریمی از آنجا که به چند زبان از جمله آلمانی و فرانسوی مسلط بود، چند کتاب سینمایی معتبر را نیز ترجمه کرد.
در اواخر دهه ۱۳۷۰ کریمی به ساختن فیلم‌های بلند روی آورد و فیلم‌هایی چون «از کنار هم می‌گذریم» (۱۳۷۹)؛ «چند تار مو» (۱۳۸۲) و «باغ‌های کندلوس» (۱۳۸۳) را ساخت.
آخرین فیلم بلند او «نیمرخ‌ها» نام دارد که داستان آن درباره زوج جوانی است که مرد به دلیل بیماری سرطان روزهای آخر عمر خود را سپری می‌کند.
ایرج کریمی همچنین در سال ۱۳۶۹ فیلمنامه «سفر جادویی» ساخته ابوالحسن داوودی و در ۱۳۷۰، فیلمنامه «بهترین بابای دنیا» به کارگردانی داریوش فرهنگ را نوشت.