حق داشتن بهتر است یا آرامش؟

پزشکان همیشه خبر از موارد متعدّدی می‌دهند که در آنها، زوجین از بابت ترجیح دادن حقایق زندگی بر اوقات شاد و آرام‌شان، عمر پراسترسی دارند. اما سؤال اینجاست که در اینصورت “حق داشتن” بهتر است یا شادی؟

پژوهشگران دانشگاه اوکلند نیوزیلند، در شماره کریسمس نشریه علمی The BMJ کوشیده‌اند این معما را با بررسی تأثیر نسبت محق بودن، و نیز آرامش بر کیفیت زندگی یک زوج، حل کنند؛ زوجی که ازدواج کرده‌اند و در خانه خودشان هم ساکن‌اند.

پژوهش‌گران که ابتدا متوجه شده بودند زن تحت نظر، “محق بودن” را به آرامش و شادی مدنظر شوهرش ترجیح می‌دهد، از شوهر او خواستند تا به هیچکدام از نظرات و خواسته‌های وی دست رد نزند و موافقت کند؛ ولو حرفش از دید وی اشتباه بوده باشد (و این در حالی بود که مرد از درخواست پژوهشگران مطلع بود؛ حال‌آنکه زن اطلاعی نداشت). در همین اثناء هم عیار کیفیت این زوج، طبق مقیاس مشخصی، از ۱  تا ۱۰ رتبه‌بندی می‌شد (به‌طوریکه، ۱۰ بهترین کیفیت ممکن زندگی‌شان قلمداد می‌شد).

بررسی‌های دانشمندان، با گذشت ۱۲ روز، لاجرم از بابت نتیجه منفی حاصله متوقف شد – بدین‌معنا که شوهر رفته‌رفته متوجه شد که همسرش از هر کاری که وی می‌کند، ایراد می‌گیرد. در ابتدای آزمایش، عیار کیفیت زندگی این مرد ۷ بود، و با گذشت ۱۲ روز، به ۳ کاهش یافت؛ حال‌آنکه کیفیت زندگی زن ظرف مدت شش روز، اندکی – معادل نیم‌نمره – از ۸ به ۵ / ۸ ارتقا پیدا کرد.

به‌گفته پژوهش‌گران این بررسی، “اینطور که پیداست، حق داشتن از علل آرامش است؛ و موافقت با حرفی که حقیقتاً آن را نمی‌توان قبول داشت هم مایه رنجش. نتایج این تحقیق حکایت از این داشت که توانایی بی‌قید و بند هرکسی در اعمال نظر، آثار سوئی بر کیفیت زندگی افراد بدبین دارد”.

نتیجه بررسی هم این شد: “از آنجاکه زندگی بسیاری از مردم جهان در موقعیت زوجی می‌گذرد، ما بر این نظریم که موافقت مستمر یکی از زوجین با گفته‌های همسرش، تبعات خطرناکی [برای هردوی‌شان] دارد. با این‌همه، بررسی‌های بیشتری نیاز است تا مشخص شود همین نتایج در صورت راستگویی «مرد» خانواده هم آیا تکرار می‌شود یا نه”.

منبع: Science Daily

منبع پژوهش: BMJ

توضیح تصویر:

طرح از ژان پیجز / Corbis