دست‌کم ۱۷ زندانی سیاسی محبوس در زندان شیبان اهواز به نام‌های محمدعلی عموری، مختار البوشوکه، جابر البوشوکه، عبدالامام زائری، علی حلفی، یحیی ناصری، علی صیاحی، ایوب پرکار، غلامحسین کلبی، عبدالزهرا هلیچی، فارس عموری (رماحی)، محمدرضا مقدم، محمد مؤمنی تیماس، حسین سبحان نصاری، جابر صخراوی، محمد لویمی و حسن سواری، به‌رغم حال نامساعد جسمانی از رسیدگی مناسب پزشکی محروم مانده اند. براساس گزارش ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر ایران (هرانا)، با وجود ابتلای این زندانیان به بیماری‌ و مشکلات حاد سلامتی، دستگاه قضایی جمهوری اسلامی به آن‌ها اجازه رسیدگی مناسب پزشکی و اعزام به مراکز درمانی خارج از زندان را نمی‌دهد. بنا به این گزارش، محمدعلی عموری با مشکلاتی از جمله پوسیدگی دندان و سینوزیت روبه‌روست. جابر البوشوکه و حسن سواری نیازمند جراحی چشم هستند. مختار البوشوکه نیازمند اعزام به بیمارستان جهت انجام عمل جراحی فتق است و جابر صخراوی به بیماری ام‌اس مبتلاست. محمد لویمی از اختلال در پلاکت‌های خون و خونریزی گوش، محمدرضا مقدم از مشکلات پوستی، محمد مؤمنی تیماس از دیابت و فتق دیسک و فارس عموری از بیماری ذات الریه رنج می‌برند. غلامحسین کلبی و حسین سبحان نصاری با مشکلات گوارشی درگیرند؛ کلبی افزون بر این بیماری به عفونت حاد گوش و عفونت کلیه نیز دچار شده است. طبق گزارش‌هایی که به هرانا رسیده عبدالزهرا هلیچی، ایوب پرکار و علی حلفی نیز با مشکلات زانو مواجه‌اند. یحیی ناصری و علی حلفی نیازمند درمان بیماری هموروئید اند و عبدالامام زائری مشکل گوش چپ دارد و بیماری ورم پروستات دچار شده است. علی صیاحی نیز به درمان از بابت بیماری دیابت و مشکلات قلبی نیازمند است. گفته می‌شود عدم درمان به موقع این زندانیان که مشکلات سلامت بسیاری از آن‌ها در زندان بروز کرده، به وخامت حال آنها منجر شده است. طبق گزارش هرانا دستگاه قضایی جمهوری اسلامی بسیاری از این زندانیان را به اتهام محاربه به حبس‌های طولانی مدت یا حبس ابد محکوم کرده است و آن‌ها در حال گذراندن دوران محکومیت خود هستند. به‌تأیید نهادهای بین‌المللی، حکومت ایران علاوه بر اعمال تبعیض‌های ساختاری و محروم‌کردن عامدانه اقلیت‌های قومی، از جمله عرب‌ها از پایه‌ای‌ترین حقوق سیاسی، اجتماعی و اقتصادی خود، زندانیان سیاسی عرب را با خشونت و به‌طور نظام‌مند سرکوب می‌کند. این زندانیان با برخوردها و اتهام‌های امنیتی و قضایی، شکنجه، اعتراف‌های اجباری و نداشتن دسترسی به دادرسی عادلانه روبه‌رو هستند.