مسعود بارزانی روز اول ژوئیه در مصاحبه با شبکه خبری بیبیسی از اراده دولت اقلیم کردستان عراق برای تمهید مقدمات استقلال و جدایی از عراق خبر داد. پیش از آن نیز سخن او در دیدار با جان کری مبنی بر شروع فصل جدیدی در تاریخ عراق این تصور را قوت بخشید که اتفاقاتی مهم در کردستان در شرف وقوع است.
رئیس اقلیم کردستان عراق پس از دیدار با نیکولای ملادنف، نماینده ویژه سازمان ملل در عراق تقاضا کرد تا این نهاد برای برگزاری همهپرسی در کرکوک بر اساس اصل ۱۴۰ قانون اساسی همکاری کند اما حزب اتحادیه میهنی کردستان اعلام کرد: «دولت کردستان از نظر حقوقی و بر اساس قانون اساسی عراق نمی تواند در مناطق مورد مناقشه همە پرسی برگزار کند، زیرا در این مناطق باید سر شماری جمعیتی انجام گیرد. »
از آنجاییکه اصل ۱۴۰ قانون اساسی عراق هنوز اجرا نشده و در حالت تعلیق است، مالکیت مناطق مورد اختلاف با دولت فدرال است.
بر پایه برخی از گزارشها، مسعود بارزانی به پارلمان عراق دستور داده است طرح برگزاری همهپرسی برای استقلال را آماده کنند. معلوم نیست زمان برگزاری احتمالی همهپرسی کی خواهد بود. حتی اصل برگزاری آن نیز هنوز قطعی نشده اما رصد کردن رفتار و مواضع بارزانی نشان میدهد امکان وقوع آن گزینهای جدی است.
به نظر میرسد بارزانی و دیگر مسئولان اقلیم کردستان عراق تهدید داعش را فرصتی برای تحقق رویای دیرینه خود دیدهاند. البته مسعود بارزانی مدعی است با تهاجم «داعش» عملا عراق به سه منطقه تجزیه شده است و دیگر حفظ تمامیت ارضی عراق و غلبه بر شکافهای موجود امکانپذیر نیست. به باور وی کردها تاکنون بار ناکامی دولت مرکزی و درگیری عربها در عراق را کشیدهاند و دیگر منفعتی در ادامه این وضع ندارند.
صرفنظر از امکانپذیری تشکیل دولت مستقل کردستان، چنین اتفاقی رویدادی مهم با پیامدهای تعیین کننده سیاسی، ژئوپلتیک، اقتصادی و ژئو اتنیک خواهد بود.
او مالکی را نیز سرزنش میکند که مقصر مشکلات رخ داده است. اما درگیری بارزانی با مالکی از سالیان پیش و قبل از رویارویی با داعش شروع شد که بر سر نحوه اعمال قدرت و بهخصوص فروش منابع نفتی عراق در کردستان بین آنها اختلافنظر های جدی بوجود آمده بود.
مسعود بارزانی و نمایندگان کرد پیشاپیش مخالفتشان را با تمدید نخستوزیری مالکی اعلام کردند. احتمالا بعد از مشخص شدن نتیجه انتخابات پارلمانی عراق و پیروزی ائتلاف قانون به رهبری مالکی، کردها نسبت به تحقق خواستهایشان در پیوستگی با دولت عراق دچار تردید شده و از فرصت گسترش نزاعهای فرقهای و تروریسم در عراق استفاده کردهاند.
