صبح روز دوشنبه چهارم بهمن‌ماه بازنشستگان در چند شهر به خیابان آمدند تا به عدم اجرای قانون همسان سازی حقوق بازنشستگان و بی توجهی حکومت به معیشت و مشکلات درمانی آن‌ها اعتراض کنند. نیروهای امنیتی تا شب قبل از تجمع نیز از طریق تلفن و فرستادن احضاریه تلاش کردند تجمعات امروز را برهم بزنند، اما معلمان بازنشسته از جمله در شیراز، رشت، سنندج، همدان، کرج، داراب، ممسنی و تهران به خیابان آمدند.

در شهرهای مختلف معلمان شاغل و بازنشستگان تامین اجتماعی هم به نشانه همبستگی در تجمع معلمان بازنشسته شرکت داشتند- چهارم بهمن

در تهران بازنشستگان مخابرات نیز امروز تجمعی برگزار کردند. در حالی که فرهنگیان بازنشسته در میدان فاطمی، مقابل صندوق بازنشستگی کشوری اجتماع کرده بودند، بازنشستگان مخابرات که برای شرکت در تجمع از استان‌های مختلف به تهران سفر کرده بودند مقابل «ستاد اجرایی فرمان امام» حضور یافتند.

بازنشستگان مخابرات مقابل مجلس- چهارم بهمن

یکی از معلمان بازنشسته در باره تهدید نهادهای امنیتی نوشته است:

«تلفن‌ها و تهدیدها و احضارها تا شب قبل از تجمع هم ادامه داشت که “خانم و یا آقای… تجمع را لغو کنید و‌گرنه بد می‌بینید.»

او افزوده:

«مگر بدتر از این هم می‌توان دید؟ بدتر از فقر و بی دارویی و ناامیدی از آینده فرزندانمان، چه می‌تواند باشد که بر سرمان آوار نکردید؟»

صدا و سیمای حکومت که بارها در ارتباط با سانسور خبر اعتراضات مورد انتقاد قرار گرفته است، به جای انعکاس اعتراضات بازنشستگان بعد از ظهر امروز گفتگویی با سخنگوی کمیسیون تلفیق انجام داد. رحیم زارع درباره مصوبات امروز کمیسیون گفت حداقل مستمری بازنشستگان در سال آینده را کمیسیون ۵ میلیون تومان تعیین کرده است و حقوق‌های بیش از ۵ میلیون و ۶۰۰ هزار تومان نیز ۱۰ درصد افزایش می‌یابند.

به گفته‌ی زارع، کمیسیون تلفیق مجلس حقوق کارکنان دولت در لایحه بودجه را هم از ۴ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان به ۵ میلیون و ۶۰۰ هزار تومان افزایش داده است.

این در حالی است که هم اکنون تامین حداقل معیشت در شهرهای بزرگ با درآمد کمتر از ۱۲ میلیون تومان مقدور نیست و رشد تورم ارزش واقعی درآمدها در سال آینده را باز هم کاهش خواهد داد.

ایرج رهنما معلم بازنشسته در نامه‌ای خطاب به یکی از همکارانش که در تجمع امروز شرکت نکرد، وضعیت بازنشستگان را به خوبی ترسیم می‌کند. او در نامه‌اش نوشته است:

«همکارم می‌دانم امروز که نبودی و در تجمع شرکت نکردی، رفته بودی اندسکوپی، یا رادیولوژی یا سنوگرافی یا زانوهایت به خاطر سی سال ایستادن پای تخته سیاه درد می‌کند و نمی‌توانی راه بروی و برای آمدن ‌به تجمع نای راه رفتن نداری. یادم هست که قلبت درد می‌کرد و سکته کرده‌ای و منهم‌ نتوانستم‌ احوالی ‌از تو بگیرم. پارسال که سکته مغزی کرده بودی و با واکر درخیابان ‌دنبال ‌داروهایت می‌گشتی و چه سخت ‌راه می‌رفتی‌ را از یاد نبرده‌ام‌. می‌دانم که فرزندت بیمار است و گرانی دارو توانت را بریده است. مسافرکشی هم که کفاف زندگی‌ات را نمی‌دهد. راستی اتومبیل پیکانت که از پشت‌ ضربه خورده بود و پول نداشتی صافش کنی درست‌شد؟»

رشد تورم قدرت خرید بازنشستگان را به طور مداوم کاهش می‌دهد و اجرای قانون همسان سازی حقوق بازنشستگان می‌تواند وضعیت معیشتی بازنشستگان را اندکی بهبود دهد، دولت از اجرای این قانون سر باز می‌زند.

روز یکشنبه سوم بهمن نیز بازنشستگان تامین اجتماعی و بازنشستگان صندوق فولاد در تهران و چند شهر دیگر تجمع کردند. بازنشستگان فولاد در تهران مقابل ساختمان صندوق مرکزی فولاد و در اصفهان و اهواز مقابل دفاتر این صندوق تجمع کردند. بازنشستگان تامین اجتماعی که ماه‌هاست هر یکشنبه با تجمع و راهپیمایی خواستار رسیدگی به وضعیت معیشتی خود می‌شوند، روز سوم بهمن در رشت، تبریز و مشهد مقابل دفاتر سازمان تامین اجتماعی جمع شدند.

دولت‌هایی که در چهار دهه اخیر سر کار آمده‌اند، اموال و دارایی‌های سازمان تامین اجتماعی را که صندوق بازنشستگی کارگران است به امکانی برای جبران پوشش هزینه‌های دستگاه دولتی تبدیل کرده‌اند. علاوه بر این دولت سال‌ها در پرداخت سهم خود از حق بیمه کارگران شاغل نیز کوتاهی کرده است. چنانچه گفته می‌شود بدهی دولت به سازمان تامین اجتماعی از ۲۰۰ هزار میلیارد تومان فراتر رفته است. سازمان تامین اجتماعی موظف شده بخشی از بودجه خود را در سال ۱۴۰۱ از طریق فروش سهام بانک رفاه کارگران جبران کند.

صندوق‌های بازنشستگی دیگر نیز در وضعیت بهتری قرار ندارند. دولت اداره صندوق بازنشستگی فرهنگیان را که خصوصی است در انحصار گرفته و مجلس طرحی برای ایجاد تغییرات در اساسنامه آن در دست بررسی دارد.

در پایان تجمع امروز معلمان بازنشسته، قطعنامه قرائت شد که در آن تاکید شده است:

«ما پیشکسوتان آموزش و پرورش امروز در این محل گرد آمده‌ایم تابا فریاد حق‌طلبانه خود به کسانی که طی سالیان دراز با ادعای متولی بودن برای این قشر فرهیخته جز حق کشی و به تاراج دادن سرمایه‌ یک عمر زحمت و تلاش ما قدمی برنداشته‌اند بگوئیم، تا به دست آوردن حق و حقوق پایمال شده‌ خود از پای نخواهیم نشست.»