بر اساس آمارهای رسمی بین‌المللی، ایران به همراه چین و عربستان در صدر کشورهایی قرار دارد که در آنها مجازات اعدام برقرار است. سازمان عفو بین‌الملل در جدیدترین بیانیه خود اعلام کرد که در سال ۲۰۱۳ اعدام ۳۳۱ نفر در ایران به‌طور رسمی گزارش شده است. به گزارش برخی منابع، دست‌کم ۲۶۲ نفر دیگر نیز در این سال اعدام شده‌اند.
مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران در گزارشی به‌مناسبت ۱۰ اکتبر، روز جهانی مبارزه با مجازات اعدام اعلام کرد که در یک سال اخیر تعداد اعدام‌ها در ایران ۹ درصد افزایش داشته است.
در همین رابطه هشت تن از کنشگران سیاسی، مدنی و فرهنگی ایران کارزار«لغو گام به گام اعدام (لگام)» را راه‌اندازی کردند.
سیمین بهبهانی، پروین فهیمی، محمد ملکی، بابک احمدی، فریبرز رئیس‌دانا، محمد نوری‌زاد، علی‌رضا جباری و اسماعیل مفتی‌زاده، در بیانیه‌ای اعلام داشتند این کارزار را جهت حذف هرچه سریع‌تر شیوه‌های بی‌رحمانه اعدام راه‌اندازی کرده‌اند.
آنها در فراخوان عمومی خود ترویج و نهادینه کردن خشونت را عاملی دانسته‌اند که «راه بر آرامش روانی مردم می‌بندد و هرگونه فرصت اصلاح و به‌سازی را از دسترس آنان دور می‌دارد.»
برای آشنا شدن با اهداف بانیان این حرکت گفت‌وگویی داشتیم با فریبز رئیس‌دانا در تهران، کنشگر مدنی و از امضا کنندگان بیانیه آغاز به کار این کارزار.
[podcast]http://www.zamahang.com/podcast/2010/20131127_Edam_FariborzRaeesDana_AliFotovvati.mp3[/podcast]
اعدام رفتاری بسیار شنیع وغیر انسانی است واصلا شایسته نیست درعصر حاضر این رفتار درجامعه ما اعمال شود اما متاسفانه رژیم های سیاسی حاکم بر ایران درطول سالیان متمادی، بویژه بعداز انقلاب مشروطه ازاعدام به عنوان ابزاری استفاده کرده اند تا به این وسیله مردم را از پیگیری خواسته های انسانی خود باز دارند وهمیشه ترس و وحشت را در جامعه بگسترانند.امروز ما می دانیم این خشونت آشکاروآگاهانه نتنها نتوانسته جرم را درجامعه کاهش دهد بلکه خشونت را به یک امر عادی تبدیل کرده است وما باید بترسیم ازاینکه کودکانمان با این خشونت بیش از این پرورده شوند به این دلایل من با اعدام مخالفم وبه جمع کارزار«لغوگام به گام اعدام » می پیوندم.
حسین / 27 November 2013
اعدام بايد لغو شود.من هم موافقم .اعدام خشونتى در حد قتل و سلب حيات انسانى است .شر دولتى در برابر شرارتى در مغاك جامعه اى آكنده از ستم و فشار و هراس.اولى از دومى به مراتب وحشيانه تر است.
صادق پويان / 28 November 2013
اما ما به كه خطاب مى كنيم جز قدرتى كه مى تواند از همين لحظه مانع اين توحش شود و خيلى آسان به كمك هفتاد رسانه انحصارى اش كه بى وقفه به سياه جلوه دادن سفيد مشغول است مردم اكثرا آشتى جوى ايران را براى اين اقدام انسان دوستانه با خود همراه سازد؟اين مخاطب إيا اراده رفع ترس و خشونت از جامعه دارد؟مشكل بتوان گفت آرى.نمايش خشوتن در علن هدفى جز تزريق خشونت و ترس به جامعه ندارد.اراده مخاطب ما بر انتشار ترس و خشونت قرار گرفته است.نه چنان است كه از سر نادانى چنين مى كند،خير، رفع ستيزه از فضاى جامعه مقدمه داد و ستد انديشه در قلمرو همگانى به گونه اى حقيقت جويانه تر است .اين چيزى است كه همچون مقاله دكتر غروى ايدئولوژى قدرت را ناكار گر و پوك مى كند.همه قراين گوياى اين قصد كاملا عالمانه است.از سريال ها و اخبار تلويزيونى گرفته تا خشونت گفتارى روزنامه ها و سايت ها و تريبون هاى همسو با تلوزيون.
صادق پويان / 28 November 2013
اگر بناست گامى برداشته شود چرا اول از ديگر خشونت هايي آغاز نگردد كه زندگى بدتر از مرگ و چه بسا آرزوى مردن و خفتن همچون تنها راه رهايي را بر شريف ترين و زحمتكش ترين ا فراد جامعه تحميل كرده اند؟چرا شكنجه نه؟چرا سانسور نه؟چرا تهديد انديشمندان با شنود تلفنى و كنترل اينترنتى نه؟چرا انحصار رسانه هاى پر مخاطب ديدارى و شنيدارى نه؟چرا آزادى مطبوعات و همه انديشه ها از چپ چپ تا راست راست نه؟چرا كوتاه كردن دست لباس شخصى هاى مزدور كه سي و چهار سال است بر جمعيت ها و نهاد هاى منتقد و بى دفاع با كارد و چماق و گلوله عليه كلمه حمله مى برند نه؟خواست شديدى در جامعه براى پذيش اين گونه وجود دارد ؛به مراتب شديدتر از لغو اعدام.
صادق پويان / 28 November 2013
از برخى اشتباهات تايپى در سه كامنت بالا و همچنين از تكه تكه كردن مطلب در سه كامنت پوزش و بخشش مى طلبم.علت اين هردو محدوديت امكانات اينترنتى من و قطع و وصل هاى مكرر است.ببخشيد دوستان.
صادق پويان / 28 November 2013
درود بر شما
اعدام قتل عمد و حذف فیزیکی انسان است و محکوم و لغو باید گردد!
نوذر نظری
فنلاند
نوذر نظری / 16 December 2013