محمود خوشنام- از سال‌های نخستین قرن جاری خورشیدی میان تآتر و موسیقی رابطه‌ای تنگاتنگ برقرار شده بود. زنان خوش‌صدای هنرپیشه که عمدتاً ارمنی بودند، می‌توانستند بدون منع مذهبی روی صحنه به آوازخوانی نیز بپردازند. توانایی‌های اینان امکان اجرایی بسیار در اختیار آهنگسازانی قرار می‌داد که می‌خواستند موسیقی صحنه‌ای بیافرینند.
ابتدا علی‌نقی وزیری که از اروپا آمده و نخستین مدرسه موسیقی و کلوب موسیقی را بنیاد کرده بود، چند اپرت و درام‌موزیکال آفرید و آن‌ها را با کمک هنرپیشه‌های خوش‌صدای ارمنی به روی صحنه برد.
چند سال بعد اسماعیل مهرتاش جامعه باربد را بنیاد کرد و همه نیروی خود را در ساخت و پرداخت موسیقی صحنه‌ای به‌کار گرفت.
اسماعیل مهرتاش که در تهران زاده شده است، از همان خردسالی به موسیقی علاقمند بود. دیدار مطربان صندوق‌دار که در میهمانی‌ها علاوه و خواندن و نواختن، صحنه‌های کوچک تآترگونه‌ای را به‌راه می‌انداختند، تمایل به نمایش و بازیگری را در او نیز بیدار کرد.
مهرتاش پس از به پایان بردن مدرسه دارالفنون به هر دو تمایل خود مجال شکفتن داد. در برنامه این هفته “برجستگان سنتی” از طریق فایل صوتی می‌توانید با دستاوردهای این هنرمند بزرگ موسیقی ملی ایران و آثار ماندگار او در زمینه موسیقی صحنه‌ای ( آثاری مانند “اپرت لیلی مجنون” و تابلوموزیکال “بزم سعدی”) آشنا شوید.
در همین زمینه:
::مجموعه برنامه های “برجستگان سنتی” از محمود خوشنام در رادیو زمانه::