کارگردانان پنج فیلم نامزد دریافت جایزه بهترین فیلم خارجی در اسکار، از جمله اصغر فرهادی بیانیهای مشترک علیه گسترش ناسیونالیسم منتشر کردند.
به گزارش روزنامه بریتانیایی «گاردین»، شش کارگردان نامزد دریافت اسکار بهترین فیلم خارجی در جشنواره امسال جمعه ۲۴ فوریه در بیانیهای مشترک از گسترش ناسیونالیسم انتقاد کردند.
بر اساس این گزارش، «مارتین زاندولیت» کارگردان «سرزمین من» از دانمارک، «هانس هولم» کارگردان «مردی به نام اُو» از سوئد، «اصغر فرهادی» کارگردان «فروشنده» از ایران، «مارن اده» کارگردان «تونی اردمان» از آلمان و «مارتین باتلر» و «بنتلی دین» کارگردانان فیلم استرالیایی «تنا» امضاءکنندگان این بیانیه هستند.
در فرازی از این بیانیه نوشته شده:
«ما از تفکر بر اساس مرزها اجتناب میکنیم. ما معتقدیم چیزی به عنوان بهترین کشور، جنسیت، مذهب و رنگ پوست وجود ندارد و میخواهیم این جایزه نمادی از اتحاد بینالملل و آزادی برای هنر باشد. حقوق انسانی چیزی نیست که آن را تقاضا کنید و به سادگی برای همه وجود داشته باشد. به همین دلیل ما این جایزه را به تمام مردم، هنرمندان، روزنامهنگاران و فعالانی تقدیم میکنیم که برای ترویج اتحاد و درک و همچنین برای حمایت از آزادی بیان و شأن انسانی تلاش میکنند، ارزشهایی که این روزها محافظت از آنها از هر زمان دیگری حائز اهمیتتر است.»
اصغر فرهادی چندی پیش در بیانیهای اعلام کرد که در مراسم اسکار امسال در کنار دیگر اهالی سینما شرکت نخواهد کرد. او این تصمیم را در اعتراض به دستور مهاجرتی دونالد ترامپ، رئیس جمهوری آمریکا مبنی بر ممنوعیت سفر شهروندان هفت کشور از جمله ایرانیان به آمریکا گرفت.
فرهادی در پی این تصمیم، انوشه انصاری و فیروز نادری، فضانورد و پژوهشگر ناسا را نمایندگان خود در مراسم اسکار معرفی کرد.
تهیهکننده فرانسوی فیلم «فروشنده»، الکساندر ماله- گی، چهارشنبه ۲۲ فوریه/ چهار اسفند در ایمیلی اعلام کرد که در همبستگی با اصغر فرهادی در مراسم اسکار شرکت نخواهد کرد و هیچکدام از دستاندرکاران فیلم نیز به مراسم نخواهند رفت.
ترانه علیدوستی، بازیگر فیلم «فروشنده» هم اعلام کرده بود که در اعتراض به طرح دونالد ترامپ برای محدود کردن صدور ویزای آمریکا از جمله برای شهروندان ایران، در مراسم اسکار شرکت نخواهد کرد.
شش کارگردان نامبرده در بیانیه خود به محکومیت «حالوهوای افراطیگری و ناسیونالیسم، امروز در ایالات متحده و بسیاری دیگر از کشورها، در بخشهایی از جمعیتها و بدبختانهتر از همه، در میان سیاستمداران حاکم» پرداختند.
آنها در بخشی دیگر از بیانیه «هراس ناشی از تقسیمبندیها به جنسیت، رنگ، دین و سکسوالیته» را «ابزاری برای توجیه خشونت» توصیف کردند و آن را «تخریبگر» شالودههای انسانیت دانستند. این کارگردانها در ادامه به انتقاد از «دیوارهای جداکننده» پرداختند.
۸۹امین دوره اسکار فردا یکشنبه ۲۶ فوریه در لسآنجلس برگزار میشود.
قرار است در روز برگزاری اسکار، فیلم «فروشنده» اصغر فرهادی در میدان «ترافالگار» لندن به صورت رایگان به نمایش عمومی درآید. صادق خان، شهردار مسلمان لندن این فیلم را پیش از مراسم معرفی خواهد کرد.
