سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و‌ حومه پنج‌شنبه ۲۲ دی با انتشار اطلاعیه‌ای اعلام کرد که دادگاه تجدیدنظر احکام دادگاه بدوی علیه رضا شهابی و حسن سعیدی، فعالان این سندیکا را بدون حضور آن‌ها عیناً تأیید کرد.

در دادگاه بدوی نیز رضا شهابی و حسن سعیدی حضور نداشتند. در این دادگاه آن‌ها به اتهامات «فعالیت تبلیغی علیه نظام و اجتماع و تبانی به قصد ارتکاب جرم علیه امنیت کشور»، هر یک به مجموعاً شش سال حبس تعزیری (۵سال اجرایی) محکوم شدند.

در حکم صادرشده به‌عنوان مجازات تکمیلی نیز آن‌ها به ممنوعیت خروج از کشور، عضویت در احزاب و فعالیت در شبکه‌های اجتماعی و منع اقامت در تهران و استان‌های مجاور به مدت دو سال محکوم شده بودند.

سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و‌ حومه تأیید این احکام در دادگاه تجدیدنظر را موجب «خشم و انزجار هر چه بیشتر خانواده‌های» آن‌ها دانسته و خواهان آزادی فوری و بدون قید و شرط این دو فعال کارگری شده است.

در این بیانیه آمده است:

«انتظار دادگاهی عادلانه از حاکمیت توهمی بیش نیست. یک‌ بار دیگر به مقامات حکومتی یادآوری می‌کنیم که سرکوب، زندان، سناریوسازی‌های نخ‌نما و دادگاه‌های فرمایشی دیگر اثر ندارند.»

رضا شهابی و حسن سعیدی همراه با شماری از فعالان کارگری و معلمان شامل کیوان مهتدی، آنیشا اسداللهی، ریحانه انصاری‌نژاد، رسول بداقی، جعفر ابراهیمی و محمد حبیبی به بهانه دیدار با دو سندیکالیست فرانسوی در تهران بازداشت شده و در یک سناریوی امنیتی به اقدام علیه امنیت کشور و جاسوسی متهم شدند. بازجویان با اعمال فشار بر آن‌ها و بازجویی‌های طولانی تلاش داشتند آن‌ها را وادار به پذیرش اتهامات امنیتی کنند.

رضا شهابی ۲۲ اردیبهشت و حسن سعیدی ۲۸ اردیبهشت سال جاری در خانه‌های خود بازداشت و به زندان اوین منتقل شدند.

رضا شهابی در اثر بازداشت‌ها و حبس‌های سال‌های پیش به‌شدت بیمار است. او و حسن سعیدی در تیرماه گذشته در زندان و در اعتراض به وضعیت خود و اتهاماتی که به آن‌ها وارد کرده بودند دست به اعتصاب غذا زدند.

چهار سندیکای کارگری فرانسه (CGT، FSU، UNS، FSU) ۱۴ تیر / ۵ ژوئیه ۲۰۲۲ در بیانیه مشترکی نگرانی شدید خود را از وضعیت این دو عضو هیأت مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد اعلام کردند و خواستار آزادی فوری آن‌ها و دیگر فعالان کارگری و اجتماعی زندانی شدند.

این سندیکاها در بیانیه مشترک خود نوشتند علیرغم این‌که سازمان‌های بین‌المللی مختلف از سازمان جهانی کار و مقامات ایرانی خواستار آزادی اعضای سندیکاها و معلمان زندانی شده‌اند اما آن‌ها هنوز زندانی‌اند یا تحت پیگرد قرار دارند.