محمدرضا شجریان به خاطر نپذیرفتن نشان «شوالیه» از دولت فرانسه به حسین علیزاده تبریک گفت. استاد آواز ایران می‌گوید حسین علیزاده برای اعتراض به استفاده نابه‌جا از جایزه ملی لیاقت فرانسه، نشان شوالیه را نپذیرفته است.
محمد رضا شجریان، استاد آواز ایران در متن کوتاهی که در وب سایتش منتشر کرده نوشته است: «با خوشحالى به حسین علیزاده تبریک می‌گویم که ضمن سپاس و احترام به دولت فرانسه از دریافت نشان شوالیه رسماً پوزش خواست.»
حسین علیزاده، آهنگساز، نوازنده تار و سه‌تار، ۸ آذر ماه نامه سرگشاده‌ای به سفیر فرانسه در ایران نوشت و با قدردانی از سفارت فرانسه اعلام کرد که مایل نیست نشان «شوالیه» را دریافت کند. علیزاده در این نامه نوشته بود: «افتخار واژه‌ای است که مردم به هنرمند هدیه می‌دهند.»
محمد رضا شجریان که پس از شهرام ناظری، دومین خواننده ایرانی است که نشان شوالیه را از دولت فرانسه دریافت کرده، درباره خودداری علیزاده از پذیرش جایزه ملی لیاقت فرانسه می‌نویسد: «پوزش‌خواهى حسین علیزاده به خاطر اعتراض به دولت فرانسه نبود، بلکه به دلیل اعتراض به رفتار و گفتار کسانى از خودمان بود که از این نشان‌ها استفاده نابه‌جا کردند و می‌کنند. منظورم شخصیت‌هاى دریافت‌کننده نشان و مدال نیست، بلکه بادمجان دور قاب‌چین‌هایی‌ست که نام این نشان‌ها را پیشوند نام هنرمند مورد علاقه‌شان می‌کنند.»
شجریان در ادامه می‌نویسد که این بازارگرمی‌ها نشان‌ها و مدال‌ها را بی‌اعتبار کرده است.
نشان شوالیه را شارل دوگل، رییس جمهور وقت فرانسه در سال ۱۹۶۳ ابداع کرد. این نشان درجات متفاوتی دارد و به نظامیان و شهروندان غیرنظامی که اثر و نام ماندگاری از آنها باقی مانده باشد اهدا می‌گردد.
تاکنون شخصیت‌های برجسته ایرانی بسیاری جایزه ملی لیاقت فرانسه را به‌دست آورده‌اند: محمود حسابی (فیزیکشناس)، عباس کیارستمی (کارگردان سینما)، پری صابری (کارگردان تئا‌تر)، جلال ستاری (اسطوره‌شناس)، محمدعلی سپانلو (شاعر)، رضا دقتی (عکاس)، لیلا حاتمی (بازیگر سینما) و همچنین اصغر فرهادی (کارگردان سینما).
حسین علیزاده اما در نامه انصرافش از دریافت نشان شوالیه، به بزرگان ایران و جهان که این نشان را دریافت کرده‌اند، تبریک گفته، اما خود را با این‌حال «بی‌نیاز از دریافت هر نشانی» دانسته است.
پیش از این، یکشنبه ۴ آبان و یکشنبه ۲۵ آبان، در سفارت فرانسه در دو مراسم جداگانه نشان شوالیه به کامبیز درمبخش، کارتونیست سرشناس ایرانی و محمود دولت‌آبادی، نویسنده رمان‌های «جای خالی سلوچ» و «کلیدر» اهدا شد.
حسین نوش‌آبادی، سخنگوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، به این رویدادها واکنش نشان داد و گفت: «سیاستهای فرهنگی کشور ما از سیاستهای بین‌المللی خیلی پیروی نمیکند. در بخش خصوصی، هنرمندانی که در بخش‌های غیر دولتی فعال هستند، می‌توانند با کشورهایی که با ما در روابط دیپلماتیک‌اند، ارتباط برقرار کنند، اما اگر رابطه ما با آن کشور سرد و کم‌رنگ شد یا بنا به دلایلی، با آنها کاهش فعالیت داشتیم، شرایط متفاوت است.»
تابستان گذشته، پس از آنکه محمد رضا شجریان نشان شوالیه را دریافت کرد، کیهان او را «خواننده فتنه‌گر» نامید و مدعی شد که دولت فرانسه این نشان را به «فعالان ناتوی فرهنگی» در «جنگ نرم غرب علیه ایران» اعطا می‌کند.
