مکتب سقاخانه یکی از جریان‌های هنری ایران بود که از سال‌های دهه ۱۳۴۰ و با هنرمندانی مانند حسین زنده‌رودی، پرویز تناولی، رضا مافی، فرامرز پیلارام، منصور قندریز و مسعود عربشاهی آغاز شد. این هنرمندان گرچه زبان و بیان مدرنی برای خلق آثار هنری خود داشتند، اما در کنار از عناصر بسیار سنتی و مذهبی فرهنگ ایرانی نیز استفاده می‌کردند. استفاده از خوشنویسی در نقاشی و یا حضور اشیاء و عناصری از سقاخانه‌ها و زیارتگاه‌ها و دیگر نمادهای سنتی در کارهای آنان باعث شد تا برای نخستین بار، کریم امامی، مترجم و منتقد هنری، نام مکتب سقاخانه را به این جریان هنری اطلاق کند.