صرفنظر از امکانپذیری تشکیل دولت مستقل کردستان، چنین اتفاقی رویدادی مهم با پیامدهای تعیین کننده سیاسی، ژئوپلتیک، اقتصادی و ژئو اتنیک خواهد بود. غلط نیست اگر بگوییم که این یکی از بزرگترین رویداد بعد از جنگ جهانی دوم در خاور میانه خواهد بود و نقشه آن و موازنه قوا را تغییر خواهد داد. در ادامه به برخی از پیامدهای مهم استقلال محتمل کردستان عراق پرداخته میشود:
تقویت تجزیهطلبی در منطقه
استقلال کردستان عراق تاثیرات پردامنهای در گسترش فعالیتهای تجزیهطلبانه در بین کردها خواهد داشت. جدایی کردهای عراقی خواستی دیرینه بعد از جنگ جهانی اول و تشکیل کشور عراق بود. کردهای عراقی هیچگاه به پیوستگی با عراق و خویشاوندی سیاسی و جعرافیایی با آن راضی نبودند. البته کردستان عراق بعد از جنگ اول خلیج فارس، عملا از حوزه نفوذ دولت مرکزی عراق خارج شد و از سال ۲۰۰۳ به بعد نیز به صورت رسمی و قانونی از حق خودمختاری بهرهمند گشت. اما از قرار معلوم کردهای عراقی بیشتر از فدرالیسم میخواهند و اصطکاک تقاضاهای آنها با الزامات حکمرانی فدرال، آنها را به سمت تجزیه سوق داده است.
تیره شدن روابط با ایران با توجه به مناسبات حسنه کردهای عراقی با ایران، دشواریهایی را برای کردهای عراقی پدید میآورد و آنها یکی از حامیان مهمشان را از دست میدهند.
تاکنون گرایش قوی در بین کردهای ایرانی و سوری برای تجزیه مشاهده نشده است. اما استقلال احتمالی کردستان عراق میتواند مشوق گروههای اپوزیسیون کرد در فاصله گرفتن بیشتر از نیرو های مرکزگرا در ایران و تحریک آنان به سمت رویکرد استقلالخواهی شود.
تاکنون گروههای معروف کرد ایرانی موضع صریحی در این خصوص نگرفتهاند. اما رهبران کرد سوریه و بخصوص حزب ˈاتحادیه دمکراتیک کردستان سوریه از تصمیم دولت اقلیم خودگردان کردستان عراق استقبال نکردند.
تصمیم یادشده در افزایش شکاف بین کردهای ترکیه و دولت این کشور وتشویق آنها به اتخاذ اقدامی مشابه موثر خواهد بود.اما تاکنون تمایل جدی برای تشکیل دولت و ملت واحد کرد مشاهده نشده است و چنین امکانی در آینده پیشدیدنی وجود ندارد. خود اقلیم کردستان عراق نیز تمایلی برای این کار ندارد.
رویارویی با ایران
جمهوری اسلامی ایران جدیترین مخالفت را در بین کشور های خارجی با تجزیه عراق و استقلال کردستان نشان داده است. این مخالفت فقط از سوی حکومت نیست بلکه اکثر گروههای سیاسی مخالف و نیرو های جامعه مدنی ایران نیز موضع مشابهی دارند.
جلوگیری از تضعیف دولت مرکزی شیعهگرای عراق، نگرانی از تقویت خط تجزیه در کردستان ایران و نزدیکی کردستان عراق به اسرائیل دلایل مهم مخالفت حکومت ایران هستند.
جلوگیری از تضعیف دولت مرکزی شیعهگرای عراق، نگرانی از تقویت خط تجزیه در کردستان ایران و نزدیکی کردستان عراق به اسرائیل دلایل مهم مخالفت حکومت ایران هستند. امیرعبداللهیان معاونت آسیا و آفریقای وزارت خارجه به بارزانی هشدار داد و اعلام کرد ایران همه تلاشش را برای جلوگیری از استقلال کردستان عراق انجام خواهد داد.
تیره شدن روابط با ایران با توجه به مناسبات حسنه کردهای عراقی با ایران، دشواریهایی را برای کردهای عراقی پدید میآورد و آنها یکی از حامیان مهمشان را از دست میدهند. چنین اتفاقی منجر به ناامن شدن مرزهای شرقی کردستان عراق میشود. البته در عین حال فرصتی نیز برای گروههای مخالف کرد و به خصوص پژاک فراهم میسازد.
