لیلا حسینزاده، فعال دانشجویی که پس از جلسه دفاع از پایاننامهاش از دانشگاه اخراج شد، خبر داده است دادگاه انقلاب به صورت غیابی علیه او دادنامه صادر کرده است.
او در صفحه شخصی خود در اینستاگرام نوشت:
امروز مطلع شدم که حکم مربوط به پایاننامهام صادر شده. از اونجا که نه تفهیم اتهام شدهام و نه از جلسه دادگاه مطلع شدهام، از جزییات حکم هم کامل بیخبرم. طبعا نه امیدی به تجدید نظرخواهی دارم نه سایر مناسبات حقوقی. صبر میکنم تا پرونده بره اجرای احکام. طی این سالها از جالب ترین مصادیق اتهامی رو داشتهام؛ این بار مصداق تبلیغ علیه نظام: قاعدتا نوشتن پایاننامه کارشناسی ارشد.
https://www.instagram.com/p/DCpJ48TNZDh/
در تصویری که او از دادنامه صادر شده علیه خودش منتشر کرد، شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست ایمان افشاری «حضور زنان در معابر و انظار عمومی بدون حجاب شرعی (حضور در دانشگاه تهران بدون رعایت حجاب شرعی)» و «تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی» دو اتهام لیلا حسینزده عنوان شده است.
حسینزاده شهریور ۱۴۰۲ پس از مدتها ممانعت از سوی نهادهای امنیتی و مسئولان دانشگاه از پایاننامه دوره کارشناسی ارشد خود با عنوان «هویت ملی و هویت قومی در شهر معاصر ایرانی، مطالعه موردی نقده» دفاع کرد. به فاصله کوتاهی پس از جلسه دفاعیه، تصویری از او بدون پوشش روسری در جلسه دفاعیه در شبکههای اجتماعی منتشر شد.
در ادامه یک ویدئو کوتاه از لیلا حسینزاده، بدون حجاب و با یک پیراهن سبز یشمی در حالی که دفاع از پایاننامهاش را با جمله «به نام ژن، ژیان، ئازادی» آغاز میکند و در ادامه از جعفر پیشهوری، رهبر جمهوری آذربایجان و محمد قاضی، رهبر جمهوری مهاباد در سال ۱۳۲۵ نام میبرد، در شبکههای اجتماعی دستاویز تهاجم کاربران همسو با حکومت و جریانهای ناسیونالیست مخالف حکومت قرار گرفت. برخی لباس او را نماد گروههای «تجزیه طلب» دانستند و برخی دیگر نام بردن از پیشهوری و قاضی محمد را به معنای دفاع او از تجزیه ایران تفسیر کردند.
به دنبال این حملات رسانههای نزدیک به سپاه پاسداران به نقل از سخنگوی وزارت علوم نوشتند: «با دانشجو و استاد راهنما متخلف برخورد خواهد شد.»
خبرگزاری دانشجویی ایران که به جریان موسوم به عدالتخواهان نزدیک است نیز به نقل از معاونت دانشجویی دانشگاه تهران گزارش کرد کمیسیون موارد خاص در جلسه ۱۴ شهریور رای به «محرومیت از تحصیل» لیلا حسینزاده داده است.
در ادامه دانشگاه تهران با اعلام خبر تعلیق دانشجو و استاد راهنما و یک عضو هیئت علمی حاضر در جلسه دفاع، در اطلاعیهای، دانشجو بودن لیلا حسینزاده را انکار کرد و مدعی شد:
فردی که در ویدئوی منتشرشده ادعا میکند در جلسه دفاع از پایاننامه کارشناسیارشد خود حضور دارد، دانشجوی دانشگاه تهران نیست و پیش از این بر اساس رأی کمیسیون موارد خاص دانشگاه تهران، شرایط ادامه تحصیل را نداشته است. این فرد بر اساس رأی کمیسیون موارد خاص دانشگاه مورخ ۱۴ شهریور ماه ۱۴۰۲، به دو علت «اتمام سنوات مجاز تحصیل» و «عدم ثبتنام در نیمسال دوم سال تحصیلی ۱۴۰۲ – ۱۴۰۱ از تحصیل محروم شده است؛ لذا برگزاری جلسه پرحاشیه اخیر، فاقد مجوز قانونی بوده و از اساس موضوعیت نداشته است.
