ديده‌بان محيط‌ زيست و حيات وحش ايران می‌گويد زباله‌های شهری و بيمارستانی در استان تهران به چراگاه گوسفندان تبديل شده و سالانه يک ميليون کيلوگرم گوشت از دام‌هايی که زباله مصرف کرده‌اند، توليد و روانه بازار می‌شود.

pishva-zobale

به گزارش روزنامه شهروند، «مدت‌هاست که محل دپوی زباله‌های شهری، بيمارستانی و عفونی در شهرستان پيشوا در استان تهران به چراگاه دايمی دام‌های اهلی تبديل شده است. هر روز صدها رأس گوسفند در اين محل مشغول به چرا و تغذيه از زباله‌ها هستند و در نهايت گوشت و فرآورده‌های دامی اين گوسفندان به خوراک شهروندان تهرانی تبديل می‌شود.»

اين گزارش می‌گويد شهروندان ايرانی هر روز «سايه جديدی را بر سر خود می‌بينند که سلامتی‌شان را تهديد می‌کند»، از «هوای آلوده و آب‌های نيتراته» گرفته تا «سبزيجاتی که با فاضلاب آبياری می‌شود»، «برنج‌های وارداتی آلوده»، «ميوه‌هايی که با پارافين خوشگل و براق می‌شوند» و «سموم دفع آفاتی که در بافت محصولات باغی می‌مانند.»

اسماعيل ميران‌زاده، رئيس محيط‌زيست شهرستان پيشوا با انتقاد از مسئولان شهرداری که در دپوی بهداشتی زباله‌های اين شهرستان «کوتاهی کرده‌اند»، می‌گويد که سايت‌های انباشت و دپوی زباله شهرستان پيشوا، به دليل محصور نبودن و رعايت نشدن موارد ايمنی و بهداشتی به چراگاه احشام و حيوانات تبديل شده است.

اسماعيل ميران‌زاده ادامه می‌دهد «آمارها نشان می‌دهند از هر گوسفند زنده ۲۰ کيلو گوشت قرمز قابل استحصال است و در هر دوره پرواربندی ۳۰۰‌هزار کيلوگرم گوشت قرمز از اين چراگاه زباله‌ای توليد می‌شود و اگر در طول مدت زمان يک‌سال بتوان سه دوره پرواربندی داشت، به‌طور متوسط در ‌سال ۹۰۰‌هزار کيلوگرم گوشت از طريق اين چراگاه (زباله‌دان) توليد و روانه بازار مصرف می‌شود.»

به گفته مقامات پزشکی، تقلب در تولید محصولات غذایی در ایران «بیداد می‌کند». بسیاری از آلاینده‌ها، بقایای دارویی، فلزات سنگین، کودها، سموم دفع آفات و آنتی‌بیوتیک‌ها در چرخه تولید در محصولات غذایی باقی می‌مانند و به سلامتی افراد صدمات زیادی وارد می‌کنند.

به گفته حسین رستگار، مدیرکل آزمایشگاه‌های مرجع غذا و داروی وزارت بهداشت «تقلبات روز به روز پیچیده‌تر می‌شود و بررسی آن‌ها از جنبه آزمایشگاهی سخت‌تر شده است. ما بسیاری استانداردها را در اختیار داریم اما بسیاری از مواد مضر دستکاری می‌شوند و به همین دلیل تقلبات جدید رخ می‌دهد.»

بیشتر بخوانید: هشدار وزارت بهداشت ایران درباره «تقلب‌های پیچیده» در مواد غذایی

جاويد آل‌داوود، عضو هیأت‌علمی دانشکده دامپزشکی و رئيس انجمن حمايت از حيوانات نیز می‌گويد: «قطعا مواد شيميايی موجود در زباله‌های بيمارستانی همچون مواد ضد سرطان، مواد شيميايی که به صورت خوراکی و تزريقی در پسماندهای بيمارستانی وجود دارند، ترکيبات الکلی و به‌ويژه فلزات سنگين به راحتی جذب بدن حيوانات می‌شوند، در تمام ساختمان‌های بدن حيوانات رسوب می‌کنند.»

آل داوود می‌گويد دام‌هايی که از مواد آلوده تغذيه می‌کنند، شيرشان هم آلوده می‌شود اين آلودگی به راحتی وارد بدن انسان‌ها می‌شود اما کسی به آن توجه نمی‌کند.

به گفته رئيس انجمن حمايت از حيوانات «در آلودگی ميکروبی اگر گوشت به‌طور کامل پخته شود، يعنی حدود ٤٠ تا ٥٠ دقيقه در آب جوشانده شود، آلودگی آن از بين می‌رود. اگر ترکيبات پروتئينی باشد، با پختن تغيير شکل می‌يابد و حتی ممکن است بار آلودگی آن بدتر هم شود اما اگر گوشت اين دام‌ها به فلزات سنگين آلوده شده باشد، از بين نمی‌رود، با پختن هم به همان شکل باقی می‌ماند و به بدن فرد مصرف‌کننده منتقل می‌شود.»

پيام محبی، نايب‌رئيس بيمارستان دامپزشکی تهران و رئيس جامعه دامپزشکان ايران نيز در اين‌باره می‌گويد: «يکی از اثرات باقی ماندن فلزات سنگين در خوراک و آب حيوانات، انتقال اين فلزات به بدن فرد مصرف‌کننده گوشت و درنهايت ابتلا به سرطان است.»

سالانه ۳۵ هزار نفر در ايران بر اثر ابتلا به سرطان می‌ميرند. شايع‌ترين موارد‌، سرطان پروستات، ريه، پستان، روده بزرگ و خون هستند. سرطان؛ سومين عامل مرگ و مير ايرانيان به شمار می‌آيد.

در سال‌های گذشته بارها خبرهایی مبنی بر ناسالم و غیر استاندارد بودن مواد غذایی در ایران منتشر شده و مسئولان دولتی در بهترین حالت وعده پیگیری موضوع را داده‌اند، پیگیری‌هایی که عمدتاً سرانجامی نداشته است.

شیر و مواد لبنی آلوده به روغن پالم، برنج‌های وارداتی آلوده، سبزیجات و صیفی‌جات آبیاری شده با فاضلاب، گوشت‌های وارداتی تاریخ مصرف گذشته و شیرهای مخلوط شده با وایتکس و مواد شوینده تنها بخشی از پرونده قطور مواد غدایی غیرایمن در ایران است.