تیرگی روابط با ترکیه
استقلال احتمالی کردستان عراق، دولت ترکیه را به سمت افزایش سختگیری علیه ترکهای ترکیه و تیره شدن روابط با کردستان عراق سوق میدهد. «بولنت آرینچ»، معاون نخستوزیر ترکیه مخالفت شدید دولت آنکارا با اعلام جدایی کردستان از عراق را اعلام کرد.
حتی ممکن است ترکیه عملیات ایذائی نظامی نیز در این راستا انجام دهد. با توجه به حضور تجاری پررنگ ترکیه در کردستان عراق هزینههای تیره شدن روابط برای کردهای عراقی بالا خواهد بود. در سالیان اخیر بازرانی روابط نزدیکی با ترکیه داشته است. اما مخالفت ترکیه به شدت ایران نبوده است.
تعارض با شیعیان عراق
کردها از تاریخ تشکیل دولت عراق تاکنون رابطه خوبی با شیعیان داشته و با آنها همسو بودهاند. اگرچه مذهب کردها سنی است اما به دلایل گرایش ناسیونالیستی و عرب محورانه سنیهای عراق، با آنها رابطه خوبی نداشتهاند.
بر همین مبنا مسعود بارزانی از آیتالله سیستانی خواست تا برای حل بحران سیاسی عراق وارد شود. اما آیتالله سیستانی به درخواست وی پاسخ مثبت نداد و تلویحا از اقلیم کردستان به خاطر بهرهبرداری از بحران کنونی و بهخصوص در شرایط خروج ترکمنها و اقلیت های مذهبی از کرکوک انتقاد کرد.
موضع آیتالله سیستانی تقریبا موضع جامعه شیعی عراق را بازتاب میدهد که پذیرای استقلال کردستان نیست. این عامل نیز باعث میشود تا کردهای عراقی یکی از متحدان اصلی همجوار خود را از دست بدهند.
انزوای جهانی
تاکنون فقط نخست وزیر اسرائیل از استقلال کردستان حمایت کرده است. البته آویگدور لیبرمن وزیر خارجه این کشور تصریح کرد که استقلال کردستان، قرار گرفتن در برابر عمل انجام شده است اما دولت متبوع او کمکی به دولت اقلیم کردستان عراق برای استقلال نخواهد کرد. به نظر میرسد نگرانی از تقابل با آمریکا باعث عقبنشینی دولت اسرائیل شده باشد. ولی در کل اسرائیل از تشکیل دولتهای غیرعرب و قدرت گرفتن آنها در خاور میانه استقبال میکند.
دولت آمریکا رسما با استقلال کردستان مخالفت کرده و اتحادیه اروپا نیز موضع مشابهی دارد. اتحادیه عرب شدیدا مخالف این امر است. سیسی رئیس جمهور مصر استقلال کرستان عراق را فاجعهبار خوانده و دولتهای ایران، ترکیه و سوریه نیز با این رویداد مخالفت جدی دارند.
روسیه و چین هنوز موضع صریحی نگرفتهاند اما بعید است آنها نیز موافقتی نشان دهند. بنابراین در صورتی که دولت اقلیم کردستان عراق طرح استقلال را جلو ببرد، با انزوای فراگیر جهانی و منطقهای مواجه میشود. سازمان ملل نیز این اقدام را به رسمیت نخواهد شناخت.
مشکلات اقتصادی
ممکن است دولت اقلیم کردستان عراق طرح استقلال را جلو ببرد، با انزوای فراگیر جهانی و منطقهای مواجه میشود. سازمان ملل نیز این اقدام را به رسمیت نخواهد شناخت.
رونق نسبی کردستان عراق در سالیان گذشته ناشی از ثبات و روابط خوب اقتصادی با همسایگان و حضور مناسب در شبکه مبادلات منطقهای بوده است. البته دولت اقلیم کردستان عراق در سال گذشته از بحران مالی رنج برده است. عدم فروش نفت در حد انتظار و همچنین عدم تصویب بودجه سالانه ۲۰۱۴ عراق، عدم ارسال سهم اقلیم از این بودجه و قطع حقوق کارمندان اقلیم از سوی دولت مرکزی از عمدهترین دلایل بحران مالی در اربیل است.
