خودکشی در جوامع مختلف علل گوناگون دارد. میزان خودکشی در جوامع صنعتی بیش از جوامع درحال توسعه است. در حالیکه در جوامع صنعتی تنهایی و عدم پذیرش در خانواده یا درگروه می‌تواند از علل خودکشی باشد، در جوامع درحال توسعه فقر، سرکوب‌های اجتماعی در خانواده یا در جامعه و نداشتن امید به آینده بهتر، می‌تواند از دلایل خودکشی باشد.
در ایران آخرین آمار خودکشی که از سوی مرکز تحقیقات پزشکی قانونی اعلام شده، نشان می‌دهد که درسال ۱۳۹۱ مجموع خودکشی‌ها ۳۶۴۰ نفر بوده، از این میان ۲۵۳۰ نفر مرد و ۱۱۱۰ زن بوده‌اند.
علاوه بر ان بیشترین میزان خودکشی‌ها به ترتیب در استان‌های تهران، کرمانشاهان، گیلان، استان خراسان شمالی، بویر احمد و استان خراسان جنوبی روی داده است.
آنچه این آمار را نگران کننده می‌کند آن است که ۲۸ درصد این خودکشی‌ها را جوانان بین ۱۸ تا ۲۴ سال تشکیل می‌دهند. دکتر مهرداد درویش پور جامعه شناس میزان خودکشی جوانان را دماسنج دگردیسی هایی می داند که جامعه در آینده نزدیک با آن روبروست.
افزون بر آن ۵۰ درصد خودکشی‌ها از طریق حلق آویز کردن که دردآور و به گفته مرضیه هادوی روانکاو، نوعی انتقام گیری از خود و اطرافیان است، رخ داده است.
زمانه با مهرداد درویش پور، جامعه‌شناس و مرضیه هادوی، روانکاو در مورد علل خودکشی به گفت‌وگو نشسته است.
[podcast]http://www.zamahang.com/podcast/2010/20130924_PanteA_MehrdadDArishpour.mp3[/podcast]
Trackbacks