به گزارش دفتر جرایم سازمان ملل، در سال‌های اخیر میزان قاچاق انسان در کشورهای مختلف جهان افزایش یافته است. یک سوم از این قربانیان کودک هستند.
دفتر جرایم سازمان ملل در گزارش اخیر خود تاکید کرده که بر اساس داده‌های رسمی موجود، «قاچاق انسان» و به عبارت دیگر «برده‌داری و تجارت انسان» در سال‌های اخیر به مراتب بیش از آمار منتشر شده است و هیچ نقطه‌ای در جهان نیست که کودکان، زنان و مردان از این آسیب مصون باشند.
زنان و دختران خردسال، بیشترین قربانیان قاچاق انسان در سال‌های اخیر بوده‌اند. یوری فدوتوف، مدیر اجرایی دفتر جرایم سازمان ملل متحد در گزارش روز دوشنبه خود در مورد مسئله قاچاق و تجارت انسان در جهان اعلام کرده که دو سوم از کودکانی که قربانی آدم‌ربایی به منظور قاچاق انسان می‌شوند، دختران خردسال هستند: «شمار زنان و دخترانی که در سال جاری قربانی آدم‌ربایی شده‌اند، بیش از ۷۰ درصد از کل افراد ربوده شده است.»
فدوتوف تاکید کرده است که این کودکان برای کار اجباری و سوء‌استفاده جنسی ربوده می‌شوند. این مقام سازمان ملل از این کارهای اجباری، به عنوان برده‌داری نوین یاد کرده است.
به گفته وی، «تفاوت‌های منطقه‌ای» نشان می‌دهد که قاچاق انسان در هر منطقه به چه دلیل صورت می‌گیرد. مثلاً در اروپا و آسیای مرکزی، قربانیان به خاطر «تجارت سکس»، و در آسیای شرقی و اقیانوسیه به خاطر «کار اجباری» قاچاق می‌شوند.
انسان‌های ربوده شده اغلب به منظور بهره‌برداری از نیروی کار آنان و همچنین فروش سکس، به کشورها و مناطق ثروتمند منتقل می‌شوند.
«کودکان مجبور به کار اجباری یا ازدواج»، «شمار زیادی از دختران تن‌فروش»، «آن دسته از مردانی که با حقوق اندک و بدهی فراوان به کارفرما، ناچار به کارهای سنگین می شوند» و همچنین «زنانی که تحت خشونت و مجبور به کار خانگی هستند»، ازجمله مصادیق برده‌داری‌های نوین به شمار می‌روند.
آفریقا و خاورمیانه در صدر آمار قاچاق انسان
حدود ۷۲ درصد قاچاقچیان انسان، مرد و از شهروندان همان محلی هستند که قاچاق انسان در آن اتفاق می‌افتد.
به گفته مدیر اجرایی دفتر جرایم سازمان ملل متحد، بیشترین تعداد آدم‌ربایی‌ها به منظور قاچاق انسان، در قاره آفریقا و منطقه خاورمیانه اتفاق می‌افتد. ۶۲ درصد از قربانیان آدم ربایی در این مناطق، کودکانی هستند که از آن‌ها برای کارهای اجباری در کارخانجات نساجی، عملیات ساختمانی و سایر کارخانجات استفاده می‌شود. ۳۵ درصد از این دسته قربانیان، زنان و دختران هستند.
به گفته فدوتوف، دست کم ۵۱۰ مسیر برای قاچاق انسان در جهان وجود دارد. وی تاکید کرده است: «افراد ربوده شده از ۱۵۲ کشور، برای استفاده در کارهای اجباری یا سوء‌استفاده جنسی به ۱۲۴ کشور مختلف جهان انتقال داده می‌شوند.»
گزارش سازمان ملل نشان می‌دهد که از هر ده قربانی قاچاق انسان، شش‌نفر در داخل مرزهای همان کشور قاچاق شده‌اند.
برده‌داری مدرن در سراسر جهان
سازمان حقوق بشری Walk Free در استرالیا نیز هفته گذشته (۱۷ نوامبر/ ۲۶ آبان) گزارشی درباره برده‌داری و تجارت انسان در سراسر جهان منتشر کرده بود.
بر اساس تحقیق این سازمان در ۱۶۷ کشور، حدود ۳۶ میلیون زن، مرد و کودک در سراسر جهان به کار اجباری مشغول هستند. نیمی از برده‌داری‌های موسوم به برده‌داری مدرن در پنج کشور هند، چین، پاکستان، ازبکستان و روسیه انجام می‌شود.
بر اساس اطلاعات ارائه شده در گزارش سازمان Walk Free، شمار افرادی که در سال ۲۰۱۴ مورد سوء‌استفاده و کار اجباری قرار گرفته‌اند، حدود ۲۰ درصد بیش از سال ۲۰۱۳ است.
در بسیاری از کشورهای جهان، حتی اگر قاچاق انسان جرم شناخته شده باشد، بسیاری از مردم، با اصول و قوانینی زندگی می‌کنند که وضعیت آنان را شبیه کسانی می‌کند که ببهواسطه قاچاق انسان به کار گمارده شده‌اند. در این جوامع، قوانین موجود از قربانیان کار اجباری، در مقابل شرایط و عرف موجود حمایت نمی‌کند.
علاوه بر این، مصونیت از مجازات مشکل اصلی شمار زیادی از کشورهایی است که هیچ پروتکل و کنوانسیونی را در زمینه مبارزه با قاچاق انسان امضا نکرده‌اند.
بر اساس گزارش سازمان ملل، در ده سال گذشته، هیچ پیشرفت قابل ملاحظه‌ای در بهبود روش کیفری قاچاق انسان رخ نداده است.
از این‌رو مدیر اجرایی دفتر جرایم سازمان ملل متحد از کشورهای جهان خواسته است تا با برگزاری گردهمایی در سازمان ملل متحد، برای پیوستن همه کشورها به کنوانسیون‌های مرتبط برای مقابله با جرایم سازمان یافته بین‌المللی و بررسی روش‌های موثر بین‌المللی در مبارزه با قاچاق انسان بکوشند.
Trackbacks