«باغچه خوشبختی» پروژه‌ای است برای مردهای تنهای ایرانی که با دشوارهایی روبه‌رویند تا به جامعه هلند احساس تعلق کنند. شرکت کنندگان در این پروژه با هم گپ می‌زنند، غذا می‌پزند، باغبانی می‌کنند و مهارت‌های تازه‌ای خواهند آموخت.


«باغچه خوشبختی» (Tuin van Geluk) یکی از پروژه‌های سازمان تالن تونن “Talen Tonen” است که دوازده سال پیش توسط سیمین سنگیان، زنی اهل آبادان تاسیس شده‌ است. سیمین سنگیان از اواخر سال ۱۹۸۴ در هلند زندگی می‌کند. چهار فرزند دارد. او هلند را خانه‌ی خود می‌داند و شیفته‌ی شهرش اوترخت است. سنگیان پیش از اینکه این بنیاد را تاسیس کند مدیر بازاریابی بوده و اکنون در کنار مدیریت، در اوقات فراغتش داور تیم فوتبال دخترهاست. او خودش را فمینیست نمی‌داند اما یکی از دغدغه‌های او رشد و شکوفایی زنان است. برای او انسانیت، فردیت و احترام به دیگری اهمیت بسیاری دارند. موسسه پژوهشی تاریخ رهایی زنان آتریا ( Atria) سال ۲۰۱۱ با او به عنوان زنی نمونه و تاریخ‌ساز مصاحبه کرده است.

زمانه با سیمین سنگیان، مدیر این موسسه و آنتون گاچِی (Anton Gathier)، مدیر پروژه‌ی «باغچه خوشبختی» گفت‌وگو کرده است. سنگیان به زمانه می‌گوید که این سازمان را برای قدردانی از هلند و فرصت‌هایی که به او داده و همچنین کمک به خارجی‌هایی که برایشان دشوار است به این کشور احساس تعلق کنند راه اندازی کرده است. این بنیاد به زنان و مردان خارجی که گاه به دلایل فرهنگی یا عدم تسلط به زبان هلندی هنوز راه و چاهشان را در این کشور نیافته‌اند کمک می‌کند.

او خود را مذهبی نمی‌داند اما به اخلاق و فضیلت معتقد است و از فلاسفه یونان باستان بسیار آموخته است. او این پروژه را نیز از خواندن و آشنایی با اپیکور، فیلسوف یونانی و باغ خوشبختی او الهام گرفته است. هدف او این است که این پروژه حتی در خاورمیانه نیز پیاده شود.

یکی دیگر از اهداف سنگیان این است که در آینده نزدیک برای فارسی زبان‌ها خانه‌های سالمندان در هلند ساخته شوند که در آن افراد بتوانند دوران سالمندی خود را در کنار یکدیگر و با مراقبت‌های پزشکی لازم سپری کنند. این طرح در حال اجرایی شدن است.

گفت‌وگوی زمانه با سیمین سنگیان را بشنوید:

آنتون گاچِی مدیر پروژه‌ی «باغچه خوشبختی» درباره این پروژه به زمانه می‌گوید:« در این پروژه مردان اهل سوریه، مراکش، عراق، ایران، اریتره و سومالی شرکت خواهند کرد. این موسسه در طی فعالیت‌هایش شاهد این بوده که مردان سی تا شصت ساله‌ای که از این کشورها به هلند مهاجرت کرده‌اند تنهاتر شده‌اند. برخی از این مردان با موانعی همچون یادگرفتن زبان هلندی و یافتن شغل و مشغولیت‌هایی که آنها را به جامعه جدید پیوند دهد روبه هستند.»

 این پروژه قرار است به شرکت‌کنندگان یاری دهد که از تنهایی درآیند، به همدیگر کمک کنند، استعدادها و علایقشان را کشف کنند، هلند را بیشتر بشناسند و به آن تعلق پیدا کنند. به گفته او در باغچه خوشبختی برنامه‌هایی تعریف شده‌اند که مرحله مرحله شرکت کنندگان را همراهی می‌کنند که جایگاه خود را در جامعه پیدا کنند. این پروژه از اوایل سال ۲۰۲۰ آغاز خواهد شد.