محمد مقيمی، وکيل آتنا فرقدانی، زندانی سیاسی، فعال حقوق کودکان کار، نقاش و دانشجوی ستارهدار، گفت موکلش از سوی شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب با سه اتهام به ۱۲ سال و ۹ ماه حبس محکوم شده است.
بهگزارش کمپين بينالمللی حقوق بشر در ايران محمد مقيمی از اين حکم اظهار تأسف کرد و گفت حکم آتنا فرقدانی روز دوشنبه ۱۱ خردادماه در زندان به آنها ابلاغ شده است.
او افزود ۲۰ روز وقت دارند که تقاضای تجديد نظر بدهند و اميدوارند که حکم در دادگاه تجديد نظر شکسته شود.
بهگفته محمد مقیمی، اگر در دادگاه تجديدنظر ماده ۱۳۴ قانون جديد مجازات اسلامی اعمال شود اين حکم به هفت سال و نيم حبس کاهش خواهد يافت.
براساس ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی جديد اگر چه قاضی برای هر يک از جرايم مجازات مستقلی را صادر میکند اما در مرحله اجرا فقط مجازات اشد يعنی مجازاتی که از بقيه شديدتر است بايد اجرا شود و اگر مجازات اشد به يکی از علل قانونی کاهش يابد يا غيرقابل اجرا شود مجازات اشد بعدی اجرا خواهد شد.
اتهامات آتنا فرقدانی، «اجتماع و تبانی عليه امنيت ملی، فعاليت تبليغی عليه نظام و توهين به رهبری، رئيس جمهور، توهين به نمايندگان مجلس و توهين به مأموران بند ۲- الف سپاه در حين بازجويیهايش» است.
او پس از گذشت ۵ ماه بازداشت در دو زندان قرچک و اوين، روز ۲۹ اردبيهشتماه در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به رياست قاضی صلواتی به اين سه اتهام محاکمه شد.
آتنا فرقدانی، فارغالتحصيل رشته نقاشی از دانشگاه الزهرا، فعال حقوق مدنی و کودک برای نخستين بار در تاريخ دوم شهريورماه ۱۳۹۳ بازداشت و به بند دو– الف سپاه پاسداران در زندان اوين منتقل و در ۱۱ آبان ماه با قرار وثيقه تا زمان حکم دادگاه آزاد شد.
او پس از آزادی در تاريخ ۵ دیماه گفتوگویی با سايت جرس درباره وضعيتش در دوران بازداشت و بازجويیهايش داشت. همچنین ويديويی از خود منتشر کرد که در آن از رفتارهای نامناسب مأموران زن زندان اوين میگفت.
او پس از آن در تاريخ ۲۰ دیماه به شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب احضار شد و پس از آن بازداشت و به زندان قرچک ورامين منتقل شد.
آتنا فرقدانی در بهمنماه همان سال در اعتراض به عدم رعايت اصل تفکيک زندانيان سياسی از غيرسياسی در آن زندان دست به اعتصاب غذا زد و پس از آن در تاريخ ۷ اسفندماه به دليل طولانی شدن اعتصاب در بيمارستان بستری شد. او در روز ۱۲ اسفندماه با از بيمارستان به زندان اوين منتقل شد و تاکنون در آنجا بهسر میبرد.
اتهاماتی مسخره که بیشتر جمعیت ایران همه روزه در اتوبوس و تاکسی بیان میکنند و هم به ولی امر دزدان جهان و هم به سپاه قاچاقچیان پاسدارش ناسزا میگویند ، چون حق آنهاست که استیضاح شده و مورد تمسخر قرار گیرند .
این احکام سنگین و قرون وسطائی را برای ترس و وحشت مردم صادر میکنند و به خیال خام خود فکر میکنند میتوانند چند صباحی بیشتر ظلم و ستم روا دارند ، ولی زهی خیال باطل .
بهنام / 02 June 2015
۱۲ سال زیاد نیست
عمر آدمیست :(
یگانه / 02 June 2015