در حالی که در سال‌های گذشته فعالان محیط زیست و صیادان جنوب کشور همواره از انجام صید ترال و پره به‌عنوان زنگ خطری برای پایان ذخایر غذایی دریایی انتقاد کرده‌اند، یک فعال صنفی صیادی و مدیرعامل تعاونی صیادی نیلگون محمدآباد، از سازمان شیلات خواسته تا ضمن ممانعت از انجام این‌گونه صیدها، لنج‌ها و ادوات صیادان غیرمجاز را توقیف و آنها را دادگاهی کند.
به‌نوشته خبرگزاری کار ایران (ایلنا)، یوسف آراسته، روز شنبه ۱۹ مهرماه از صیدهای گسترده غیرمجاز در عمق ۳ تا ۲۰ متری در ساحل و دهانه رودخانه‌ها خبر داده و گفته صیادان غیر مجاز با روش ترال، انواع و اقسام ماهی‌ها ازجمله بچه‌ماهی‌ها را با تور‌های ریز صید میکنند که این مسأله منجر به در خطر قرار گرفتن محیط زیست دریا و معیشت صیادان سنتی شده است.
او با اشاره به کمبود امکانات سازمان شیلات برای برخورد با صیادان غیرمجاز گفته: «امکانات حراست شیلات بسیار کم است. شناورهای کمی دارند و همین شناورها هم در مواردی به دلیل نداشتن بنزین قادر به پیگیری مشکلات و گشت‌زنی نیستند.»
به‌گفته آراسته، صیادان سنتی نمی‌توانند جلوی این صید غیرمجاز که محیط زیست دریا و معیشت صیادان را به خطر انداخته، بایستند و اگر هم اعتراضی کنند کار به درگیری می‌کشد:
« این وظیفه شیلات است که جلوی این صید را بگیرد، لنج‌ها و ادوات صیادان غیرمجاز را توقیف و آنها را دادگاهی کند.»
صید ترال نوعی ماهیگیری عمیق صنعتی است که در آن شناورها، تور بزرگ ماهیگیری را در بستر دریا می‌کشند. این روش از صید آبزیان، به زیست گاه‌های دریایی آسیب زده و باعث کاهش تولید ماهی دریایی و در خطر قرار گرفتن معیشت صیادان بومی می‌شود.
آراسته اما با اشاره به عدم وجود سازوکارهای کافی برای برخورد با صیادان غیر مجاز در مناطق ساحلی جنوب غرب کشور گفته:
«در مواردی که با صیادان غیرمجاز برخورد می‌شود، آنها خیلی راحت می‌توانند خودشان را نجات دهند و باز به سر کارشان برگردند. تور‌ها و برخی ادوات آنها و همچنین صیدشان توقیف می‌شود، اما آنها دوباره ادوات صید را می‌خرند و به کارشان ادامه می‌دهند.»
به‌گفته این فعال صنفی صیادی، صیادان غیرمجاز با استفاده ار روش ترال، ۱۰۰ تا ۱۵۰ میلیون تومان در یک شب درآمد دارند.
او همچنین از رواج صید پره در سواحل و دهانه رودخانه‌ها خبر داده و در همین رابطه گفته: «این صید خطرناک که در آن محل تولید مثل ماهیان تخریب می‌شود تاثیر زیادی روی ذخایر دریایی دارد. تور‌های بزرگی را به تراکتور می‌بندند و در ساحل به صید ماهی می‌پردازند.»
صید پره یا تور گستر، یکی از روش‌ها برای صید گسترده ماهیان و دیگر آبزیان است که بیشتر در شمال کشور و در بندر انزلی به‌کار گرفته می‌شود. در سال‌های گذشته اما صیادان غیرمجاز در جنوب کشور نیز از این روش برای صید غیرقانونی استفاده میکنند.
علی‌رغم مضرات صید ترال برای محیط زیست دریا و معیشت صیادان سنتی، نبی‌الله خون‌میرزایی رئیس سازمان شیلات ایران پیش‌تر و در اوایل شهریورماه امسال گفته بود:
«صید ترال یکی از گونه‌های مرسوم صیادی در دنیاست و در کشور ما نیز از سالیان گذشته تاکنون ادامه داشته و قرار نیست این شیوه صید در کشور صورت نگیرد.»
خون‌میرزایی همچنین در واکنش به پخش فیلم‌هایی از صید ترال توسط کشتی‌های چینی در خلیج فارس و دریای عمان، در شبکه‌های اجتماعی که انتقاد فعالان محیط زیست و شهروندان جنوب کشور را در پی داشت، گفته بود:
«صرفاً پخش فیلم در فضای مجازی نمی‌تواند دلیل محکمی باشد. برخی از این فیلم‌ها که ادعا می‌شد به تازگی گرفته شده است مربوط به سه سال پیش بود. خارجی‌هایی که در ایران کار میکنند تحت عنوان تکنسین، کارگر و یا موارد دیگری هستند که برای صیادان ایرانی کار میکنند و مجوز گرفته‌اند.»
از سوی دیگر، براساس اعلام برخی از مسئولان سازمان شیلات و به استناد مدارکی که سازمان بنادر و دریانوردی برای شناورهای موجود در خلیج فارس صادر کرده، برخی از مدیران و مسئولان بازنشسته سازمان شیلات، با شناورهای خود اقدام به صید ترال در دریاهای جنوب کشور میکنند.
پرویز محبی، معاون صید و بنادر ماهیگیری سازمان شیلات ایران روز ۱۱ شهریور در گفت‌و‌گو با رسانه‌های داخلی ایران گفته بود:
«مالکین شرکت‌هایی که شناورهای صیادی را آورده‌اند بعضاً مدیران و مسئولین بازنشسته سازمان شیلات هستند که به عنوان سرمایه‌گذار به این عرصه ورود کرده و کار صید ترال را انجام می‌دهند.»
اسحاق تندرو، مدیر عامل اتحادیه صیادی هرمزگان اما در گفت‌و‌گوی امروز خود با خبرگزاری ایلنا گفته:
«دو نوع صید ترال وجود دارد؛ ترال کف و ترال میانه. اعتراض ما به ترال کف است که در واقع کف دریا را می‌روبد و این صید اگر در محدوده ۱۲ مایلی ساحل باشد، مشکلات ویژه‌ای به وجود می‌آورد.»
به‌گفته تندرو، صیادان خواستار برخورد با متخلفانی هستند که معیشت آنها را به خطر انداخته‌اند.
صید به روش ترال کف دریا را جارو کرده و آبزیان دریا را نابود می‌کند. فعالان محیط زیست معتقدند بازسازی خسارتی که به زیست‌بوم دریاهای جنوب کشور وارد شده دست‌کم به ۲۰ تا ۲۵ سال زمان نیاز دارد.