ﺗﻤﺎﻡ ﭼﻴﺰ ﻫﺎﻱ ﺭا ﻛﻪ ﺁﻗﺎﻱ ﻓﺮﻫﺎﺩﻱ و ﺩﻳﮕﺮ ﻛﺎﺭﮔﺮﺩاﻧﺎﻥ ﺩﺭ ﻧﺎﺳﻴﻮﻧﺎﻟﻴﺴﻢ,ﺗﺒﻌﻴﺾ,ﺭﻧﮓ,ﺩﻳﻦ,ﺧﺸﻮﻧﺖ,ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﻛﺮﺩﻩ اﻧﺪ ﻛﺎﻣﻼ ﺩﺭﺳﺖ اﺳﺖ,ﻭﻟﻲ ﺁﻳﺎ ﻭﺟﺪاﻧﺎ ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺣﺮﻑ اﻳﻦ اﺩﻋﺎ ﻫﺎ ﺭا ﻣﻲ ﻛﻨﺪ,ﺟﻤﻬﻮﺭﻱ اﺳﻼﻣﻲ ﺭا ﭼﮕﻮﻧﻪ اﺭﺯﻳﺎﺑﻲ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ?ﺁﻳﺎ ﺩﺭ ﺟﻤﻬﻮﺭﻱ اﺳﻼﻣﻲ ﺧﺸﻮﻧﺖ,ﭘﺎﻳﻤﺎﻝ ﻛﺮﺩﻥ اﻭﻟﻴﻦ ﺣﻘﻮﻕ اﻧﺴﺎﻧﻲ,ﺯﻧﺪاﻥ,ﺷﻜﻨﺠﻪ,اﻋﺪاﻡ,ﺗﺠﺎﻭﺯ,ﺳﺮﻛﻮﺏ و ﻛﺸﺘﺎﺭ ﺑﻬﺎﻳﺎﻥ,اﻗﻠﻴﺖ ﻫﺎﻱ ﻣﺬﻫﺒﻲ,ﻏﺎﺭﺕ اﻣﻮاﻝ ﻣﺮﺩﻡ,و ﺩﻩ ﻫﺎ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺩﻳﮕﺮ ﺩﺭ ﻓﺎﺷﻴﺴﻢ ﻣﺬﻫﺒﻲ ﺟﻤﻬﻮﺭﻱ اﺳﻼﻣﻲ ﺩﻳﺪﻩ ﻧﻤﻲ ﺷﻮﺩ,ﻛﻪ اﻳﺸﺎﻥ و ﻫﻤﻜﺎﺭاﻧﺶ,ﺑﺮاﻱ ﻣﻨﺤﺮﻑ ﻛﺮﺩﻥ اﻓﻜﺎﺭ ﻣﺮﺩﻡ و ﺑﺮاﻱ ﺑﺪﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩﻥ اﺳﻜﺎﺭ ﻓﻟﺰﻱ ﺑﻲ ﺟﺎﻥ و ﺭﻭﺡ ﺑﻪ ﻧﺎﺳﻴﻮﻧﺎﻟﻴﺴﻢ ﺣﻤﻠﻪ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ.
ﻣﺤﻤﺪ / 25 February 2017
آقای فرهادی! مرگ خوب است فقط برای وطن؟
……………..
چگونه است که این خانم ها و آقایان اعلام می کنند که «به نمایندگی از تمامی نامزدها، به صورت متفقالقول و قاطع، فضای متعصبانه و ناسیونالیسم موجود میان بخشی از جمعیت و متاسفانه سیاستمداران در آمریکا و بسیاری از دیگر کشورها» را تقبیح می کنند اما به تعصبات «امت پروری» در کشوری چون ایران اشاره ای ندارند؛ ، تعصباتی که به مراتب هراس انگیزتر از تعصبات ناسیونالیسی در آمریکا یا دیگر کشورها ست؛ تعصباتی که نزدیک به چهل سال است جهان را گرفتار شدیدترین خشونت ها کرده است. آیا تفکیک افراد براساس جنیسیت، رنگ، مذهب، در کجای دنیا بیش از کشورهایی چون ایران وجود داشته است
—————–
کاش ایشان هم، چون کیا رستمی، هنرمند بزرگ جهانی ایران، در مقابل همه چیز ساکت می شد و تعهدات هنرمندانه اش را در آثارش نشان می داد. اما ایشان (که يکباره خود را وسط معرکه ی سیاست انداخته و نخست اعلام می کند که «به دلیل سیاست های مهاجرتی ترامپ در مراسم اسکار شرکت نمی کند»، و حالا سخن از «تعصبات ناسیونالیستی در کشور آمریکا» می گوید و خیال اش هم راحت است که صفحات روزنامه های دولتی ایرانی – که در بيان هر کلمه ی سياسی سانسور می شوند – گفته ها و عکس های ایشان را منتشر می کنند) آيا بهتر نبود که کلامی هم درباره ی وضعیت تاثرانگیز هنرمندان و نویسندگان و هموطنان رنج دیده ی زادگاهش می گفت؟
—–
شکوه ميرزادگی
neda / 26 February 2017
امروز هفتم اسفند ۹۵، کیوان کریمی فیلمساز سرشناس زندانی در بند هشت زندان اوین با ورود چند زندانی عادی به اتاقش بدون مقدمه و بدون دلیل مشخصی مورد ضرب و شتم قرار گرفت.
“این زندانیان بدون هیچ دلیلی وارد اتاق کیوان شدند. اصطلاحا به او گیر داده و او را مورد ضرب و شتم قرار دادند. این زندانیان در ضربات خود به پای راست کیوان نیز آسیب رسانده اند. این موضوع باعث تشدید مشکل ساق پای او که قبلا عمل جراحی شده و باز هم نیاز به عمل جراحی داشت، شده است.”
“پزشک بهداری، به دلیل صدمه به پای راستش، برای او اعزام به بیمارستان نوشت. اما مسئولین زندان از اعزام او به دلیل نپوشیدن لباس آلوده زندان، ممانعت بعمل آوردند.”.
شامگاه دوم اسفندماه، در اتفاقی مشابه، مهدی رجبیان موسیقیدان زندانی در بند هفت زندان اوین توسط عده ای از زندانیان به شیوه ای مشابه مورد ضرب و شتم قرار گرفت به نحوی که گونه وی دچار پارگی شد.
درپی این اتفاق، حدود ۱۲ نفر از زندانیان سیاسی این بند با مراجعه به افسرنگهبانی اعلام کردند در صورت عدم رسیدگی و تداوم این وضعیت دست به اعتصاب غذا خواهند زد
faryad / 26 February 2017