“«پوزش‌خواهى حسین علیزاده به خاطر اعتراض به دولت فرانسه نبود، بلکه به دلیل اعتراض به رفتار و گفتار کسانى از خودمان بود که از این نشان‌ها استفاده نابه‌جا کردند و می‌کنند. منظورم شخصیت‌هاى دریافت‌کننده نشان و مدال نیست، بلکه بادمجان دور قاب‌چین‌هایی‌ست که نام این نشان‌ها را پیشوند نام هنرمند مورد علاقه‌شان می‌کنند.»”
بفرما ما رو باش که تصور میکردیم حسین خان به خاطر اعتراض به
سیاستهای دولت فرانسه تصمیم به رد نشان پوشالی گرفته اند!
و سئوال از آقای شجریان این است که آیا در برج میلاد و در کنار
حسین خان نشستن و از بادمجان دور قاب چینها انتقاد کردن خود
بادمجان دور قاب علیزاده چینی نیست؟
نشان و تقدیر واقعی آن است که خداوند تعیین کنند و گرنه نشانهای
شوالیه ای چه از فرانسه آید و چه از ایران بادمجانی بیش نیست به
دور قاب! مثلأ شوالیه خمینی را بیاد آوریم که از برای نشان تقدیر این
و آن اسامی خیابانها را تغییر داد اما قیر سیاه آسفالت خیابان همچنان
سیاه ماند که ماند و به مرو ر زمان احتیاج به روکش نو پیدا کرد!
Majid / 01 December 2014
پس از گفتار علیزده و شجریان بعنوان سخنگویش میتوان براحتی
نتیجه گرفت که:
«هنرمند چون قابی است که مردم واژه افتخار شوالیه ای را که همان
بادمجان خودمان است به دورش چیده باشند.»
ای داد و بیداد از اینجور معرکه گیری استادان هنر در برج میلاد.
حمید / 02 December 2014
استاد علیزاده گرامی ! شما بدون شک آب سردی روی آنائی ریختید که برای دریافت جایزه شوالیه متداوله کراواتشان را به شتاب برعکس بستند واین جمله زیبنده شماست “که نه گفتن ات بنازم”
عاشوری / 02 December 2014
پیام آقای علیزاده آنقدر واضح و روشن است که نیازی به تحلیل و تعریف ندارد. آقای شجریان هنرمند یکه تاز و بی همتای دهه آغازین انقلاب و تنها آوازه خوان ایران در دوران حرام بودن موسیقی در ایران بجای ربط دادن بادمجان دوره قاب بهتر است که اعتراف نمایند که از نظام جمهوری اسلامی بیشترین حمایت و سود را برده اند الخصوص در آن هنگام که اساتید بزرگ موسیقی سنتی خانه نشین بودند و ایشان در غیاب آنها استاد شدند. قدردتنی ایشان از دولت فهیم و فخیم و هنر دوست فرانسه نشانه بارزی نون به نرخ روز خوردن است.
HAMID / 02 December 2014
من نمی دانم سواد نویسنده محترم در چه حدودی است اما اینکه فیزیکدان رو فیزیکشناس بنویسید، خیلی اشتباه بزرگی برای یک نشریه است، چون شما سر و کارتان با ادبیات فارسی است، اگه اشکال تایپی بود یک چیزی ولی این دیگه بچه گانه است
داوور / 02 December 2014
اصلا تابلو نیست که کامنت های بالا کار یک نفر با یک خط فکری معلوم الحال نیست.اصلا.
به هر حال اسطوره های زنده ای مثل شجریان که در حیطه هنر وجود دارند با این باد ها نمی لرزند.
نام (الزامی) / 02 December 2014
“خط فکری معلوم الحال!؟!”
فکر و خط و حال آن فقط و فقط و فقط بر خالق فکر
و هر آنچه که در قلب متفکر میگذرد معلوم است و به
هیجوجه نیست در حیطه هنر و علم احدی دگر از جهت
شناسایی آنها. اصلا و ابدا.
اسطوره های زنده هم چه با بادی بلرزند و چه نلرزند
تفاوتی نمیکند که لرزش هولناک و دردناک آنها هنگامی
است که با مسطوره های حقیقی اعمال و گفتار خود در
برج میعاد خداوند و در روز جزا مواجه شوند. که در آن زمان
دیگر مطلقا تملق و چاپلوسی نمودن و بادمجان دور قاب
چیدن کاربردی نخواهد داشت. اصلا و مطلقا.
