حسين حيدری، عضو هیأت‌علمی سازمان تحقيقات گياه‌پزشکی ايران از مسموميت ماهيان خزر خبر داده است.

khazar
بسياری از گونه‌های دريای خزر بر اثر همين آلودگی از بين رفته يا جمعيت آن به‌طور چشمگيری کاهش یافته

حيدری در مصاحبه‌ای با روزنامه شهروند که روز يکشنبه ششم مهر چاپ شده، گفت: «۷۰ ‌درصد سموم کشاورزی ايران در مازندران مصرف می‌شود و پساب سمی مزارع هم از طريق رودخانه‌های اين منطقه به دريا ريخته می‌شود.»

وی افزود: «دريای خزر که در واقع درياچه بسته است، به ديگر آب‌های آزاد دسترسی ندارد و اين سموم و عناصر سرطان‌زا را در خود حفظ می‌کند.»

به گفته عضو هیأت‌علمی سازمان تحقيقات گياه‌پزشکی ايران «اين سموم حتی با تبخير آب دريا و ريزش‌های جوی از بين نمی‌رود و دوباره از طريق باران به دريا برمی‌گردد بنابراين با گذشت زمان و افزايش حجم آلودگی، خزر روز به روز سمی‌تر می‌شود و سموم موجود در دريا به بدن آبزيان ساکن خزر وارد شده و اين سموم از طريق خوردن ماهی به بدن انسان منتقل می‌شود.»

kharya khazar
برخی مرگ‌ومير ماهيان کفال و کاهش قابل‌توجه ذخاير ماهيان خزر را به آلودگی شيميايی دريای خزر نسبت داده‌اند

وی می‌گويد: «بسياری از گونه‌های دريای خزر بر اثر همين آلودگی از بين رفته يا جمعيت آن به‌طور چشمگيری کاهش داشته است.»

سال گذشته تصاويری از مرگ ماهيان کفال دريای خزر در رسانه‌ها منتشر شد که مسئولان شيلات و سازمان دامپزشکی ايران علت آن را «بيماری ويروسی» اعلام کردند اما پژوهشگران و استادان علوم‌ دريا اين موضوع را رد کرده و آن را به آلودگی آب خزر به سموم کشاورزی نسبت دادند.

از جمله مجيد محمدزاده، استاد دانشگاه گلستان سال گذشته مرگ‌ومير ماهيان کفال و کاهش قابل‌توجه ذخاير ماهيان خزر را به آلودگی شيميايی دريای خزر نسبت داده و به شمال‌نيوز گفته بود: «آب ٦٠ رودخانه آلوده به پساب‌های سمی کشاورزی به دريای خزر می‌ريزد و اين موضوع نه‌تنها باعث مرگ‌ومير ماهيان کفال که ساير گونه‌های ماهی نيز شده است.»

همچنين محمدرضا فاطمی، مدير گروه دريا دانشگاه علوم و تحقيقات نيز علت مرگ ماهيان کفال دريای خزر را به فاضلاب مسموم کشاورزی نسبت داده بود.