به چه زبانی مسائل مربوط به دگرباشی جنسی را در رسانه‌ها بیان کنیم؟ از چه مفهوم‌هایی بهره بریم؟ مگر زبان فارسی در این زمینه کمبود دارد که لازم شده است به عنوان روزنامه‌نگار یا مخاطب رسانه در این باره آموزش ببینیم؟
در گستره تاریخ زبان فارسی تبیین موضوع‌هایی که به همجنس‌گرایی برمی‌گردد، نمود بارزی دارد. هویت‌ها و دسته‌بندی‌های زبانی برای توضیح روابط جنسی همجنس با همجنس با کلمات امروزی تفاوت داشته، اما وجود گوناگونی روابط جنسی همجنس با همجنس در زبان فارسی تاریخ‌نگاری شده است.
در ۱۰۰ سال گذشته، بر زمینه فراگیری خواست آزادی فردی و گروهی و تحقق نسبی آن، و زیر تأثیر جنبش‌های مرتبط با گرایش جنسی و هویت جنسیتی در آمریکا و اروپا، روابط همجنس با همجنس و توضیح افراد در مورد گرایش جنسی و جنسیتشان جنبه‌ای هویتی یافته است. اندیشه و بحث در حوزه نظریه فراهنجاری جنسی به نقد گفتارهای محافظه‌کار رایج پرداخته و به مفاهیم تازه‌ای شکل داده‌اند که بعضا باز مورد نقد قرار گرفته‌اند. گوشه‌هایی از این اندیشه‌ورزی و مفهوم‌پردازی‌ها به زبان فارسی نیز ترجمه شده‌اند. اما بر سر کلیت مفاهیم، تعاریف و واژه‌ها در رسانه‌های فارسی‌زبان و همچنین بین خود کنشگران حوزه حقوق دگرباشان جنسی اختلاف وجود دارد.
وبینار
نازلی کاموری، پژوهشگر و نویسنده حوزه سکس، جنسیت و گرایش جنسی، در وبیناری در “زمانه” به موضوع زبان و نحوه پوشش مسائل دگرباشان جنسی در رسانه‌ها پرداخته است. انجام پژوهش‌های مرتبط با این این وبینار از حمایت “کمیسیون بین‌المللی حقوق بشر مردان و زنان همجنس‌گرا” برخوردار بوده است. جزوه‌های آموزشی کمیسیون بین‌المللی حقوق بشر مردان و زنان همجنس‌گرا را می‌توانید در تارنمای فارسی این سازمان بخوانید.
محور وبینار نازلی کاموری نقد زبان است، زبانی که در آن به مسائل مربوط به همجنسگرایان، دوجنسگرایان و تراجنسیتی‌ها اشاره می‌شود. هدف وبینار این است که شرکت‌کنندگان نسبت به تبعیض و خشونت آشکار و پنهان در زبان حساس شوند و در جهت استفاده آگاهانه زبان گام بردارند، استفاده‌ای دموکراتیک و آمیخته با احترام و برشناسی حق دیگری در دیگر بودن‌‌‌اش. وبینار در همین رابطه، همجنس‌گرا‌هراسی و تراجنسیتی‌هراسی را موضوع بحث قرار می‌دهد.
بخش اول وبینار:
محور وبینار نازلی کاموری نقد زبان است، زبانی که در آن به مسائل مربوط به همجنسگرایان، دوجنسگرایان و تراجنسیتی‌ها اشاره می‌شود. هدف وبینار این است که شرکت‌کنندگان نسبت به تبعیض و خشونت آشکار و پنهان در زبان حساس شوند و در جهت استفاده آگاهانه زبان گام بردارند، استفاده‌ای دموکراتیک و آمیخته با احترام و برشناسی حق دیگری در دیگر بودن‌‌‌اش. وبینار در همین رابطه، همجنس‌گرا‌هراسی و تراجنسیتی‌هراسی را موضوع بحث قرار می‌دهد.
بخش پرسش و پاسخ:
کارگردان و تدوین: شهزاده نظروا
مدیر پروژه: الی راد
فیلم‌برداران: شهزاده نظروا، علی اسکندری و علی فتوتی
صدابردار: فرجام سعیدی
با سپاس از: کبری قاسمی، رهام و نسیم روشنایی
این ویدئوی پرسش و پاسخ واقعا خنده‌داره! اگه دارین برای روزنامه‌نگارها تدریس می‌کنین باید اینو بدونین که یه روزنامه‌نگار یا نوآموز روزنامه‌نگاری یا کارمند رسانه فحش‌هایی رو که این خانوم در ویدئوش تکرار می‌کنه به کار نمی بره و خودش این رو می‌دونه که نباید به کار ببره و لزومی به تدریس در سطح به این نازلی نیست. برای همین من نمی‌فهمم چرا باید این فحش‌ها در ویدیویی به این نازلی از حد بحث تکرار بشه. واقعیت اینه که این شکل کادوپیچ شده از لمپنیسم در رسانه، باید مورد توجه مدیران ارشد رادیو زمانه قرار بگیره و کاری براش صورت بدن. حیف از رسانه‌‌ای که با زحمت افرادی مثل مهدی جامی و فرید حائری نژاد و محمدرضا نیکفر هنوز سر پا ایستاده و چنین بحث‌هایی درش مطرح می‌شه. من شک ندارم این خانوم مدرس اگه عصبانی بشه با همین ادبیاتی که در ویدئوی دوم صحبت کرد، حرف می‌زنه. چون کسی که این عبارت‌ها رو تو حرف زدن عادیش تکرار کرده باشه می‌تونه این‌طوری در موردشون حرف بزنه. راستی این که مامان سخنران این ویدئو می گه مردم سرشون بکنن زمین پاشونو بکنن هوا جای ذکر در تدریس زبان و نحوه پوشش مسائل دگرباشان داشت؟
ر / 02 September 2014