همزمان با حملات شیمیایی به مدارس مختلف دخترانه، فشارها و اقدامات سرکوبگرانه و پرونده‌سازی‌های امنیتی علیه معلمان و فعالان صنفی تشدید شده است و در ماه‌های اخیر، هفته و روزی نبوده که معلمی با احضار، انفصال موقت از خدمت، کسر حقوق، توبیخ، بازداشت یا به زندان محکوم نشده باشد. بنا بر گزاش شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی معلمان، شنبه ۱۹ فروردین ‌ماه ۱۴۰۲، امید شاه‌محمدی، دبیر زیست‌شناسی در شهرستان دیواندره برای گذراندن یک سال حبس تعزیری به زندان بیجار منتقل شد. امید شاه‌محمدی آذر ماه ۱۴۰۱ از سوی شعبه یک دادگاه انقلاب سنندج به اتهام «اقدام علیه امنیت ملی» از طریق عضویت در یکی از احزاب اپوزیسیون کُرد به پنج سال حبس تعزیری محکوم شد. این حکم مدتی بعد در دادگاه تجدید نظر استان کردستان به یک سال حبس تعزیری و چهار سال حبس تعلیقی تبدیل شد. در بهار سال گذشته همزمان با گسترده‌تر شدن اعتراض‎های معلمان در سراسر ایران نیروهای امنیتی بیش از ۱۸۰ معلم را بازداشت و شمار زیادی از معلمان را به نهادهای امنیتی و قضایی احضار کردند. امید شاه‌محمدی به همراه هیوا قریشی، کاوه محمدزاده و پرویز احسنی، سه فعال صنفی دیگر معلمان در دیواندره ۲۵ خردادماه ۱۴۰۱ بازداشت شد. این چهار فعال صنفی معلمان پس از ۷۶ روز بازداشت در بازداشتگاه اداره اطلاعات سنندج هر یک هر یک با قرار وثیقه یک میلیارد و پانصد میلیون تومانی به صورت موقت آزاد شدند.