يک کارخانه «ذرت خشک‌کنی» با مجوز سازمان ميراث فرهنگی، صنايع دستی و گردشگری ايران در حريم درجه يک محوطه ميراث جهانی پاسارگاد احداث شده است.
به گزارش روز دوشنبه ۱۷شهريور روزنامه اعتماد، يک کارشناس باستان‌شناسی که نامش فاش نشده، گفت: «اين کارخانه ذرت خشک‌کنی در حريم درجه يک پاسارگاد قرار دارد و احداث آن نيز با مجوز سازمان ميراث فرهنگی صورت گرفته است، بنابراين شکايت‌های انجام گرفته از اين کارخانه به نتيجه‌ای نرسيد و دادگاه به نفع اين کارخانه رأی داد.»
وی افزود: «ظاهرا اين مجوز در سال‌های گذشته، از اداره ميراث فرهنگی يکی از شهرستان‌های نزديک به پاسارگاد به نام سازمان ميراث فرهنگی صادر شده که تخلفی اداری است، اما پيگيری‌های فعالان گردشگری و مسئولان در مورد آن به نتيجه نرسيده است.»
اين کارشناس با بيان اينکه «در مورد اين کارخانه ديگر نمی‌شود اقدامی انجام داد»، گفت: «اکنون اين کارخانه برای گرفتن مجوز برق خود مجددا نياز به مجوز سازمان ميراث فرهنگی دارد و از آنجا که اين کارخانه منظر بسيار نامناسب و نا‌متناسبی با فضای پاسارگاد دارد، سازمان ميراث فرهنگی حداقل می‌تواند برای ايجاد تغييراتی در منظر اين کارخانه مانند کاهش ارتفاع آن به مسئولان کارخانه فشار وارد کند.»
وی در مورد شهرک صنعتی احداث شده در نزديک پاسارگاد افزود: «اين شهرک صنعتی در حريم درجه سه پاسارگاد احداث شده و در حال بهره‌برداری است، اما نگرانی که در مورد آن وجود دارد، مربوط به گسترش اين شهرک صنعتی است که کم کم به حريم درجه دو پاسارگاد نزديک می‌شود.»
مراحل ساخت يک شهرک صنعتی در حريم محوطه باستانی پاسارگاد که آرامگاه کوروش يکی از آثار تاريخی موجود در آن است، در سال ۱۳۹۰آغاز شد. ساخت اين شهرک صنعتی، نگرانی فعالان ميراث فرهنگی در ايران را به دنبال داشت.
به گفته فعالان ميراث فرهنگی ساخت اين شهرک صنعتی به محوطه تاريخی پاسارگاد «آسيب منظری» وارد می‌کند و آلودگی‌های ناشی از اين شهرک نيز اين محوطه را در برمی‌گيرد.
محوطه ميراث جهانی پاسارگاد مجموعه‌ای از آثار باستانی برجای‌مانده از دوران هخامنشی است که در ۱۳۵کيلومتری شمال شيراز در منطقه پاسارگاد استان فارس قرار دارد.
اين محوطه شامل بناهای تاريخی مانند آرامگاه کوروش، کاخ دروازه، پل، کاخ بار عام، کاخ اختصاصی، دو کوشک، آب‌نماهای باغ شاهی، آرامگاه کمبوجيه، استحکامات دفاعی تل تخت، کاروانسرای مظفری و تنگه بلاغی است.
اين محوطه، پنجمين مجموعه ثبت‌شده در فهرست آثار ميراث جهانی در ايران است که طی جلسه يونسکو که در تيرماه سال ۱۳۸۳در چين برگزار شد به علت دارا بودن شاخص‌های فراوان با صد در صد آرا در فهرست ميراث جهانی به ثبت رسيد.
هر اثر که در فهرست جهانی يونسکو جای می‌گيرد، طبق کنوانسيون ميراث طبيعی و تاريخی بايد از سوی کشور نگهدارنده اثر مورد توجه ويژه قرار گيرد و انجام هرگونه اقدامی که اثر را با خطر روبه‌رو کند، ممنوع است.