بهنام موسیوند، زندانی سیاسی محبوس در زندان رجاییشهر در یک فایل صوتی که از داخل زندان منتشر کرده است، اعلام کرد از روز پنجشنبه یکم اردیبهشت به شرایط موجود در زندان رجاییشهر دست به اعتصاب غذا زده است.
بهنام موسیوند به بیماری پروستات مبتلا است و در این فایل توضیح میدهد که پیشرفت بیماری کلیههایش را هم درگیر کرده است. بهنام موسیوند دی ماه ۱۴۰۰ به دلیل به دلیل امتناع از زدن دستبند از دریافت خدمات درمانی و اعزام به بیمارستان محروم ماند. روز گذشته او در حالی که با وعده مسئولان زندان قرار بود بدون دستبند به بیمارستان منتقل شود، با فریب زندابانها روبهرو شد و پس از ضرب و شتم، او را به زور دستبند زده و به بیمارستان منتقل کردند.
بهنام موسیوند در این فایل صوتی میگوید:
«مسئولان و رئیس زندان عنوان کردند نیازی به زدن دستبند و غیره برای رفتن به بیمارستان ندارم، و با انواع نیرنگها من را تا درب اصلی زندان بردند و با هجوم چندین مامور و سرباز و با توسل به زور و ضرت و شتم و وارد کردن آسیب به بدنم، به نظر خودشان فاتحانه موفق شدند دستبند به دستم بزنند. وقتی هم که من اعلام کردم میخواهم انصراف بدهم، اعلام کردند به زور تو را میبریم و در نهایت هم با زور و ضرب و شتم همراه با رئیس گارد زندان رجاییشهر، یعنی مسئول اعدام این زندان بد نام، من را سوار وَن کرده و به بیمارستان رجایی کرج بردند. آنجا هم در مقابل مقاومت من باز به زور متوسل شدند و با وارد کردن آسیب به دستهایم سعی داشتند من را وارد بخش سونوگرافی بیمارستان کنند.»
به گفته بهنام موسیوند او تنها ابزار مقاومتش در این شرایط سر دادن شعارهای «مرگ بر ستمگر»، «مرگ بر دیکتاتور» و «درود بر کارگر» بوده و هنگامی که این شعارها را سر میداد، ماموران به سمت برخی از حاضران در بیمارستان که گمان میکردند در حال فیلمبرداری هستند هجوم برده و تلفن همراه آنها را ضبط کردند.
بهنام موسیوند توضیح میدهد پس از ورود به بیمارستان یکی از پرستارها با مشاهده وضعیت جسمانی او اعلام میکند که انجام سونوگرافی امکانپذیر نیست، اما یکی از مامورهای لباس شخصی پرستار را با تهدید مجاب میکند تا آزمایش را انجام دهد.
بهنام مویسوند در ادامه توضیح میدهد که همچنان با انجام آزمایش مخالفت کرده و زمانی که پزشک وارد اتاق شده تا آزمایش را انجام دهد از او پرسیده آیا عمل او اخلاقی است که در چنین شرایطی قصد انجام سونوگرافی را دارد:
«پرشک گفت نمیدانم، باز از او پرسیدم آیا این کار بر اساس اخلاق پزشکی درست است؟ باز گفت نمیدانم، در نهایت که با مقاومت من مواجهه شدند دکتر اعلام کرد که او را بلند کنید و سونوگرافی را انجام نداد. آخر سر هم با زدن مُهر سونوگرافی بر روی برگه فاتحانه قصد عزیمت کردند.»
این زندانی سیاسی میگوید ماموران زندان دو هدف داشتند، «کم کردن روی او با توسل به زور» و دیگری «اگر در آینده اتفاقی افتاد بتوانند نشان بدهند که به بیمارستان اعزام شده» و زمانی که به اهدافشان رسیدند، او را به زندان بازگرداندند.
بهنام موسیوند اعلام کرده که پس از این واقعه وارد اعتصاب غذا شده و جز آب هیچ چیز دیگری نمیخورد. بهنام موسیوند در این فایل صوتی دلایل اعتصاب غذایش را چنین شرح میدهد:
«این اعتصاب نه برای درخواست آزادی، یا مرخصی یا حق درمان یا مسائلی از این دست است، بلکه برای پایبندی به حرفهایی است که تا الان زدیم، برای اینکه در عمل نشان بدهیم مقاومت زندگی است، برای شورش در مقابل شرایط موجود که در آن هیچ عدالتی برای ما نیست… در این راه من به جز بدنم ابزاری برای مقاومت و شورش ندارم، مثل برادران و خواهران آبانیم، همانهایی که غریبانه اما با شهامت طغیان کردند و سکوت و استیصال را برنتابیدند، همانهایی که حالا هم در امان نیستند و لمپن پرولتاریا خوانده میشوند…»
بهنام موسیوند ضمن انتقاد از بحثهایی که اخیرا متوجه معترضان آبان ۹۸ شده، اعلام کرده که به عنوان بخشی از پیکره قیام آبان «در اعتراض به وضع موجود در زندان رجاییشهر که مشتی از نمونه خروار وضعیت موجود است» با بدنش دست به شورش میزند (اعتصاب غذا میکند).
بهنام موسیوند در تاریخ ۱۲ بهمن ماه ۱۳۹۶ توسط ماموران اداره اطلاعات در منزل خود بازداشت و به بازداشتگاه وزارت اطلاعات موسوم به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد و در تاریخ ۲۸ اسفندماه ۹۶ با تودیع قرار به صورت موقت از زندان آزاد شد.
این زندانی سیاسی شهریورماه ۹۸ توسط شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی محمد مقیسه به اتهام «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور» به ۵ سال حبس تعزیری و به اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام» به یک سال حبس تعزیری محکوم شد. این حکم در مرحله تجدیدنظر توسط شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران عینا تایید شد. با استناد به ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، مجازات اشد یعنی ۵ سال حبس تعزیری برای اتهام «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور» برای او قابل اجرا است.
بهنام موسیوند نهایتا در تاریخ ۲۵ خرداد ۱۳۹۹ پس از حضور در واحد اجرای احکام دادسرای اوین بازداشت و جهت تحمل دوره محکومیت خود ابتدا به زندان اوین منتقل شد. شهریورماه ۹۹ به دلیل بروز علائم ابتلا به بیماری کرونا از جمله تب و لرز شدید و از دست دادن حس بویایی و چشایی او را به بهداری زندان اوین منتقل کردند. مسئولان زندان اوین، این زندانی سیاسی را به بهانه انتقال به بیمارستان، به یک سلول انفرادی در زندان رجاییشهر کرج تبعید کردند.