حال استقلال کردستان عراق و بالطبع انزوای برخاسته از آن، کردستان عراق را از مزیتهای کنونی و همچنین از کمک مالی دولت عراق به صورت دائمی محروم خواهد ساخت. مناسبات تجاری و اقتصادی منطقهای و جهانی نیز کاهشی ملموس مییابد . البته دولت اقلیم کردستان بر روی فروش نفت حساب کرده است. اما میتوان انتظار داشت که تهدید دولت مرکزی عراق به شکایت از مشتریان بالقوه اجازه استفاده مناسب به اقلیم کردستان عراق ندهد و آنها مجبور شوند نفت را در بازار های سیاه و با بهای کم بفروشند.
افزایش بیثباتی در منطقه
در صورتی که دولت مستقل کردستان عراق تشکیل شود آنگاه کشمکشهای آن با ترکیه و ایران زیاد خواهد شد. دولت مرکزی عراق نیز بعد از خلاص شدن از بحران موجود سراغ آنها خواهد آمد. در این سمتگیری فرقی نمیکند که سنیها و یا شیعهها کدامیک در بحران عراق پیروز میشوند. ناسیونالیسم عربی در عراق مشکل اصلی کردستان مستقل خواهد بود. این عوامل در کنار حساسیت عربها و تقابل گرایشهای افراطی اسلامگرا و جهادی با گروههای کرد عراقی باعث بیثباتی در کردستان عراق و همچنین افزایش تنشهای منطقهای میشود.
با توجه به پیامدهای فوق چشمانداز مناسبی پیش روی استقلال کردستان عراق دیده نمیشود. شاید توجه به آنها باعث گردد که رهبران اقلیم کردستان عراق به وضعیت کنونی که عملا با استقلال تفاوت زیادی ندارد رضایت دهند. همچنین این تصور قوت یابد که استقلالخواهی بارزانی صرفا کارت بازی برای اعمال فشار بر دولت فدرال عراق باشد.
برآیند قوا در عراق، خاورمیانه و جهان، پذیرای استقلال کردستان عراق نیست. این رویکرد حداقل در کوتاهمدت قابل تغییر نیست. ممکن است تداوم بحران سیاسی در عراق و ناامیدی از پیدا کردن راه حل در میان مدت تجزیه این کشور را به واقعیتی گریز ناپذیر تبدیل سازد، اما در حال حاضر چنین توافقی وجود ندارد و بر عکس نوعی اجماع نسبی مشاهده می شود که استقلال کردستان شرایط منطقه و عراق را بدتر خواهد کرد.
در عین حال بعید به نظر می رسد غرب و جامعه جهانی در صورت برگزاری همهپرسی و تشکیل دولت مستقل عراق به اقدام تقابلی روی آورند. اما مخالفت و منزویسازی فشار زیادی به دولت مستقل احتمالی در کردستان عراق وارد خواهد ساخت.
آقای افشاری بسار از محدودیتهای روبروی یک کردستان مستقل صحبت کرده اند اما دو واقعیت اساسی را از قلم انداخته اند!
1- آیا تردیدی در حق تعیین سرنوشت ملت کرد وجود دارد؟
2- آیاضروری است که کردها برای همیشه اسیر دولتهای متحجر و دیکتاتوری بغداد/ تهران /دمشق باقی بمانند و سرنوشت توسعه و سعادت آنها در دست جماعتی مرکزنشین خودبزرگ بین باقی بماند.
