پنج روز دیگر، ۱۶ فروردین ماه، سومین انتخابات ریاست جمهوری افغانستان برگزار خواهد شد. حملهها، تهدیدها و کشتارهایی که طالبان برای ایجاد ترس و اخلال در انتخابات انجام دادهاند، در کانون توجه بینالمللی قرار گرفتهاند. گزارشها حاکی است که بسیاری از مردم افغانستان باوجود ناامنیها از برگزاری انتخابات پشتیبانی میکنند. آنها اعلام آمادگی کردهاند که در حوزههای رأیگیری حاضر میشوند و سهم خود را برای ساختن افغانستانی امن و حاکمیت قانون ادا میکنند.
از سوی دیگر، میلیونها شهروند افغانستان که در دو دهه گذشته مجبور به ترک کشور شدهاند، همچنان دسترسی به صندوقهای رأی ندارند. در برنامه قبلی این بحث را آغاز کردیم که چرا مهاجران افغانستان مقیم اروپا با این که حق رأی دارند، اما صندوق رای ندارند. در این برنامه نیز این موضوعرا ادامه خواهیم داد و به پای بحث سه تن کارشناس دیگر خواهیم نشست. در این برنامه خلیل وداد، از فعالان اجتماعی در هلند، عزیز حکیمی، سردبیرسایت «افغانستان مونیتور» در بریتانیا و فهیم ضیایی، منشی انجمن خراسان در هلند، به این سوالها پاسخ خواهند داد که چرا مهاجران افغان مقیم اروپا نمی توانند از این حق شهروندی خود استفاده کنند و دیگر چه راههایی وجود دارد که آنها بتوانند برای ایجاد تغییر در کشور خود موثر باشند.