منابع کارگری از تحصن ۴روزه و تجمع اعتراضی بیش از ۵۰۰ کارگر پتروشیمی تبریز خبر داده‌اند.
کارگران معترض خواهان استخدام رسمی هستند و می‌گویند دیگر حاضر نیستند با قراردادهای موقت و حقوق‌هایی بین یک سوم تا یک چهارم حقوق کارگران رسمی کار کنند.
خبرگزاری کارگران ایران (ایلنا) نوشته است که مدیرعامل پتروشیمی تبریز از ابتدای سال ۹۴، مانع ورود صد‌ها کارگر قرارداد مستقیم به کارخانه شده است.
ممنوع شدن ورود این کارگران به کارخانه احتمالاً به دلیل خودداری‌شان از امضای قرارداد کار جدید بوده است.
همه این کارگران در بخش تعمیرات و نگهداری مشغول به کار بوده‌اند.
بر اساس گزارش‌های منتشر شده، کارگران معترض در چهار روز اول سال، مقابل در ورودی کارخانه تحصن کرده‌اند و از روز پنجم و با شروع کار اداره‌های دولتی در سال جدید، به اداره کار مراجعه کرده‌اند.
کارگران معترض می‌گویند که مأموران حراست ورود آن‌ها به کارخانه را به امضای قرارداد کار مشروط کرده‌اند.
یکی از این کارگران به ایلنا گفته است: «کارگران قرارداد مستقیم پتروشیمی تبریز بیش از این حاضر نیستند با قراردادهای موقت یک‌ساله به کار ادامه دهند و با دریافت دستمزدی معادل یک چهارم دستمزد کارکنان رسمی، احساس تبعیض کنند.»
کارگران قرارداد موقت به دلیل امتناع کارفرما از بستن قرارداد دائم با آن‌ها، به اداره کار و دادگستری هم شکایت کرده‌اند و منتظر صدور رأی توسط مراجع قضایی هستند.
آن‌ها با استناد به تبصره‌های یک و دو ماده هفت قانون کار، معتقدند چون ماهیت کارشان دائمی است، کارفرما باید با آن‌ها قرارداد دائمی ببندد.
کارگران کارخانه پتروشیمی تبریز، سال گذشته نیز برای اعتراض به آنچه تبعیض بین دستمزدها می‌خواندند، تحصن کرده بودند.
«علیرضا صدری»، مدیرعامل پتروشیمی تبریز، در آن زمان تفاوت دستمزد کارگران قراردادی و کارکنان رسمی پتروشیمی تبریز را تأیید کرد اما گفت که «کارخانه در قبال کارگران قرارداد مستقیم اجحافی نکرده است.»
او کارگران معترض را به «زیاده خواهی» متهم کرد.
تجمع اعتراضی تیرماه سال ۹۳ کارگران پتروشیمی تبریز، ۱۰روز ادامه داشت و بیش از ۶۷۰ کارگر در آن شرکت داشتند.