دیگر اینکه واقعیت جغرافیای سیاسی کردستان این است که به دریای آزاد راه ندارد.آیا به این دلیل کردهاباید برای ابد زیردست بدخواهان خود باقی بمانند؟ شرایط کنونی عراق باعث میشود که کردها یک بار برای همیشه به مواجهه با این شرایط پرداخته و مناسبات منطقه ای رابه نفع خود تنظیم مجدد نمایند. مناسبات کنونی بین کردها و دولتهای مرکزی(هر چه آنچه که هست) دربردارنده منافع کردها نیست. بنابراین کردها هرچه زودتر و در اولین فرصت مقتضی باید به این مناسبات پایان دهند.
Siavash / 09 July 2014
یک عراق قدرتمند یکپارچهٔ و خصوصا سوار بر ناسیونالیزم عربی از نوع ناسیونالیزم ناصری [جمال عبد آلناصر برای اولین بار خلیج فارس را خلیج ع – ر- ب – ی نامید] یا حزب بعث صدامی همواره برای ایران ما تهدید امنیتی بوده است. اکنون که سیاست شیعه سالاری دولت نوری المالکی به پشتیبانی رژیم ولایت فقیه عراق را در آستانه تجزیه قرار داده است، منافع ملی ایران حکم میکند استقلال کردستان عراق به رسمیت شناخته شود. ایران [نه حکومت اسلامی] ظرفیت بزرگی دارد تا به عنوان همسایه نیرومند کردستان عراق به صدور نفت این اقلیم از طریق سواپ اقدام کند. حکومت فقها که فقط شیعه سالاری برای آنها اهمیت دارد نه منافع ملی ایران از به رسمیت شناختن استقلال کردستان عراق سر باز میزند و بسیار طبیعی است که ترکیه جای خالی ایران را پر خواهد کرد. در جریان استقلال جمهوریهای سابق شوروی حکومت اسلامی بر خلاف منافع ملی این خطا [واگذاری میدان به ترکیه] را مرتکب شد و امروزه هر کسی به آسیای میانه {ترکمنستان، ازبکستان، قزاقستان، قرقیزستان} سفر کند میبیند میزان حضور و نفوذ تجاری، سیاسی و فرهنگی ترکیه بسیار قوی بوده و جایی برای ایران نگذاشته است.
در صورت به رسمیت شناختن کردستان عراق، ایران قادر است با گشایش دروازههای تجاری، لغو روادید، تسهیل در مرابطات مرزی، حتی بحث کنفدراسیون مشترک با کردستان عراق را مطرح کند. همه این سیاستها که میتواند به عظمت ایران کمک کند در گرو وجود یک حکومت ملی است نه حکومتی که شیعه سالاری را فدای منافع ملی میکند. همین
درویش رنجبر / 09 July 2014
نویسنده خیلی سعی کرده که بی طرف باشد اما چون یک ایرانی است و ایران در نظر او همان گربه است و نباید یک مو از این گربه کنده شود صحبت می کند.
مسلم است که استقلال کردستان عراق باعث سختیهایی خواهد شد.اما سوال این است که دولت های مرکزی چه جذابیتی برای کردها ایجاد کرده اند که گرایش آنها به استقلال کمرنگ کنند من بعنوان یک کرد اگر مثل سایر اقوام ایرانی در ایران بتوانم شرایط مساوری داشته باشم دوست دارم در ایران بمانم اما هیچ سفته ای به ایران ندادم که تا ابد در چهار چوب ایران بمانم.نویسنده درست می گوید شونیسم ایرانی فقط مختص حکومت جمهوری ولایت فقیه نیست تقریبا می توان حدس زد اگر سلیقه های دیگرکه خود را مخالف ولایت فقیه می دانند در صورت رسیدن به قدرت شاید بدتر از ولایت فقیه عمل کنند.
ابراهیم / 09 July 2014
آقاى نويسنده!
از آنجائيكه بنده اوضاع سياسى تركيه را روزانه و بدقت دنبال مى كنم مطمئن هستم كه تحليل شما از موضع كنونى تركيه در خصوص احتمال استقلال كردستان عراق كاملا نادرست مى باشد. تركيه برخلاف نظر شما آقاى بارزانى را تشويق به اين كار ميكند، تركيه از إلحاق كركوك به جمهورى كردستان هم حمايت ميكند براى اينكه جمهورى آينده كردستان كاملا به تركيه وابسته خواهد بود و تركيه هم به اين طريق دسترسى به انرژى مورد نياز خود را براى حداقل ٥٠ سال تضمين ميكند.
