در حالی‌که جنبش جاری در ایران بیش از هر چیز جایگاه زن در حکومت اسلامی را به چالش کشیده و زنان معترض به‌ویژه در مخالفت با تبعیض‌های فاحش و متداول حکومتی علیه خود به خیابان‌ها آمده‌اند، ابراهیم رئیسی، رئیس دولت سیزدهم در نشستی در مورد زنان گفت: «قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران جایگاه ویژه‌ای برای بانوان قائل است.» او برای اثبات نظر خود این استدلال تکراری را بیان کرد که «۶۰ درصد دانشجویان در کشورمان را دختران و بانوان تشکیل داده و معتقدیم که زنان می‌توانند نقش ویژه‌ای در کشور داشته باشند». او اما نمی‌گوید که حضور زنان در دانشگاه‌ها نه به‌خاطر «جایگاه والای» زنان در جمهوری اسلامی که به‌دلیل تلاش خود زنان برای حضور فعال‌تر در زندگی اجتماعی است و برخلاف نظر رئیسی، مسئولان حکومتی همواره تلاش کرده‌اند تحصیلات زنان را محدود کنند و قوانین حاکم نیز پس از پایان تحصیلات حق برابر برای زنان در کاریابی قائل نیست. رئیسی ادعای خود را پر‌آب‌ورنگ‌تر کرد و به «نقض حقوق بشر در آمریکا» اشاره کرد و گفت: «زنان در جامعه غرب بر خلاف ادعایی که دارند مورد تکریم و احترام نیستند، اما جمهوری اسلامی الگوی نوینی از برخورد با زن ارائه کرده و جایگاه والایی برای بانوان قایل است.»