وزارت نیرو می‌‌گوید در حالی که برای تکمیل طرح های آب و فاضلاب و شبکه ها و تأسیسات زیربنایی در این بخش به ۱۲۰ هزار میلیارد تومان اعتبار نیاز است، تاکنون تنها ۴ هزار و ۳۰۰ میلیارد تومان اعتبار برای این کار تخصیص داده شده است.
علیرضا دائمی، معاون وزیر نیرو در امور برنامه ریزی و اقتصادی، دوشنبه ۲۲ دی ماه در یک نشست خبری با اعلام این آمار بر لزوم استفاده از اهرم های تشویقی برای حضور بخش خصوصی در طرح های آب و فاضلاب تأکید کرد.
به گزارش خبرگراری ایرنا، معاون وزیر نیروی ایران گفت اعتبارات تخصیص یافته دولتی کفایت لازم را برای انجام طرح ها و تعهدات ندارد ولی در شرایط اقتصادی فعلی کشور، زیاده خواهی است که دل به اعتبارات دولتی بست بلکه باید از رویه ها و ساز و کارهای دیگر استفاده شود.
دائمی خواهان سود بخش بودن فعالیت در زمینه آب و فاضلاب برای بخش خصوصی شد و گفت برای بخش خصوصی، ساز و کارهایی طراحی شده تا ۷۰ درصد از طریق خرید تضمینی به شرکت ها پرداخت شود و بر همین اساس در ۶ ماهه اول سال جاری ۷۰ طرح در بخش آب و فاضلاب به اجرا درآمده است.
معاون وزیر نیرو همچنین گفته است ایران در حال حاضر از طریق فاینانس بانک‌های چینی در حال تکمیل پروژه‌های بزرگی مانند سد شفارود و چمشیر است.
اعتبارات اندک، تشدید کننده بحران فاضلاب در ایران
سازمان حفاظت محیط زیست ایران وضعیت شبکه جمع آوری، دفع و تصفیه فاضلاب در ایران را بحرانی می‌داند.
به گفته این سازمان توسعه نیافتن شبکه فاضلاب در شهرهای مختلف ایران، به یکی از جدی‌ترین چالش‌های زیست محیطی تبدیل شده است. این در حالی است که هزینه زیادی صرف تهیه طرح برای توسعه این شبکه شده است، ولی اعتبار کافی برای ساخت یا تکمیل این شبکه‌ها وجود ندارد.
بیشتر بخوانید: «اعتبارات کم، بحران دفع فاضلاب را شدیدتر کرده است»
طبق استانداردهای موجود، تمام شهرهایی که بالای ۵۰ هزار نفر جمعیت دارند باید به شبکه‌های جمع آوری و تصفیه فاضلاب و پساب مجهز باشند. به این ترتیب حداقل ۱۵۰۰ شهر در ایران باید به چنین ساختار‌ها و تأسیساتی مجهز شوند.
آمارها و مطالعات انجام شده نشان می‌دهد در حال حاضر تنها بخشی از مناطق شهری، آن هم فقط در ۱۸ درصد از شهرهای ایران تحت پوشش شبکه جمع آوری فاضلاب است. در باقی موارد، جمع آوری فاضلاب خانگی (شامل فاضلاب انسانی و فاضلاب بهداشتی) از طریق چاه‌های جذبی صورت می‌گیرد و در بسیاری موارد دیگر نیز درون رودخانه‌ها، کانال‌ها و حتی دریاچه‌ها و دریاها می‌ریزد.
در همین زمینه
«ورود فاضلاب تمام خانه‌های ساحلی به دریای خزر»
«تنها یک چهارم فاضلاب تهران تصفیه می‌شود»
«فاضلاب صنایع بزرگ‌ترین تهدید محیط زیست دریایی ایران است»