تاریخ جمهوری اسلامی را می‌توان این گونه نوشت: قتل و فساد، پنهان‌کاری و توجیه، فریاد دادخواست، رو شدن تدریجی ابعاد پرونده‌های تبهکاری‌ها، مقاومت مقامات در برابر دادرسی و دفاع آشکار و پنهان از قاتلان و فسادکاران، تداوم تلاش برای دادخواست، طرح پیاپی موضوع در افکار عمومی و …

در این میان پرونده‌هایی وجود دارند که به اصل نظام گره خورده‌اند؛ از جمله آنهایند پرونده‌های قتل و غارت‌های اوایل انقلاب، کشتارهای دهه ۱۳۶۰ از جمله کشتار بزرگ در تابستان ۱۳۶۷، “انقلاب فرهنگی”، سرکوب اقوام، قتل‌های زنجیره‌ای، سرکوب مداوم دگراندیشان سیاسی و فکری و دینی، تقلب‌های انتخاباتی، جنایات ۱۳۸۸ در خیابان‌ها و زندان‌ها و همچنین پرونده‌های فساد و اختلاس‌های کلان.

پرونده قتل زهرا کاظمی، خبرنگار ایرانی−کانادایی با عاملیت سعید مرتضوی، دادستان عمومی و انقلاب تهران از ۱۳۸۲ تا ۱۳۸۸ و یکی از نمادهای قوه قضائیه نظام ولایی از آن جمله است. دوباره این پرونده در افکار عمومی مطرح شده است.

زهرا کاظمی و پیکر بی‌جانش، زمینه عکس: قاضی سعید مرتضوی
زهرا کاظمی و پیکر بی‌جانش، زمینه عکس: قاضی سعید مرتضوی

گزیده‌ای از نوشته‌های مربوط به پرونده قتل زهرا کاظمی

و