۳۲ شورای صنفی دانشجویی سراسر ایران به مناسب روز دانشجو بیانیه مشترکی را منتشر کردند و در آن خواسته‌اند تا «دست زورمندان اقتصادی و سیاسی از داشگاه کوتاه شود». آنها همچنین خواستار الغای «طرح استثماری کارورزی» شدند.
دانشجویان در این بیانیه خواستار الغای قانون سنوات و رفع تبعیض‌های جنسیتی و جغرافیایی شدند.
همچنین این شوراهای صنفی در قالب خواست‌هایی ۱۲گانه از حق تحصیل رایگان دفاع کرده‌اند و از مسئولان خواستند تا فضاهای دانشگاهی را به کسب‌وکارهای خصوصی واگذار نکنند.
بازگشت همه دانشجویان محروم از تحصیل و ستاره‌دار و حق تحصیل برابر برای همه قومیت‌ها و پیروان همه مذاهب و آیین‌ها از جمله خواسته‌های این شوراهای صنفی بود.
این دانشجویان از مسئولان خواسته‌اند تا شرایط را برای فعالیت تشکل‌های دانشجویی «دگراندیش» فراهم کنند و به تهدید و برخورد امنیتی در واکنش به اعتراضات دانشجویی دست بردارند.
این بیانیه با اشاره به سیاست‌های «تعدیل ساختاری» در دولت‌های «اصلاحات»، «مهرورزی» و «اعتدال»، تصریح کرده که برنامه‌های این دولت‌ها به سرکوب تشکل‌های کارگری و بی‌ثبات کردن نیروی کار در حوزه‌های بهداشت، سلامت و آموزش و پرورش و غیره انجامیده است.
همزمان با انتشار این بیانیه شماری از فعالان صنفی دانشجویی نیز از دانشجویان دعوت کرده‌اند که دوشنبه ۱۳ آذر به مناسبت روز دانشجو در اعتراض به «امتداد سیاست‌های تعدیل ساختاری» در پردیس مرکزی دانشگاه تهران تجمع کنند.
الغای طرح «استثماری کارورزی دانش‌آموختگان»
۳۲ شورای صنفی دانشجویی نخستین خواست خود را الغای «طرح کارورزی دانش‌آموختگان دانشگاهی» عنوان کردند.
طرح کارورزی برنامه اصلی دولت برای ایجاد اشتغال دانش‌آموختگان است که تحت عنوان «برنامه اشتغال فراگیر» برای اجرا ابلاغ شده است.
در این راستا قرار است دانش‌آموختگان با دریافت ۳۱۰ هزار تومان حقوق ماهیانه نزد کارفرمایان بخش خصوصی و تعاونی کارورزی کنند. کارفرما پس از دوران کارورزی تعهدی در قبال کارورز ندارد. دولت جهت تشویق کارفرمایان به استخدام دانش‌آموختگان پس از کارورزی، کارفرما را دو سال از پرداخت حق بیمه سهم کارفرما معاف می‌کند.
مخالفان و معترضان که طیف وسیعی از فعال کارگری و دانش‌آموختگان بیکار تا استاد دانشگاه را تشکیل می‌دهند، طرح را غیرقانونی، ضدکارگری، طرحی برای مشغول کردن دانش‌آموختگان و کاهش صوری آمار بیکاری خوانده‌اند. مجامع کارگری می‌گویند این طرح فرصت‌های شغلی را از کارگران می‌گیرد و به ضرر توده کارگر است. از طرف دانشجو و دانش‌آموخته هم به طرح انتقاد می‌شود، از این زاویه که نوعی بیگاری است و شاخص شکست سیاست اشتغال‌زایی و جذب فارغ‌التحصیلان دانشگاهی و همچنین نارسایی‌ها و کمبودهای نظام آموزش عالی است.
در همین زمینه