مسئولين حكومتى و دولتى و بخش مهمى از رسانه هاى تركيه از سياست جديد تركيه در قبال كردستان عراق و همچنين از پروسه حل مسئله كرد در خود تركيه حمايت ميكنند
محمود / 09 July 2014
در میان فرهنگ غالب سه کشور عراق ، ترکیه و عراق بیشترین نزدیکی فرهنگی کردستان و کردها با ایرانی ها است. ریشه های نزدیک زبانی و خلق و خوی نزدیکتر کردها و ایرانیان میتواند حتی در صورت استقلال کردستان بشترین فرصت همکاری را میان کردستان و ایران را فراهم کند. به عنوان کسی که چند سال در اربیل و بصره کار و زندگی کرده ام هر گاه به اربیل میروم احساس میکنم در ایران هستم. متاسفانه نگاه ایدیولوژیک شیعه گرای حکومت امکان استفاده از این فرصت را کمتر کرده است. ایران حتی با وجود استقلال کردستان میتواند بهترین فرصت را در افزایش همکاری اقتصادی و سیاسی را داشته باشد و جلو سو استفاده اسراییل را در بدل کردن کردستان به پایگاهی برای جاسوسی و ترور در ایران را بگیرد.
Ali / 10 July 2014
من کرد اهل سلیمانیه هستم و در دانشگاه تهران تحصل کرده ام به نظر من ایران به خاطر منافعی که در خاورمیانه دارد و نیز وجود کردها در ایران از کشور کردستان به عنوان یک کشور دوست و برادر استقبال نماید و هیچگونه ترسی نسبت به کردهای داخل ایران ندارد چرا که میداند کردها در سرتاسرایران پراکنده اند و پیوند کردهای ایران با سایر اقوام بخصوص قوم فارس بلوچ لر و آذری بسیار نزدیک و ناگسستنی است. وکردهای ایران خودار واقعا ایرانی میدانند و به آن افتخار میکنند در حالی که کردهای عراق خود را عراقی نمیدانند بلکه خود را ایرانی تبار مینامند .و نیز ایرانیان از علاقه کردهای عراق و سایر کشورها به ایران باخبراند.کشور کردستان به هیچ وجه باعث تجزیه ایران نخواهد شد ما از مردم ایران که آنان را از خودمان میدانیم وخود را ازآنان انتظار کمک و پشتیبانی داریم زیرا کشور کردستان باعث قدرتمندتر شدن ایران می شود.
با تشکر
صالح / 10 July 2014
در ادامه صحبتهای Ali : اگر نخبگان سیاسی خود بزرگ بین ایران، مقداری واقع بینانه تر و دور از نگاه ایدئولوژیک و ملی به قضیه استقلال کردستان می نگریستند یا بنگرند مرزهای ایران تا دریای مدیترانه امتداد می یافت چرا که کردها هیچ وجه مشترکی با ترکها و عربها ندارند. نخبگان و حاکمان سیاسی ایران به این گربه چسپیده و احساس می کنند انتهای جهان است. اگر ایرانیان یک هزارم تلاش و هزینه ای را که در عراق و سوریه و لبنان و فلسطین صرف کرده در جهت استقلال کردها و روابط واقع بینانه با آنها صرف می کردند، ایران به یک امپراتوری در منطقه تبدیل می گشت و عمق استراتژیک خود در خاور میانه را وسعت می بخشید. به لحاظ هژمونیک آنچه در همکاری با کردها به نفع ایران تمام می شود صدها سال در همکاری با اعراب عراق و سوریه و لبنان و فلسطین حاصل نمی شود. کردها و مناطق کرد نشین بالقوه خاصیت هم افزائی نیرو با ایران را داشته و این ترکیب در کلیت خود به نفع ایران تمام می شد. اما دریغ از جهالت