صبح ۱۸ مهر خبرگزاری کار ایران (ایلنا) که به خانه کارگر وابسته است به نقل از منابع خود در شهرک صنعتی ایوانکی گرمسار استان سمنان مرگ یک کارگر ۳۴ ساله کارگاه تولید مواد شوینده را گزارش کرد. به گفته همکاران کارگر کشته شده، او حین کار با دستگاه تزریق پلاستیک به دلیل گیر افتادن در دستگاه جان باخت. کارگران این واحد تولیدی گفته‌اند «آمارحوادث کار در واحد‌های تولیدی و صنعتی بسیار بالاست و در این خصوص بازرسی‌های لازم از سوی نهاد‌های مرتبط به‌ویژه اداره کار صورت نمی‌گیرد.» در یک خبر دیگر از رضوانشهر کارگران سیمبان شرکت توزیع برق به رسانه‌ها گفتند یکی از دو همکارشان که ۱۶ مهر از تیرک انتقال برق سقوط کرده بودند در بیمارستان فوت کرده است. هویت این سیمبان معزالدین پورداد اعلام شد که پس از حادثه به بیمارستان انزلی منتقل شده بود اما بر اثر شدت صدمات جان باخت. به گفته کارگران یک سیمبان دیگر همچنان در بیمارستان بستری است. رسانه‌های داخلی ایران گفتند کارگر فوت شده عضو شورای اسلامی روستای «چکوچه پشت» بود. علاوه بر این، پنج کارگر یک انبار چوب در دلیجان نیز به دلیل آتش‌سوزی مصدوم شدند. رسانه‌ها بدون بیان جزئیات، زمان وقوع این حادثه را شامگاه ۱۷ مهر گزارش کردند و نوشتند پنج کارگر این انبار به دلیل سوختگی به بیمارستان سوانح سوختگی اراک منتقل شدند. در ایران بر اساس اعلام سازمان پزشکی قانونی طی سال ۱۴۰۲ دست‌کم دو هزار و ۱۱۵ کارگر بر اثر حوادث حین کار جانشان را از دست دادند. وزارت تعاون، کار و امور اجتماعی اما شمار کارگران فوت شده در حوادث کار را کمتر از ۷۰۰ نفر اعلام کرده است. تفاوت بیش از ۱۴۰۰ نفری آمار اعلام شده از سوی این دو ارگان حکومتی نشان می‌دهد کسر بزرگی از حوادث کار منجر به مرگ در کارگاه‌های خارج از شمول قانون کار و تأمین اجتماعی و برای کارگران بدون قرارداد و بیمه رخ می‌دهد. مقام‌های دولتی برای رفع مسئولیت از خود و کارفرمایان، در اغلب موارد بی‌احتیاطی کارگران را علت حادثه‌های کاری گزارش می‌کنند، در حالی‌که گزارش نهادهای مستقل و فعالان کارگری فاش می‌کنند کارفرمایان برای سود بیشتر ایمنی کارگاه‌ها و کارگران را نادیده می‌گیرند و ناظران اداره کار هم چشم بر اهمال کارفرمایان می‌بندند.