احمد جنتی: موسوی و کروبی هر جای دیگر بودند در جا اعدام می‌شدند

احمد جنتی گفت مجازات میرحسین موسوی و مهدی کروبی اعدام است و نظام جمهوری اسلامی «بر سرشان منت گذاشته» که زندانی شده‌اند.

احمد جنتی، دبیر شورای نگهبان در برنامه شناسنامه شبکه سه تلویزیون دولتی ایران درباره زندان خانگی میرحسین موسوی و مهدی کروبی، دو تن از رهبران اعتراضات سال ۸۸، موسوم به جنبش سبز، گفت: «بر سر اين عوامل منت گذاشته شده است؛ اگر بنا به محاکمه اين ها بود هيچ قاضی عادل و آگاهی جز حکم اعدام برای آن‌ها صادر نمی‌کرد.»

وی افزود: «در هيچ کشوری با افرادی که در مقابل نظام می‌ايستند اين‌گونه رفتار نمی‌شود؛ بنابر اين منت سرشان گذاشتند و به هر دليل که هر اسمی رويش بگذارند از جمله به دليل لطف و مهربانی اسلامی تخفيف قائل شدند. و الا هر جای ديگر اين‌ها را در جا اعدام می‌کردند.»

وی با اشاره به تجربه خود در رویدادهای سال‌های نخست انقلاب گفت: «زمانی که ما در دادگاه انقلاب فعاليت می‌کرديم، بعضی را شک می‌کرديم که بايد اعدام کنيم يا نه. امام می‌فرمودند در خصوص کسی که جرم او مسلم است نبايد معطلش کرد.»

وی افزود: «زمانی که موسولينی را به دادگاه آوردند قاضی پرسيد اسمت چيست. جواب که داد دستور اعدام او را صادر کردند، چرا که جرم وی مسلم بود؛ تنها نياز به شناسايی بود که فرد را اشتباهی نياورده باشند. نظر امام اين‌گونه بود. اين‌گونه بايد همان موقع اعدام می‌شدند اما نشدند.»

میرحسین موسوی، همسرش زهرا رهنورد و مهدی کروبی از بهمن‌ماه ۱۳۸۹ در زندان خانگی به‌سر می‌برند. مدافعان حقوق بشر در جهان و مقامات چندین کشور بارها خواهان آزادی آن‌ها شده‌اند اما حکومت ایران همچنان آن‌ها را بدون محاکمه در زندان خانگی نگه داشته است.

احمد جنتی در بخش دیگری از سخنان خود در برابر این پرسش که چرا موسوی و کروبی، کاندیداهای دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری در سال ۸۸، از طرف شورای نگهبان تأیید شده بودند، گفت: « اين افراد به اتفاق آرا تأیيد نشدند و اختلاف رأی وجود داشت.»

وی افزود: «مبنای رأی اکثريت اين بود که از اين افراد سابقه‌ای آن‌چنانی نداشتيم. مسائلی که بعد پيش آمد قبلا سابقه اين‌چنينی نبود که دليل بر رد صلاحيت باشد.»

دبیر شورای نگهبان گفت: «ما ناراحت شديم که چرا اين‌ها را تأييد کرديم. اما نمی‌توانستيم تأييد هم نکنيم. اگر تأیيد نمی‌کرديم خود اين‌ها و ديگران اعتراض می‌کردند که به چه دليلی اين‌ها را تأييد نکرديد در حالی که شرايط موجود در قانون اساسی را دارا بودند؛ به اعتراض آن‌ها نمی‌توانستيم جواب روشنی بدهيم.»