سیاستمداران ایرانی حداقل در صد سال گذشته. حالا هم دیر نیست. با وجود تفاوتها و اختلافات بنیادین میان کردها و دولت ترکیه ، در سالیان اخیر با چرخش قهرمانانه! سیاستمداران ترک، ترکیه میرود تا همان نقشی را که در اصل حق و برازنده ایران است بازی کند چراکه در صدد حل مسئله کردها در داخل و ارتباط هژمون گرایانه با کردستان عراق و سوریه است. بی گمان در شرایط احتمالی غیر متعارف پیش بینی ناپذیر ( مثل ضعیف شدن حکومت مرکزی ایران ) کردهای ایران هم به سوی ترکیه ( یعنی دروازه های اروپا ) گرایش پیدا می کنند و در این میان بازنده اصلی ایران خواهد بود. ایرانیان اعم از سیاسیون و نخبگان و مردم نباید از استقلال خواهی کردها به خصوص در چارچوب نظامی فدرال و غیر متمرکز ( حالا با هر تعریفی ) در ایران بترسند چراکه هزینه جدایی خواهی کردها – حتی در ممانعت از آن – برای ایران بسیار گران تمام می شود. امید روزی ایرانیان خود از استقلال کردها دفاع کنند. در پایان این را بگویم که متن آقای افشاری سوای تکراری یا ژورنالی بودن ، بر ظاهر روابط بین کشورها متکی است در حالیکه اقلیم کردستان روابط خوب و محکمی را خصوصا به لحاظ اقتصادی با بسیاری از کشورها ایجاد کرده که زمینه ساز احساس استقلال خواهی آنها شده است. کشور های سرکوبگر منطقه از روابط اقتصادی و عامل نفت برای جلوگیری از ظهور کشوری به نام کردستان استفاده کردند حال کردها که خود عامل نفت را در اختیار دارند، با همان حربه کشورهای حامی را پیدا و راضی می کنند. قضیه به این سادگی ها نیست که آقای افشاری و اکثر ژورنالیسی نویسها می گوید.
سامال / اقلیم کردستان / سلیمانیه
samal / 10 July 2014
مشکل ایران این است که به جای درنظر داشتن مصالح واقعی واستراتژیک کشور این مصالح را در کشورهایی جستجو می کند که هیچگونه پیوند فرهنگی وتاریخی ونژادی با ما ندارند مثلا کسی هست که پیوند میان ایرانیان وحوثی ها در یمن را پیدا کند ؟؟؟؟ متاسفانه رهبران ایران با دید تنگ مذهبی (ونه حتی دینی ) که مبنی بر تقسیم بندی شیعه وسنی است به قضایا نکاه می کنند برای همین به نوشته دیگر دوستان به راحتی بازار بزرگ کشورهای تازه استقلال یافته شوروی را از دست داد کردستان مستقل شاید هیچگاه در مخیله رهبران ایران نگنجد اما اگر واقع بینانه نگاه کنند هم مرز شدن با کرستان بسیار بهتر وامن تر از هم مرزی با دولت اسلامی -وحشی داش ودولت عراق عرب (که بعید نیست چند سال دیگر صدام دیگری را ببیند) خواهد بود اما متاسفانه وقتی که فقیه واخوند بر ایران حکومت کند اینگونه می شود که افغانستان وتاجیکستان را از دست می دهیم جون انها شیعه نیستند خیانت اخوندها بخشودنی نیست
سامان / 10 July 2014
استقلال كردستان از ديد شما تجزيه عراق است ولى از ديد كردها به هم پيوستن به سه جزء ديگر خود است كردها بزرگ ترين ملت بدون دولت هستند كه براى تصميم درباره سرنوشت خود نياز به اجازه هيچ كشورى ندارند در ضمن از اردو كشى اينترنتى همه شماها خسته ايم
محسن / 10 July 2014