هم‌زمان با برگزاری مجمع جهانی اقتصاد در داووس سوئیس، سازمان امدادی و خیریه بین‌المللی «آکسفام» در گزارشی می‌گوید میلیاردرهای جهان از سال ۲۰۲۰ تاکنون، در مجموع ۳,۳ تریلیون دلار پولدارتر شده‌اند.
اجلاس داووس محل گردهم‌آیی سالانه رهبران سیاسی، مدیران و برنامه‌ریزان اقتصادی و ثروتمندترین سرمایه‌داران دنیاست. آکسفام، بنا به سنت خود، هر سال پیش از نشست سالانه مجمع جهانی اقتصاد در داووس سوئیس گزارشی سالانه درباره نابرابری منتشر می‌کند.
این گزارش با اشاره به دوبرابر شدن ثروت پنج میلیاردر، نسبت به قدرت بی‌مهار شرکت‌ها و سرکردگان تجاری و اقتصادی جهان هشدار داد.
به گزارش خبرگزاری الجزیره، آکسفام در گزارشی که روز دوشنبه ۱۵ ژانویه / ۲۵ دی منتشر کرده است می‌گوید مجموع ثروت پنج فرد ثروتمند، پس از رشد دارایی‌شان با نرخ ۱۴ میلیون دلار در ساعت در طول چهار سال گذشته، به ۸۶۹ میلیارد دلار رسیده است.
این گزارش بر اساس منابع داده‌های مختلف از گزارش‌های سازمان بین‌المللی کار (ILO) و بانک جهانی تا لیست سالانه ثروتمندان فوربس نوشته شده است.
این پنج اَبَرثروتمند برنارد آرنو مدیرعامل LVMH (تولیدکننده کالاهای لوکس)، جف بزوس، مدیرعامل شرکت آمازون، وارن بافت، سرمایه‌گذار بزرگ آمریکایی، لری الیسون از شرکت Oracle و ایلان ماسک از شرکت تسلا هستند.
در برابر رشد حجم دارایی‌های این پنج نفر، پنج میلیارد نفر در همین دوره فقیرتر شده‌اند.
در این گزارش همچنین آمده است که میلیاردرهای دنیا در مجموع ۳,۳ تریلیون دلار از سال ۲۰۲۰ ثروتمندتر شده‌اند، و هر میلیاردر به طور میانگین از هر ۱۰ شرکت بزرگ دنیا، هفت شرکت را اداره می‌کند.
بر این اساس، آکسفام می‌گوید اگر شرایط همین‌گونه ادامه یابد، طی یک دهه شاهد ظهور اولین تریلیونر تاریخ جهان خواهیم بود، در حالی‌که فقر تا ۲۲۹ سال دیگر هم ریشه‌کن نخواهد شد.
ماکس لاوسون، مدیر بخش سیاست‌گذاری نابرابری در آکسفام، در گفت‌وگو با خبرگزاری رویترز می‌گوید:
آنچه ما به‌یقین می‌دانیم این است که نظام افراطی سرمایه‌داری سهام‌دارمحور امروز، که بازگشت سرمایه فزاینده برای سهام‌داران ثروتمندان را بالاتر از هر هدف دیگری می‌گذارد، عامل نابرابری است.
آمیتاب بهار، مدیر اجرایی موقت آکسفام در بیانیه‌ای که همراه با گزارش منتشر شده، با بیان این‌که هیچ‌کس نباید یک میلیارد دلار داشته باشد، می‌گوید:
ما شاهد سرآغازهای یک دهه شکاف هستیم که در آن میلیاردها نفر بار امواج شوک اقتصادی پاندمی، تورم و جنگ را بر دوش می‌کشند، در حالی‌که ثروت میلیاردها رشد می‌کند. این نابرابری هیچ تصادفی نیست؛ طبقه میلیاردر دارند تضمین می‌کنند که شرکت‌ها، به زیان همگان، ثروت بیشتری به آن طبقه منتقل کند.
بهار در ادامه می‌افزاید:
قدرت افسارگسیخته شرکت‌ها و انحصارها یک ماشین تولیدکننده نابرابری است: شرکت‌ها از طریق اخراج کارگران، دور زدن مالیات، خصوصی‌کردن دولت و تحریک گسیختگی اقلیمی دارند ثروت بی‌پایان را به مالکان اَبَرثروتمند خود کانالیزه می‌کنند. اما آن‌ها قدرت را نیز دارند کانالیزه می‌کنند، امری که دموکراسی‌ها و حقوق ما را زیر پا می‌گذارد.
آکسفام می‌گوید شرکت‌ها نسبت به دهه‌های پیشین به میزان یک‌سوم کمتر مالیات می‌دهند، که نتیجه لابی‌گری و «جنگ علیه مالیات» بوده و دولت‌ها را از منابع مالی لازم برای نفع‌رساندن به فقیرترین بخش‌های جامعه محروم کرده است.
این سازمان خیریه می‌گوید دولت‌ها باید برای دریافتی مدیران عامل سقف تعیین کنند، انحصارهای خصوصی را بشکنند و سیاست مالیات بر ثروت اعمال کنند تا به این ترتیب سالانه ۱,۸ تریلیون دلار درآمد داشته باشند.
به گفته بهار:
ما شاهد داریم. ما تاریخ را می‌شناسیم. قدرت عمومی می‌تواند قدرت شرکت‌ها و نابرابری را مهار کند – از طریق شکل‌دادن به بازار به نحوی منصفانه‌تر و رها از کنترل میلیاردرها. دولت‌ها باید برای شکستن انحصارها، قدرت‌افزایی کارگران، مالیات گرفتن از سود کلان شرکت‌ها و حیاتی‌تر از همه، سرمایه‌گذاری برای عصر جدیدی از کالاها و خدمات عمومی مداخله کنند.