ریچارد نلسون فِرای، ایران‌شناس برجسته آمریکایی، پنج‌شنبه ۷ فروردین (۲۷ مارس) در سن ۹۴ سالگی در شهر بوستون درگذشت.
ریچارد نلسون فرای در سال ۱۹۲۰ در ایالت آلاباما از پدر و مادری سوئدی‌تبار به دنیا آمد. او در سال ۱۹۴۶ دکترای تاریخ خود را از دانشگاه هاروارد دریافت کرد. پایان‌نامه دکترای او درباره تاریخ بخارا بود.
نلسون فرای در سال‌های ۱۹۴۸ تا ۱۹۹۰ در دانشگاه هاروارد ایران‌شناسی تدریس می‌کرد. او در این دانشگاه و در دانشگاه کلمبیا کرسی مطالعات ایرانی را بنیان گذاشت و همچنین در تهران مرکز مطالعات خاورمیانه را تأسیس کرد.
ریچارد نلسون فرای که به تاریخ تمدن و فلسفه نیز علاقه داشت، افزون بر هارواد، در دانشگاه شیراز و هامبورگ ایران‌شناسی تدریس کرده بود. او یکی از مهم‌ترین ایران‌شناسان معاصر به شمار می‌آمد و بر تاریخ تمدن در ایران کاملاً تسلط داشت. او آورنده این نظریه بود که پس از فتح ایران به دست اعراب، تاریخ ایران باستان در دوران پس از اسلام نیز تداوم یافته است.
او افزون بر زبان‌های فارسی، دری و عربی، به چندین زبان اروپایی هم تسلط داشت. فرای چند سال پیش رسماً اعلام کرده بود که دوست دارد پس از مرگ در ایران و در کنار زاینده رود در شهر اصفهان به خاک سپرده شود.
ریچارد نلسون فرای برای نخستین بار در سال‌های ۱۹۴۳ و ۱۹۴۴ به ایران سفر کرد و در این سفر به آثار باستانی ایران علاقمند شد. او در ایران همچنین با چهره‌های ادبی‌ای چون علی اکبر دهخدا، محمد معین، صادق هدایت، سعید نفیسی، عباس اقبالی، بزرگ علوی و جلال آل احمد آشنا شد.
از او در مجموع ۱۵ کتاب درباره تاریخ و فرهنگ ایران بر جای مانده است.
Trackbacks