دانشگاه تهران که پیشتر به حسینزاده اجازه داده بود از پایاننامهاش دفاع کند، در نهایت حکم به اخراج او داد و برخی از اعضای هیئت علمی حاضر در جلسه دفاع او را به موضعگیری علیه این فعال دانشجویی وا داشت.
حسینزاده از اعضای شورای صنفی دانشجویان بود که در سالهای اخیر به واسطه فعالیتهای صنفی و سیاسی چند مرتبه بازداشت و برای مدت طولانی بدون حکم دادگاه در بازداشتگاه حبس شده است.
آخرین مرتبه مرداد ۱۴۰۱ ماموران امنیتی حسینزاده را با ضرب و شتم مقابل خانهاش در تهران بازداشت کردند. او با وجود اینکه با تایید سازمان پزشکی قانونی به دلیل بیماری از تحمل کیفر سخت معاف بود، بیش از چهار ماه در بازداشتگاه حبس شد. حسینزاده در یک فایل صوتی گفت در دوره بازداشت بارها به او خشونت فیزیکی و کلامی شده است.
پیشتر در آذر ۱۴۰۰ ماموران امنیتی او را در شیراز بازداشت کرده بودند که پس از ۲۶ روز به قید وثیقه از بازداشتگاه بیرون آمد. پیش از آن نیز در سال ۱۳۹۸ بازداشت و از بازداشتگاه به زندان اوین منتقل شد. دادگاه انقلاب او را به دو سال و شش ماه حبس محکوم کرد. او اردیبهشت ۱۳۹۹ پس از حدود ۱۰ ماه حبس، مشمول «عدم تحمل کیفر» شناخته و از زندان اوین آزاد شد.
دادگاه انقلاب آذر ۱۴۰۰ در یک پرونده دیگر حسینزاده را به دلیل شرکت در جشن تولد محمد شریفیمقدم، فعال دانشجویی و درویش گنابادی به پنج سال حبس محکوم کرده بود. او شهریور ۱۴۰۳ خبر داد این پرونده پس از تایید دوباره «عدم تحمل کیفری» از سوی پزشکی قانونی مختومه و به صد میلیون تومان جزای نقدی تبدیل شده است.
حسین زاده که سال ۱۳۹۶ همزمان با اعتراضهای دی آن سال بازداشت شده بود، به گفته امیر رئیسان، وکیل مدافع او سابقه بیماری «کرون» داشته و در زمان آخرین بازداشت، بر اساس نظر پزشک متخصص «احتمال درگیری با بیماری حمله سیستم ایمنی به عروق بدن «واسکولیت» و حمله چشمی «یووئیت» را دارد.»
او در آخرین بازداشت دست به اعتصاب دارو زد و با قرار وثیقه به صورت موقت از زندان آزاد شد. پس از آزادی موقت، قوه قضاییه با نادیده گرفتن گواهی عدم تحمل کیفر، قصد داشت او را حبس کند. وکیل او آذر ۱۴۰۱ گفته بود:
تا به حال دو مرتبه گواهی عدم تحمل کیفری توسط پزشکی قانونی برای خانم حسینزاده صادر شده است. نوبت اول سال ۹۸ این گواهی صادر شده و نوبت دوم در یکی دو سال اخیر بوده است. علیرغم اینکه گواهی قطعی عدم تحمل کیفر ایشان توسط پزشک قانونی صادر شد، اجرای احکام دادسرای ناحیه ۳۳ این گواهی را نپذیرفت و پرونده را برای کمیسیون پزشکی ارسال کرد و پاسخ کمیسیون هم بنا بر آن چیزی که پزشک قانونی به ما اعلام کرده از برج سه (خردادماه) برای اجرای احکام ارسال شده، اما در روند پرونده اجرای احکام ایشان تا به حال هیچ تغییری ندیدهایم.
حسینزاده در سالهای اخیر مقالات متعددی در پیوند با جنبش دانشجویی، ستم طبقاتی و ملی و همچنین جنبشهای اجتماعی منتشر شده است.