دانشمندان با بررسی فسیلهای کشفشده متعلق به ۶۶ میلیون سال پیش دریافتند که اسیدیشدن اقیانوسها میتواند به انقراض انبوه جانوران دریایی ختم شود.
به گزارش روزنامه بریتانیایی «گاردین»، پژوهشگران فسیلهای رسوبی صدفهای کوچکی را بررسی کرده اند که به فاصله کوتاهی پس از برخورد یک شهابسنگ عظیم به زمین تشکیل شدند. برخورد این شهابسنگ دایناسورها را منقرض کرد و سه چهارم جانوران دریایی را از بین برد.
تحلیل شیمیایی این فسیلها نشان میدهد که در هزاره پس از برخورد شهابسنگ به زمین، شاخص pH اقیانوسها به شکل قابل توجهی کاهش یافت.
مواد دارای pH کمتر از ۷ اسیدی و مواد دارای pH بیشتر از ۷، قلیایی هستند.
بر اساس این پژوهش، برخورد شهابسنگ با بخارکردن صخرههای حاوی ترکیبات شیمیایی سولفات و کربنات و نیز انهدام انبوه گیاهان روی زمین ــ که جذب گاز دی اکسید کربن را مختل کرد ــ باعث افزایش اسیدیته اقیانوسها شد. اسید آب لاک و صدف و پوسته بسیاری از گونههای آبزی را خورد و به انقراضشان انجامید.
اهمیت این یافتهها برای ما
یک عنصر کلیدی بحران اقلیمی معاصر اسیدیترشدن اقیانوسها به دلیل جذب هرچه بیشتر گازهای کربنی است. گازهای کربنی یا گلخانهای حاصل فعالیت بشری، بهویژه مصرف سوختهای فسیلی است.
دانشمندان این پژوهش هشدار داده اند که بشر در معرض خطر «فروپاشی اقلیمی» در اقیانوسها است. آنها میگویند که اکنون مدرکی علمی برای اثبات انقراض انبوه جانوران آبزی بر اثر اسیدیترشدن آبها در دست دارند.
روند تولید گازهای گلخانهای پس از انقلاب صنعتی به شدت رو به افزایش رفته است. انتشار این گازهای کربنی عامل اصلی گرمایش زمین و تغییرات اقلیمی حاصل از آن است.
اقیانوسها نه تنها نیمی از اکسیژن جو زمین را تولید میکنند، بلکه میزان زیادی از دی اکسید کربن را نیز در خود جذب میکنند. این کارکرد مهم هماکنون به دلیل تغییرات اقلیمی در معرض اخلال قرار دارد.
فعالان و دوستداران محیط زیست خواهان به رسمیت شناختهشدن «وضعیت اضطراری اقلیمی» و مقابله ریشهای با بحران اقلیمی هستند.
متخصصان سازمان ملل در سه گزارش هشدار دهنده در یک سال اخیر نسبت به عواقب وخیم گرمایش جهانی هشدار دادهاند: تأثیرات تغییرات اقلیمی یعنی خشکسالی، قحطی، مهاجرتهای اقلیمی انبوه، بیابانزایی، پدیدههای اقلیمی حاد، سیل، خسارتهای اقتصادی، آتشسوزیهای طبیعی گسترده و بسیاری موارد دیگر که به گفته سازمان ملل به «آپارتاید اقلیمی» ختم خواهد شد.
رهبران جهان ۲۰۱۵ در پاریس متعهد شدند که افزایش دمای هوای سیاره نسبت به دوران پیشاصنعتی را «تا حد خوبی زیر ۲ درجه سلسیوس» نگه دارند، اگرچه تعهد اصلی مبتنی بر نگه داشتن افزایش دما در مرز ۲ درجه است. کارشناسان و فعالان محیط زیست و متخصصان پنل اقلیمی سازمان ملل میگویند که افزایش دمایی معادل ۱,۵ درجه تمام تأثیرات ویرانگر تغییرات اقلیمی را به همراه خواهد آورد.