لیلا حسین‌زاده، فعال دانشجویی که او نیز پیشتر در زندان اوین زندانی بود، دوشنبه ۱۶ مرداد در اینستاگرام از آزادی زهرا زهتابچی پس از ۱۰ سال از زندان خبر داد.
https://www.instagram.com/p/CvpgtjSOEe1/
زهرا زهتابچی دادخواه پدرش علی زهتابچی‌ست. نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی در دهه ۶۰ علی زهتابچی را یک روز پس از بازداشت اعدام کردند. یکی از خواهران او نیز در «عملیات فروغ جاویدان» کشته شد. مادر و برادر زهرا زهتابچی هم به صورت مشابه به خاطر پیگیری وضعیت پدر به مدت دو و پنج سال زندانی شدند.
نیروهای امنیتی ابتدا زهرا زهتابچی را در سال ۸۸ و سپس در سال ۹۲ به همراه دختر، خواهر و همسرش بازداشت کردند. آن‌ها پس از چند روز آزاد شدند اما این زندانی سیاسی به سلول انفرادی بند ۲۰۹ اوین فرستاده شد و در آن‌جا به مدت ۱۴ ماه تحت بازجویی و فشار برای اعتراف اجباری و مصاحبه تلویزیونی قرار گرفت.
شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی صلواتی در آذر ۹۳ زهرا زهتابچی را به اتهام بغی و محاربه از طریق هواداری سازمان مجاهدین خلق و اهانت به رهبر و بنیان‌گذار جمهوری اسلامی به ۱۲ سال حبس محکوم کرد.
حکم زهرا زهتابچی در شرایطی صادر شد که او محروم از وکیل تعیینی، وکیل تسخیری خود را برای اولین بار نیم‌ساعت پیش از شروع جلسه دادگاه ملاقات کرد.
این حکم در دادگاه تجدید نظر به ۱۰ سال حبس تعزیری کاهش پیدا کرد.
به گفته آتنا دائمی، یکی از هم‌بندی‌ها او در بند زنان زندان اوین، مسئولان زندان در طی ۱۰ سال حبس تنها با دو بار مرخصی زهرا زهتابچی موافقت کردند که یکی از این دفعات پس از ابتلا به کووید۱۹ در زمان همه‌گیری کرونا بود. آتنا دائمی در مصاحبه‌ای در این‌رابطه گفت در حالی که به دیگر زندانیان پس از ابتلا به کووید سه تا چهار ماه مرخصی داده می‌شد، مسئولان زندان به زهرا زهتابچی فقط ۱۵ روز مرخصی دادند و او زودتر از همه به زندان بازگشت.
او به همراه جمعی از زنان در سال‌های گذشته بارها با نوشتن نامه به وضعیت زنان در زندان اوین اعتراض کردند.