۲۸۹ میلیون هکتار از جنگل‌های استوایی، یعنی چیزی در حدود وسعت سرزمین هند طی ۳۵ سال آینده نابود خواهند شد.

forest
دی‌اکسید کربن تولید شده به واسطه نابودی جنگل‌های استوایی معادل یک ششم از کل دی‌اکسید کربن تولید شده در جهان است

مرکز توسعه جهانی مستقر در واشنگتن در مطالعه اخیر خود، با استفاده از تصاویر ماهواره‌ای و داده‌های تصویری پیش‌بینی کرده است که ۲۸۹میلیون هکتار از جنگل‌های استوایی در بیش از ۱۰۰ کشور تا سال ۲۰۵۰ درسطح زمین از بین می‌روند.

این مساحت چیزی درحدود وسعت سرزمین هند است.

بر اساس این تحقیق نرخ جنگل‌زدایی در مناطق استوایی در سال اخیر پنج برابر افزایش یافته است. تخریب و نابودی این میزان از جنگل‌های استوایی پیامدهای وحشتناکی در پی خواهد داشت و به تغییرات اقلیمی سرعت فزاینده‌ای می‌بخشد.

نویسندگان این تحقیق در بررسی‌های اخیر خود اعلام کردند: «اگر روند فعلی جنگل‌زدایی به همین منوال ادامه یابد، ۱۶۹میلیارد تن دی‌اکسید کربن تا سال ۲۰۵۰ در جو زمین انتشار می‌یابد. این میزان معادل ۴۴ هزار نیروگاه سوخت زغال سنگ است.»

همچنین میزان دی‌اکسید کربن تولید شده به واسطه نابودی جنگل‌های استوایی معادل یک ششم از کل دی‌اکسید کربن منتشر شده در سطح جهان است.

همچنین پدیده گرمایش زمین (برآورد‌ها نشان می‌دهد دمای هوا تا پایان قرن دو تا نه درجه سانتیگراد افزایش می‌یابد) نیز باعث خشکسالی بسیار شدید در مناطق استوایی و مانع بازتولید گیاهان و ذخیره دی اکسید کربن در درختان خواهد شد.

این در حالی است که تا کنون جنگل‌های استوایی یکی از امیدهای اصلی انسان برای جذب بیش از ۳۰ درصد از گازهای گلخانه‌ای و کاهش گرمایش زمین به شمار می‌آمد. در صورتی که میزان جذب کاهش پیدا کند سرعت افزایش گرمای جهان نیز به مراتب بالا‌تر می‌رود.

تنها در سال گذشته ۲۵ هزار کیلومتر مربع از جنگل‌های آمازون نابود شد که عامل اصلی آن قطع درختان برای ایجاد زمین هموار و مناسب برای کشاورزی است.

یونس بوش، اقتصاددان محیط زیست و یکی از نویسندگان این مطالعه اظهار داشت: «وضع مالیات در انتشار کربن می‌تواند کشورهای مختلف در حفاظت از جنگل‌ها را تحت فشار قرار دهد و دست‌کم جنگل‌زدایی در مناطق استوایی را کاهش دهد.»

بزرگ‌ترین عامل جنگل‌زدایی در مناطق استوایی، کشاورزی صنعتی و به‌خصوص استفاده از اراضی جنگلی برای تولید سویا و روغن نخل است.

بنا بر اعلام فائو (سازمان خوربار و کشاورزی سازمان ملل)، جنگل‌ها منابع امرار معاش بیش از یک میلیارد نفر در جهان به شمار می‌آیند و بر این اساس ۱۳ میلیون شغل در جهان به طور مستقیم وابسته به جنگل‌ها و دست‌کم ۴۰ میلیون شغل به‌طور غیرمستقیم به جنگل‌ها ارتباط دارد.

با این حال نباید فراموش کرد تا همین چند سال گذشته و با میل شدید کشور‌ها به صنعتی شدن، جنگل‌زدایی در مناطق استوایی به طور گسترده‌ای توسط سیاست‌های دولتی برای توسعه مناطق روستایی ترویج می‌شد.

در کشورهایی از جمله برزیل و اندونزی، همین تشویق‌های دولتی برای کشاورزی و دامداری صنعتی بود که بسیاری از جنگل‌ها را نابود کرد.