گروهی از کارکنان سازمان نهضت سوادآموزی ایران دوشنبه یکم مرداد مقابل ساختمان وزارت آموزش و پرورش در تهران درست به اعتراض زدند. موضوع اعتراض آنان شرایط کار قراردادی و اجرا نشدن بند خ تبصره ۱۵ لایحه بودجه ۱۴۰۳ بود. بر اساس این بند «وزارت آموزش و پرورش در صورت نیاز، مجاز است نسبت به بکارگیری معلمان بازنشسته (تا ۲۴ ساعت در هفته) و افراد دارای سابقه خرید خدمتی و حق‌التدریسی در وزارت آموزش و پرورش و آموزشیاران و آموزش‌دهندگان نهضت سوادآموزی، مدرسین طرح امین و معلمان قرآنی، به صورت حق التدریسی اقدام نماید.» معترضان حالا خواستار استخدام در آموزش و پرورش هستند. آن‌ها شعار می‌دادند «نهضتی داد بزن، حقتو فریاد بزن». کارکنان سازمان نهضت سوادآموزی، که زیرمجموعه وزارت آموزش و پرورش است، سال‌هاست برای تعیین تکلیف و استخدامشان دست به اعتراض می‌زنند. آنها خواهان رسیدگی به «رفع تبعیض و اجرای عدالت برای آموزش‌دهندگان نهضت سوادآموزی بعد از سال ۹۲، قرارداد کاری معین، نحوه اجرا و اصلاح همسان‌سازی، وضعیت نامساعد معیشتی، بیمه درمانی، عدم افزایش حقوق و عدم رسیدگی به مطالبات» خود هستند. در تیر و مرداد ۱۳۹۹، گروهی از مدرسان این سازمان باز هم در اعتراض به شرایط کار قراردادی و این که مشمول آموزش استخدامی قرار نگرفته‌اند، نخست مقابل ساختمان مجلس و سپس مقابل ساختمان وزارت آموزش و پرورش تجمع کردند. کارکنان نهضت در اهواز هم در تیر ۱۴۰۱ مقابل آموزش و پرورش استان تجمع کردند. همچنین ۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۲، کارکنان نهضت سوادآموزی اهواز به همراه خانواده‌هایشان در اعتراض به «بلاتکلیفی استخدامی» مقابل استانداری خوزستان تجمع برگزار کردند. آنها شعارهایی از جمله «نهضتی به پا خیز، برای رفع تبعیض» و «تا حقمو‌ نگیرم از اینجا نمیرم» سر دادند.