Majid / 02 December 2014
اینکه جناب علیزاده این نشان رو نپذیرفتند و با ادب و تواضع و البته سیاست خودشون رو از هتاکی‌های امثال کیهان و شریعتمداری برکنار داشتند و یه جورایی شان هنری خودشون رو هم در مکان و مکانت دیگری قرار دادند خب برای من هم جالب بود و هم اسباب احترام . این نه جایگاه جناب استاد شجریان رو سست میکنه و نه از قدر و منزلت سایر مفاخری که این نشان رو پذیرفتند میکاهه …
چیزی که تو این خبر جالبه نوع مواجهه افراد با خبره …این آقای مجید معتقدند که خانه نشینی اساتید بزرگ موسیقی توسط حکومت باعث سر یراوردن جناب شجریان شد !
شجریان از همون زمان‌شاه هم قدرت آواز و هنرش جالب توجه اهل فن و هنر بود و هم شخصیت مستقل هنریش …
چطور بدون اینکه در مورد موسیقی سنتی اشرافی داشته باشید ، اینطور اظهار نظر میکنید !؟ کدام‌یک از هنرمندان ایرانی ( در هر صنفی ) به اندازه شجریان در مقابل جمود و تحجر و تمامیت‌خواهی حکومت و رسانه در اختیارش ایستادگی کرده ( رژیم سابق و لاحق )!؟ و شما در مورد آواز ایرانی چه میدانید که میگید شجریان با خانه نشینی بزرگان آواز شجریان شد !؟
از نسل طلایی آواز در اواخر دوره شاه کسی نمانده بود تا در این دوره بتونه موج‌آفرینی بکنه ، اصلا وضعیت فرهنگی و هنری تلویزیون در اواخر دوره شاه جوری نبود که زایایی در جان موسیقی سنتی باقی بمونه ، تا استادانی مثل تاج و بنان و ادیب و یا قدما باز متولد بشند .بعد از اونهم درین دریای متلاطم انقلابی‌گری و دگماتیسم و مقدس مآبی … بنان که چند سال بود که بازنشست شده بود ..تاج پیر و دیگران هم در میانه پاپ و سنتی خوانی در رفت و آمد … اگر شجریان نبود و البته بزرگانی مثل لطفی فقید و مشکاتیان فقید و البته جناب علیزاده عزیز که سایه‌اش مستدام باد …الان سالها بود که آواز مرده بود و واقعا بر جای رطل نای و نی آواز زاغ میماند و زغن …
اگر میخواید با مخالف خوانی خودتون رو تحویل بگیرید …در دیگری رو بزنید ..مجید خان .
آبپرور ! / 03 December 2014
ببخشید منظورم حمید خان بود !
آبپرور ! / 03 December 2014
سلام .
دوستان عزیز لطفا از این فضای دوقطبی خارج شوید!
ما یعنی من و شما هر چیزی را که «درست و غلط»دوست بداریم و باور،دیگر وحی الهی ست!
دیگر به هیچ وجه نه دلمان میخواهد و نه حاضریم که کسی کلمه ای خلاف نظر ما به آن موضوع نسبت دهد.
انگار وقتی از او انتقاد میکنید،دارید نظر مرا به مهمیز میکشید و از من انتقاد میکنید!
به عنوان مثال…
به مورد احمد جنتی که می رسیم…
من میگم:بَه‌بَه!
تو میگی: اَه اَه!
به علی جنتی که برمیخوریم …
من میگم: اَه اَه!
تو میگی:بَه‌بَه!
به خزعلی میگیم: اَه اَه!
به پسرش میگیم:بَه‌بَه!
افتخاری و چرخنده و رهنما اَه اَه!
انتظامی و پسرش بَه‌بَه!
باور بفرمائید کل یوم آخوند شدیم !!
هزار یه مسئله اساسی و بنیادی معطل مونده رو زمین داریم،
نشستیم داریم بحث نخود و لوبیا میکنیم که شجریان بَه‌بَه،علیزاده اَه اَه!
کسی هم نیست که فغان کنه که:
ﺯ ﻣﯽ ﻧﺸﺌﻪ ﻭ ﻧﻐﻤﻪ ﺍﺯ ﭼﻨﮓ ﺭﻓﺖ ﺯ ﮔﻞ ﻋﻄﺮ ﻭ ﻣﻌﻨﯽ ﺯ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺭﻓﺖ!
پ.ن.
وقتی حداد عادل و موسوی و علی معلم رئيس فرهنگستان هنرند،
دیگه از شجریان و امثالهم چه توقعی باید داشت،زندگی فردی و جمعی خرجش بالاست؟!
بنابراین تعجبی ندارد که همه پکریم و داریم با گفتار و عملمون بهم دیگه دهن کجی میکنیم!
شاعرم واسه ننه بزرگ من که گفته«گوشه‌ای بنشين و سنگين شو!»
لطیف / 03 December 2014