علیرضا گلیپور، زندانی امنیتی بند هشت زندان اوین به دادسرای واقع در این زندان (دادسرای شهید مقدس) فراخوانده شده است.
یک منبع نزدیک به این زندانی به زمانه خبر داده است که علیرضا گلیپور روز شنبه ۲۳ دی ماه به دادسرا احضار شده و دلیل حضور او در دادسرا، بررسی دوباره پروندهاش از سوی شعبه مورد نظر دادگاه انقلاب بوده است.
علیرضا گلیپور، متولد سال ۱۳۶۵، ساکن تهران و دانشجوی مخابرات و کارمند وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات است که مهر ماه سال ۱۳۹۱ از سوی ماموران وزارت اطلاعات بازداشت شد. به گزارش کمپین حقوق بشر ایران، او از زمان بازداشت تا اردبیهشت ماه سال ۱۳۹۴ از حق داشتن وکیل محروم بوده و اولین جلسه دادگاهش روز ۲۱ تیر ماه ۱۳۹۴ تشکیل شده است.
گلیپور در نهایت به اتهام جاسوسی و موارد اتهامی دیگر به ۳۹ سال و ۹ ماه حبس و به اتهام توهین به رهبر جمهوری اسلامی به ۱۷۳ ضربه شلاق محکوم شد؛ حکمی که با اعمال ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، ۱۵ سال آن قابل اجرا بود اما پس از تسلیم رای این زندانی امنیتی و وکیل او، حکمش به ۱۲ سال حبس کاهش یافته بود.
آزیتا قره‌بیگلو، موکل علیرضا گلیپور پیشتر درباره وضعیت او گفته است: «موکلم خودش در دادگاه به اتهاماتش اقرار کرده است. او با سفارت آمریکا در کشور امارات در ارتباط بوده و اطلاعاتی را از نطنز منتقل کرده و یک سری اطلاعات در مورد مسوولان دولت احمدی‌نژاد نیز منتقل کرده است. اتهام توهین به رهبری نیز به دلیل شعارهای است که او در طول این چند سال در محوطه زندان داده که بابت آن به ۱۷۳ ضربه شلاق محکوم شده است.»
گلیپور اما از ۲۰ مهر ماه ۹۶ در اعتراض به عدم اجرای حکم عدم تحمل کیفر که به دلیل بیماری برای او صادر شده است، دست به اعتصاب غذا زد. او ۱۹ آذر ماه به دلیل وخامت وضعیت جسمی و طبق گزارش بهداری زندان اوین به بیمارستان شهدای تجریش اعزام شد.
به گفته منبع مطلع از وضعیت این زندانی، او که از بیماری‌هایی نظیر صرع و سرطان غدد لنفاوی رنج می‌برد، در روزهای گذشته شرایط جسمی نامساعدی داشته و با وجود آنکه حکم طول درمان و عدم تحمل حبس او تا به حال چندین بار از سوی کمیسیون پزشکی مورد تایید قرار گرفته، اما ضابطین پرونده و قاضی ابوالقاسم صلواتی از اجرایی کردن آن خودداری می‌کنند.
گفته میشود دلیل این خودداری، خواسته ضابطین پرونده مبنی بر نوشتن توبه‌نامه و اعتراف تلویزیونی از سوی علیرضا گلیپور است که او حاضر به پذیرفتن این خواسته نیست و همین امر موجب شده که او همچنان از حق مرخصی و آزادی محروم بماند و در شرایط جسمی و روحی وخیمی بگیرد.
او یکی از ۳۲ زندانی است که فرودین ماه امسال خواستار رسیدگی به نقض حقوق بشر در زندان‌های ایران شدند: